Page 218 - 054
P. 218
197
ิ
ั
ี
ี
็
ี่
ี่
ุ
4.ไม่ให้อนญาตให้ท าพินัยกรรมแก่ผู้ทเปนทายาททมสทธ์ ิรบมรดก และไม่มผล
บังคับใช้พินัยกรรมทยกให้แก่ผู้ทเปนทายาท ยกเว้นทายาททั้งหมดจะยินยอม ดังทมหลักฐานจาก
ี่
ี่
็
ี
ี่
ุ
ฺ
ู
ี
จากอัมร บตร คอรญะฮ ฺ ว่า ท่านเราะสล ได้กล่าวว่า
ِ ٍ ِ ِ
ِ
ِ
(( ةَ ثروْ لا زييُ نَأ َّ لّإ ثراول ةَّ يصو لّ))
ُ ْ
َ
ُ
ََ َ
َ
َ
٨٩
( : ٠٩١١ ،نيطقرادلا هاور)
ั
ี
ความว่า “ไม่มการท าพินัยกรรมให้กับทายาท เว้นแต่ได้รบ
ุ
อนญาตจากทายาทบคคลอน”
ุ
ื่
(al-Dar Qutni, 1966: 89)
่
ื
5.การท าพินัยกรรมทมความประเสรฐยิ่งคอ การท าพินัยกรรมหนงในห้าของ
ี
ี่
ิ
ึ
ื
ุ
ึ
ทรพย์สนทั้งหมด รองลงมา คอ หนงในส และสดท้ายคอ หนงในสาม ดังทท่านอบนอับบาส
ิ
ั
ึ
ุ
ี่
ื
่
่
ี่
ิ
ได้กล่าวว่าว่า
ِ
ِ
َّ ِ
ِ
ِ ِ
ِ
ِ ِ
َّ
َّ
يصوي ُ يذلاو َ , ِ عبرلبِ يصوي يذلا نم لضفَأ ِ سمْ لْبِ يصوي يذلا))
َ ْ
ُّ
ُ
ُ
ُ
ُ
ُ
ْ ُ
ِ
َّ ِ
ِ
ِ ِ
ِ
(( ثُ لُّ ثلبِ يصوي ي ذلا نم لضفَأ ِ عبرلبِ
َ ْ
ُّ
ُ
ُ
ْ ُ
(١٣١ : ٠٩٩٩ ،يقهيبلا هاور)
่
ี่
ิ
ความว่า “ผู้ทท าพินัยกรรมหนงส่วนห้าประเสรฐกว่าผู้ทท า
ี่
ึ
ึ
่
ึ
พินัยกรรมหนงส่วนส และผู้ทท าพินัยกรรมหนงส่วนส ี่
่
ี่
ี่
่
ิ
ประเสรฐกว่าผู้ทท าพินัยกรรมหนงส่วนสาม”
ึ
ี่
(al-Baihaqi, 1999: 270)
ิ
ิ
6.ศาสนาส่งเสรมให้ผู้ทมทรพย์สนมากมายท าพินัยกรรมในหนทางทดงาม ดังนั้น
ี่
ี่
ั
ี
ี
ั
ฺ
ถอว่าเปนวาญบส าหรบผู้ทตัวเขามภาระต่ออัลลอฮหรอต่อมนษย์ตดผันอยู่ หรอมส่งทเปนอะมานะฮ ฺ
ิ
็
ี่
ื
ิ
ื
ี
็
ี
ิ
ุ
ี่
ื
ึ
ของผู้อนๆเก็บอยู่กับเขา และถอเปนหะรอม เมอท าพินัยกรรมด้วยส่งศาสนาห้ามกระท า รวมถงการ
ื่
ื
็
ิ
ื่
ท าพินัยกรรมโดยมเจตนาตัดสทธ์ทายาท ดังทอัลลอฮฺ ได้ตรสไว้ว่า
ิ
ิ
ั
ี่
ี
ِ
ِ
ِ ِ
ِ
ٍ
﴾ ميلح ميلع َّ للَّاو ۗ َّ للَّا نم ةَّ يصو ۚ راضم ر يغ ﴿
َ
َ ّ ً
َ ّ َ ُ َْ
َ َ ُ َ
