Page 218 - 044
P. 218
218
بعتلا كلذ ىلع برص نمف ، بصنلاو بعتلا ردص ىلع رجلأاو "
رهس ﺍﺫﺇ نسمحﺍ نب دممح ﻥاك ﺍذلهﻭ ايندلا ةذل قوفت ملعلا ةذل دجو
هذه نم كوللما ءانبأ نيأ : لوقي تلَكشلما هل تلهحاو ، لِايللﺍ
" تاذللا
ี่
ุ
ั
ู
้
“ผลบลส าหรบผู้ทแสวงหาความรเท่ากับระดับของความเหนด
็
ี่
ื่
ื่
ื่
เหนอยเมอยล้าและใครก็ตามทอดทนในความเหนดเหนอยเมอยล้า
็
ื่
ุ
้
ุ
ิ
ู
เขาจะได้ล้มรสแห่งความสขของความร ทมากกว่าความสขของ
ี่
ุ
ี
ุ
โลกดนยา”และยังได้กล่าวอกว่า ด้วยเหตน้ มหัมมัด บน อัลหะสัน
ี
ุ
ิ
ื
ื
ได้กล่าวในขณะททบทวนหนังสอในเวลากลางคนว่า ไหนโอรส
ี่
ุ
้
ู
ของพระราชาจากความสขของความร"( al-Zarnuji, 1986 : 99)
ึ
ื่
25) การศกษาอย่างต่อเนอง
ิ
ี
อัลซรนญย์ได้กล่าวว่า ท่านมหัมมัด บน อัลหะซันได้กล่าวว่า
ุ
ี
ู
دحللا لىإ دهلما نم هذه انتعانص :للها هحمر نسمحا نب دممح لاق "
" ةعاسلا هكتريلف ةعاس اذه انملع كتري نأ دارأ نمف
ึ
ุ
“การงานเขาเราจะต่อเนองตั้งแต่อยู่ในเปลจนถงหลมศพ ใครก็
ื่
ู
ึ
้
ี่
ี
ตามทจะพักจากการศกษาหาความรก็จงพักตั้งแต่บัดน้
(al-Zarnuji, 1986: 100)
ิ
ี
ุ
บรฮานดดนอัลซัรนญย์ได้กล่าวอกว่า “ท่านอบรอฮม บน อัลญัรรอฮ(ปราชญ์ด้าน
ี
ู
ิ
ฺ
ุ
ี
ี
ิ
ุ
่
ิ
ี
วิชาฟกฮ)ได้เข้าเยี่ยมอหม่ามอบูยูซฟในขณะทท่านปวยใกล้จะเสยชวิต ท่านอบูยูซฟได้ถาม
ี
ุ
ฺ
ี่
ี
ท่านอบรอฮม บน อัลญัรรอฮว่า “ระหว่างการขว้างเสาหนอัลญมเราะฮ(ขณะประกอบพิธหัจญ์) ใน
ุ
ิ
ฺ
ี
ิ
ิ
ฺ
ี
ิ
ิ
ลักษณะขพาหนะหรอในขณะทเดนเท้าเปล่าแบบไหนถอว่าประเสรฐกว่ากัน” ท่านอบรอฮมไม่
ี่
ื
ิ
ื
ี่
ุ
ิ
ี่
สามารถทจะตอบค าถามนั้นได้ อหม่ามอบูยูซฟก็เลยตอบเอง”( al-Zarnuji, 1986 : 101)
ิ
ุ
ี
้
ี
สังเกตค ากล่าวของบรฮานดดนข้างต้นจะเหนว่าความรนั้นไม่มวันส้นสด ซงอบรอ
็
ึ
ุ
ิ
ู
่
ุ
ุ
ี่
ิ
้
ี
ู
ี
ฮมอัลญัรรอฮเปนปราชญ์ทมความรด้านวิชาฟกฮแต่ก็ยังไม่สามารถตอบค าถามของอบูยูซฟได้อัน
ฺ
ฺ
็
