Page 22 - 054
P. 22
1
บทที่ 1
บทนำ
1.1 ควำมเปนมำของปญหำและปญหำ
ั
ั
็
ิ
็
ิ
่
ิ
ี่
ู
ึ
พินัยกรรมเปนส่งทถกบัญญัตไว้ในหลักกฎหมายอสลามซงบรรดานักกฎหมาย
ี
ี
ิ
ู
อสลามได้เรยบเรยงกฏหมายอสลามเปนหมวดหม่โดยเร่มจากศาสนบัญญัต กฎหมายพาณชย์
็
ิ
ิ
ิ
ิ
ั
กฎหมายลักษณะครอบครวมรดก พินัยกรรม กฏหมายอาญาและกฎหมายระหว่างประเทศ(มนร
ุ
ี
็
ี
มหะหมัด, 2551: ค าน า) อัลลอฮฺ ได้บัญญัตการท าพินัยกรรมผ่านท่านนบมฮัมมัด เพื่อเปน
ิ
ุ
ู
ิ
ิ
ุ
ความเมตตาและปรานีต่อปวงบ่าวของพระองค์ โดยการเปดทางให้มสลมได้ก าหนดส่วนหนงจาก
ึ
่
็
์
ี่
ั
ี
ี
ทรพย์สนของเขาก่อนเสยชวิตไว้เปนกุศลกรรมต่างๆทจะยังประโยชนแก่คนยากจนและผู้อยู่ใน
ิ
ี่
็
่
ึ
ี
ี
ภาวะจ าเปนด้วยความด และจะน ามาซงผลบญและการตอบแทนทดให้แก่ผู้มอบพินัยกรรมในห้วง
ุ
เวลาทเขาได้ถกปดกั้นจากการท าการงานทดอนๆ(มหัมมัด อัต-ตวัยญรย์, 2552: 1) ดังนั้นการท า
ุ
ิ
ู
ื่
ี่
ี
ุ
ี่
ิ
ี
ั
ึ
พินัยกรรมในอสลามจงมหลักฐานจากอัลกุรอาน และสนนะฮฺ อย่างชัดเจน อัลลอฮฺ ได้ตรสว่า
ี
ิ
ุ
2
1
ِ
ِ
ِ
ِ
ةَّ يصوْ لا ايْخ َ كر ت نإ تومْ لا مكَ دحَأ رضح اذإ مُ كيَ لع بتك ﴿
ً
ُ
ُ
َ
َ
ُ
َ
ُ َْ ُ َ َ َ
ْ ْ َ َ
َ َْ َ
ِ
ِ ِ
ِ
ِ ِ
﴾ ينقَّ تمْ لا ىَ لع اقح فورعمْ لبِ ينبر قلأاو ِ نيدلاوْ لل
ْ
َ ًّ
ُْ َ َ َ َ ْ َ
َ
َ ُ
َ
(٠٨١ : ةرقبلا)
ความว่า “การท าพินัยกรรมให้แก่ผู้บังเกิดเกล้าทั้งสอง และ
ึ
บรรดาญาตทใกล้ชดโดยชอบธรรมนั้นได้ถก าหนดข้นแก่พวก
ิ
ู
ิ
ี่
เจ้าแล้ว เมอความตายได้มายังคนหนงคนใดในพวกเจ้า หากเขา
ื่
่
ึ
็
ิ
ั
ิ
ี
ี่
ได้ท้งทรพย์สมบัตไว้ ทั้งน้เปนหน้าทแก่ผู้ย าเกรงทั้งหลาย”
(อัลบะเกาะเราะฮ: 180)
ฺ
ั
1 อัลกุรอาน (نأرقلا คัมภรส าคัญสงสดของชาวมุสลมซงรวบรวมค าตรสของอัลลอฮ ฺ ทประทานให้แก่
ี
)
ี่
ู
์
ุ
่
ิ
ึ
ุ
็
ื่
ั
ี
ุ
ู
ี
ี
มนษยชาตโดยผ่านท่านนบมฮัมมัด ตั้งแต่ได้รบการแต่งตั้งเปนเราะสล เมอมอายุได้ 40 ป จนกระทั้งท่าน
ิ
ี
ี
ี
ื่
เสยชวิตเมออายุได้ 63 ป (บรรจง บนกาซัน, 2547:18)
ิ
2 สนนะฮ คอ ค าพูด การกระท า การยอมรบ มารยาทและชวประวัตทกอรยาบถตามธรรมชาตของท่านเราะส
ั
ิ
ิ
ี
ฺ
ุ
ู
ิ
ุ
ื
ิ
็
ั
ุ
ี
ั
ี
ื
ฺ
ลุลลอฮ ก่อนได้รบการแต่งตั้งหรอหลังจากได้รบการแต่งตั้งให้เปนนบ (อับดลเลาะ การนา, 2551:90)
