Page 189 - 006

178

พระองค์ทรงมีนโยบายไม่กีดกันศาสนาอื่นนอกจากศาสนาอิสลาม จึงให้อิสระแก่ชาวซิกข์ พร้อม

กับทรงอนุญาตให้ตั้งสุวรรณวิหารที่เมืองอมฤตสาระ (Amritsar) ซึ่งกลายเป็นศูนย์กลางของ
ศาสนาซิกข์มาจนถึงปัจจุบันนี้
อนึ่ง ก่อนหน้าคุรุหริ โควินท์ (Hari Govind) ซึ่งเป็นคุรุรุ่นที่ 6 คุรุทุกคนดำเนินนโยบาย

รักสงบมาโดยตลอด แต่ในสมัยคุรุอรชุน ท่านได้เข้าไปช่วยเหลือเจ้าชายคุสเรา (Khusrau)
พระโอรสของพระเจ้าจาหันคีร์ในการทำกบฏ แต่ไม่สำเร็จ คุรุอรชุนจึงถูกจำขังและทรมานจน

ื่
เสียชีวิต คุรุหริ โควินท์ผู้ซึ่งเป็นบุตรชายจึงก่อตั้งกองทัพเพอปกป้องศาสนาซิกข์ และต่อสู้กับ
กองทัพของราชวงศ์โมกุลเรื่อยมา อย่างไรก็ตาม แม้ในภาพรวมแล้วพวกซิกข์จะสู้กองทัพของ
ราชวงศ์โมกุลไม่ได้ แต่เฉพาะในถิ่นของตนคือในแคว้นปัญจาบ พวกซิกข์ก็เป็นใหญ่และกองทัพ

โมกุลก็ไม่พยายามยุ่งด้วย พวกซิกข์เป็นที่รู้จักกันดีในสายตาชาวโลก เนื่องจากพวกซิกข์ออกมา
ค้าขายนอกประเทศอินเดีย และเข้ามาตั้งถิ่นฐานในประเทศต่างๆในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

เช่น ประเทศพม่า ไทย และสิงคโปร์ เป็นต้น

จาหันคีร์ (Jahangir : พ.ศ. 2148- 2170 ; ค.ศ. 1605-1627)

เมื่ออักบาร์สิ้นพระชนม์ เจ้าชายซาลิม (Salim) ได้ขึ้นครองราชย์และเปลี่ยนพระนาม
เป็น จาหันคีร์ ซึ่งในช่วงรัชสมัยของพระองค์นั้น พระองค์มีนโยบายการปกครองที่ใกล้เคียงกับ

อักบาร์ แต่จะมีแนวความคิดและศิลปะในการปกครองบางอย่างที่แตกต่างออกไป ในช่วงต้น
รัชกาลนั้น พระองค์ยังให้ความสำคัญกับกองทัพอยู่ แต่ภายหลังก็ให้ความสนพระทัยในเรื่อง
ศิลปะ วรรณคดี และการวาดภาพมากกว่าการบริหารบ้านเมือง ทำให้อำนาจของพระองค์

ื้
อ่อนแอและเสื่อมลง เห็นได้จากการที่อาณาจักรต้องสูญเสียพนที่กันดาฮาร์ (Qandahar) ให้แก่
เปอร์เซีย

ทั้งนี้ ความเปลี่ยนแปลงหลายอย่างที่เกิดขึ้นนี้มาจากการที่มเหสีชาวเปอร์เซียของ
พระองค์ คือ พระนางนูร์ จาฮาน (Nur Jahan) ผู้ซึ่งมีความทะเยอทะยานที่จะเข้าถึงการมี
ี่
อำนาจทางการเมืองและเงินทอง ทำให้พระนางได้ชักจูงญาติพน้องเข้ามารับตำแหน่งสำคัญๆ
16
ต่างๆในราชสำนัก และเป็นผู้ควบคุมการเมืองและเศรษฐกิจของประเทศเป็นเวลาหลายสิบปี
ในเรื่องของศาสนานั้น พระองค์ยังคงดำเนินนโยบายการให้เสรีภาพในการนับถือศาสนา

17
รวมถึงการปรับปรุงแนวปฏิบัติตามความเชื่อดั้งเดิมให้ดีขึ้น อย่างไรก็ตามพระองค์ก็แตกต่าง
ั
ิ
กับพระบิดาที่แม้จะรับฟงหลักคำสอนในทุกศาสนา แต่ก็ไม่ได้ปฏิบัติหรือประกอบพธีกรรมใดๆ
ทั้งของฮินดู โซโลเอสเตอร์ และคริสต์ อย่างไรก็ตาม ในรัชสมัยของพระองค์ก็ได้เกิดความ
18
ขัดแย้งกับพวกซิกข์ เนื่องจากพระองค์ทรงสงสัยว่าพวกซิกข์ให้การสนับสนุนเจ้าชายคุสเรา
พระโอรสให้ก่อกบฏ จาหันคีร์จึงสั่งให้จับตัวคุรุอรชุนมาขังและทรมานจนเสียชีวิต เป็นเหตุให้

พวกซิกข์ตั้งตนเป็นปฏิปักษ์กับพระองค์ ดังที่ได้กล่าวไปแล้ว

16 Burjor Avari. Islamic Civilization in South Asia, p. 102.
17 Ibid., p. 114.
18 R.C. Majumdar. An Advanced History of India, p. 470.