Page 44 - 011
P. 44
20
ึ
ี
ื
ิ
ี่
ู
2) สําหรบผลการศกษาทเปนไปในทศทางเดยวกันคอ ครทเพศต่างกันมขวัญโดยภาพรวม
ี่
็
ั
ี
ู
ู
ู
ิ
แตกต่างกันโดยครเพศชายมขวัญสงกว่าครเพศหญง ครทมภูมลําเนาเดมต่างกัน มขวัญโดยภาพรวมและ
ู
ี
ิ
ี่
ิ
ี
ี
ด้านความมั่นคงปลอดภัยในการปฏบัตงาน ด้านลักษณะและสภาพการปฏบัติงาน ด้านความสัมพันธ์อัน
ิ
ิ
ิ
ื่
ดกับชมชน ด้านความเชอมั่นและนับถอผู้บังคับบัญชาแตกต่างกัน โดยครทมภูมลําเนาเดมในสาม
ิ
ุ
ี่
ู
ี
ิ
ี
ื
ี
ู
ี
ี่
ิ
จังหวัดชายแดนภาคใต้มขวัญสงกว่าครทมภูมลําเนาเดมนอกสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ และ ครูที่
ิ
ู
ี
ิ
ปฏบัตงานในจังหวัดทตั้งของโรงเรยนต่างกัน มขวัญโดยภาพรวมไม่แตกต่างกัน แต่ในด้านความมั่นคง
ี่
ี
ิ
ิ
ู
ิ
ิ
ิ
ี
่
ี่
ิ
ิ
ู
ี่
ปลอดภัยในการปฏบัตงานพบว่าครทปฏบัตงานในจังหวัดยะลามขวัญตํากว่าครทปฏบัตงานในจังหวัด
ิ
นราธวาส และ ปัตตานี
ี่
3) ครทนับถอศาสนาต่างกันมขวัญโดยภาพรวมแตกต่างกันโดยครทนับถอศาสนาอสลามม ี
ี่
ื
ี
ื
ิ
ู
ู
ื
ื่
ู
ิ
ู
ี่
ขวัญสงกว่าครทนับถอศาสนาพุทธเมอพจารณารายด้านพบว่า ด้านความพึงพอใจในงานด้านความ
ิ
ี่
ื
ู
ี
ู
ี
มั่นคงปลอดภัยและด้านความมสัมพันธภาพ ครทนับถอศาสนาอสลามมขวัญสงกว่าครูที่นับถือศาสนา
ี
ู
ื่
พุทธ ส่วนด้านอน ๆ พบว่าครมขวัญไม่แตกต่างกัน
ี
ิ
ู
ี่
ี
4) ครทมความสามารถในการใช้ภาษามลายูท้องถ่นต่างกันมขวัญโดยภาพรวมแตกต่างกัน โดย
ู
ู
ี่
ื่
ิ
ครทสามารถใช้ภาษามลายูท้องถ่นในการสอสารมขวัญสงกว่าครทไม่สามารถใช้ภาษามลายูท้องถิ่นใน
ี่
ู
ี
การสอสารเมอพจารณารายด้านพบว่า ครมขวัญแตกต่างกันเกือบทกด้านโดยครทสามารถใช้ภาษามลายู
ุ
ื่
ู
ิ
ี่
ู
ี
ื่
ู
ิ
ี
ู
ี่
ื่
ิ
ท้องถ่นในการสอสารมขวัญสงกว่าครทไม่สามารถใช้ภาษามลายูท้องถ่นในการสอสารเว้นแต่ด้าน
ื่
ี
ิ
สวัสดการครมขวัญไม่แตกต่างกัน
ู
5) ครูที่มีความเข้าใจในวัฒนธรรมชุมชนต่างกันมีขวัญโดยภาพรวมแตกต่างกัน โดยครูที่มี
ุ
ุ
ู
ี
ู
ี่
ี
ู
ความเข้าใจในวัฒนธรรมชมชนสงมขวัญสงกว่าครทมความเข้าใจในวัฒนธรรมชมชน ปานกลาง และ
่
ู
ิ
ุ
ุ
ื่
ี่
ี
ตําเมอพจารณารายด้านพบว่าในทก ๆ ด้านครทมความเข้าใจในวัฒนธรรมชมชนสงมขวัญสูงกว่าครูที่มี
ู
ี
ุ
ี
ี่
ู
ความเข้าใจในวัฒนธรรมชมชนปานกลางและตํา ส่วนในด้านความมั่นคงปลอดภัยครทมความเข้าใจใน
่
่
ู
ู
ี
ี่
ี
วัฒนธรรมชมชนปานกลาง ยังมขวัญสงกว่าครทมความเข้าใจในวัฒนธรรมชมชนตําอกด้วย
ี
ุ
ุ
ั
ู
ี่
6) ปญหาทส่งผลกระทบต่อขวัญของคร 3 อันดับแรก ได้แก่ 1) ความไม่ปลอดภัยจากการก่อการร้าย
ุ
ี่
ี
ิ
2) การได้รบพจารณาค่าเบ้ยเล้ยง เบ้ยกันดารและเสยงภัยอย่างไม่ยุตธรรม 3) บคลากรและงบประมาณ
ี
ั
ี
ิ
ี
ไม่เพยงพอ