Page 213 - 044
P. 213
213
ิ
14-การประเมนตนเอง
ุ
บรฮานดดนอัลซัรนญย์ได้กล่าวว่า
ุ
ู
ี
ี
لا هنإف ، راركتلا ف اريدقت هسفنل ردقيو دعي نأ ملعلا بلاطل يغبني "
ً
" غلبلما كلذ غلبي تىح هبلق رقتسي
ิ
ี
“ผู้เรยนควร นับจ านวนคร้ ังในการทบทวน แท้จรงแล้วมันจะไม่
ิ
ิ
สถตย์อยู่ในจตใจจนกว่าจะได้จ านวนดังกล่าว”
(al-Zarnuji, 1986 : 95)
ี
็
ุ
ู
ุ
สังเกตจากค ากล่าวของท่านบรฮานดดนอัลซัรนญย์ข้างต้นจะเหนว่าท่านให้
ี
ิ
ิ
่
ี
ี่
ี
ความส าคัญในการประเมนตนเองในส่งทได้ราเรยนมาโดยแนะน าให้ผู้เรยนนั้นนับจ านวนคร้ ังใน
การทบทวน ซงรปแบบในการทบทวนนั้นท่านได้เสนอดังทท่านได้กล่าวว่า
ี่
่
ู
ึ
، تارم سخم - سملأ اب هظفح ام هيعي – سملأا قبس رركي ن " أ
، ثلَث هلبق يذلا قبسلاو ، تارم عبرأ سملأا لبق يذلا مويلا قبسو
ظف مح ا لى إ ى ع د أ اذه ف ، د ح ا و هلب ق يذ ل ا و ، ينن ث ا هلب ق يذ ل ا و
"راركتلاو
ิ
ื
ี่
ี่
ื่
ื่
ี
ี
ิ
ทบทวนส่งทได้เรยนเมอวาน ห้า คร้ ัง ส่งทได้เรยนเมอวานซน ส ี่
ื
ื่
คร้ ัง ก่อนเมอวานซน สาม คร้ ัง และก่อนหน้านั้น สอง คร้ ังและ
ี
่
ึ
หลังจากนั้นอกหนงคร้ง
ั
(al-Zarnuji, 1986 : 95)
็
ี
15) การเรยนแบบค่อยเปนค่อยไป
ึ
ี
ุ
็
บรฮานดดนอัลซัรนญย์ได้เน้นย ้าในเรองของการศกษาแบบค่อยเปนค่อยไปในการ
ุ
ี
ื่
ู
็
้
แสวงหาความร เพราะความรนั้นจะไม่ได้มาในคร้งเดยว แต่จะได้มาแบบค่อยเปนค่อยไปทละนดท ี่
ิ
ี่
ู
ั
้
ู
ี
ี
ี
ละหน่อย โดยท่านบรฮานดดนอัลซัรนญย์ได้กล่าวว่า
ู
ุ
ุ
