Page 306 - 045
P. 306

284



                       4.  ขั้นการพัฒนากลยุทธ์ พบว่า ผู้บริหารไม่สามารถวิเคราะห์อิทธิพลการเปลี่ยนแปลง

               ของสิ่งแวดล้อมทั้งภายในและภายนอก ก่อนการพัฒนากลยุทธ์การบรหารองค์กรได้ดีเท่าที่ควร   ขาดการ
                                                                           ิ
               ระดมความคิดเห็นจากทุกฝ่ายระถึงการระดมความเห็นจากหน่วยงานภายนอก มาพัฒนาทางเลือก ทําให้ได้

                                                                                       ิ่
                                    ั
                                        ์
               ข้อมูลไม่รอบด้าน นัสรนทร สาแลมา (2558) พบว่ามีข้อเสนอแนวทางแก้ไข โดยเรมจากการการเพิ่มเติม
                                                                    ิ
                                                          ู้
               สมรรถนะด้านต่างๆ และการพัฒนาทักษะความรด้านการบรหารของผู้บรหารโรงเรยนเอง หรออาจเป็น
                                                                               ิ
                                                                                                 ื
                                                                                        ี
                                                                                             ื
                                 ี
                                     ู้
                                                                                 ี
               ลักษณะการศึกษาเรยนรกลยุทธ์การวางแผนและการดําเนินการของโรงเรยนต้นแบบหรอกรณีศึกษาที่
               ประสบผลสําเร็จในการพัฒนาระดับหนึ่งแล้ว เป็นต้น
                       5.  ขั้นตอนการสร้างเป้าหมายระยะปานกลาง พบว่า   บุคลากรขาดความตระหนักและ
                                                                ้
                                  ื่
               เห็นความสําคัญในเรองเป้าหมายของแผน และการสรางเป้าหมายเป็นระยะปานกลาง และเป้าหมาย
               บางอย่างสอดคล้องกับมาตรฐานการศึกษาแต่ไม่สอดคล้องกับกลยุทธ์ของหน่วยงาน ส่วนแนวทางแก้ไข นัส
               รนทร (สาแลมา) กล่าวคือให้การวางเป้าหมายต่างๆ มีความสอดคล้องกับวัตถุประสงค์ ของโรงเรยน มีการ
                     ์
                ั
                                                                                                  ี
                                                                                      ั
               ควบคุมการปฏิบัติงานให้เป็นไปตามเป้าหมาย และมีความยืดหยุ่นสามารถปรบเปลี่ยนได้ตามความ
               เหมาะสม

                       6.  ขั้นตอนการกําหนดแผนปฏิบัติงาน พบว่า กําหนดระยะเวลาการปฏิบัติงานที่ไม่

               เหมาะสม และไม่ได้อาศัยหลักความเป็นไปได้ และ ทรัพยากรที่ใช้ในการกําหนดแผนมี สอดคล้องกับมะนา

                                                                ่
                                                                                             ่
               พี ดะแย (2558) ที่ให้สัมภาษณ์ว่าอุปสรรคในการดึงความรวมมือของผู้ปฏิบัติที่เกี่ยวข้องมารวมกําหนดแผน
                                                                              ่
                                                                                                    ี
               ส่วนแนวทางแก้ไข ฮารณ ยูโซะ (2558) ที่ให้สัมภาษณ์ว่า จะต้องดึงความรวมมือจากผู้ปกครองนักเรยนเข้า
                        ่
                                                    ี
               มามีส่วนรวมในการกําหนดแผนของโรงเรยน ผู้ให้ข้อมูลได้เสนอแนะแนวทางการจัดประชุมย่อยเฉพาะ
               กลุ่มเล็กๆ เพื่อให้บรรยากาศการหารือไม่เป็นทางการมากเกินไป และให้ได้รับข้อมูลที่ครบถ้วนมากที่สุด

                       7.  ขั้นตอนการปฏิบัติตามแผน พบว่า  ผู้บริหารไม่สามารถปฏิบัติงานตามแผนที่วางไว้

                                                                                    ิ
               ผู้บริหารไม่สามารถกําหนดผู้รับผิดชอบในการนําแผนไปปฏิบัติอย่างชัดเจน  ผู้บรหารไม่สามารถนําหลักคํา
                                                                                                      ั
               สอนศาสนาอิสลามมากระตุ้นให้ผู้ปฏิบัติงานปฏิบัติตามแผนที่วางไว้อย่างต่อเนื่องได้สอดคล้องกับนัสรนทร์
               สาแลมา (2558) ที่ให้สัมภาษณ์ว่า การปฏิบัติตามแผนที่ไม่มีความต่อเนื่อง ขาดการควบคุมการดําเนินการที่มี

               ส่วนแนวทางแก้ไข มูฮัมมัดซุลฮาน ลามะทา (2558) ที่ให้สัมภาษณ์ว่าผู้บริหารควรมีการติดตามอย่างต่อเนื่อง

               เนื่องจากแผนที่ดีนั้นควรมีระบบการควบคุมดูแลเพื่อให้การปฏิบัติงานสามารถดําเนินไปอย่างต่อเนื่อง
   301   302   303   304   305   306   307   308   309   310