Page 92 - 032

72

้
ี่
ิ
ี่
ี
ี
ี
อนโดนเซย ในช่วงประมาณก่อนป พ.ศ. 2452 ก่อนทจะสรางทอยู่อาศัยในเกาะบูโหลน โต๊ะกา
2
์
ู
แมะหเคยไปท ามาหากินพักอาศัยอยู่ที่บ้านบ่อเจ็ดลกและบ้านเกาะสาหร่าย (เกาะโตด ) ภายหลังจาก
ึ
ิ
ื
อยู่ที่เกาะสาหร่ายได้สักพักปรากฎว่าเกิดชอบพอกับภรรยาเถ้าแก่ค้าขายถ่านฟนไม้ จงได้เดนทาง
ย้ายไปประเทศพม่าเพื่อหาที่อยู่และแหล่งท ามาหากินใหม่ ใช้เวลาอยู่ทพม่าประมาณ 1 ป จงกลับมา
ี่
ี
ึ
ิ
ั
ิ
ู
ยังเกาะบูโหลนเล ตังถ่นฐานที่นั้นอย่างถาวร ระหว่างนั้นได้ชวนคนจาก กระบ ตรง ภเก็ต มาตั้งถ่น
ี่
็
ี่
ี
ฐานที่เกาะบูโหลนเลด้วย ด้วยความที่โต๊ะกาแมะหเปนผู้มวิชาความร เชยวชาญเรองคาถาอาคม
้
ู
ื่
์
ชาวบ้านจึงให้ความนับถอให้สถานะเปนผู้น าของชาวเกาะบูโหลน นอกจากนั้นแล้วยังเปนผู้น าทาง
็
็
ื
ี
็
ี่
ื
จิตวิญญาณทั้งในด้านสังคมด้านปกครองและประกอบพิธกรรมต่างๆ เปนทนับถอจากคนจ านวน
ู
มากมลกน้องหลายคน มเรองเล่าจากทายาทโต๊ะกาแมะหถงการประชันวิชาอาคมระหว่างโต๊ะกา
์
ี
ื่
ึ
ี
ี
ู
้
แมะห์และโต๊ะฆร ทั้งสองเปนผู้มวิชาความรเชยวชาญเกี่ยวกับวิชาอาคม แต่ในทสดวิชาอาคมของ
ี่
็
ุ
ี
ี
ี่
์
ี
็
โต๊ะกาแมะหก็เปนทประจักษ์มากกว่า (บาเสด ดาโต๊ะศรดาหวัน, สัมภาษณ 27 กุมภาพันธ์ 2555)
์
ี่
3

็
ิ
ี
์
็
บางค าบอกเล่ากล่าวว่าโต๊ะกาแมะหเปนคนสงคโปรได้พายเรอมาพรอมกับโต๊ะฆีรและเพื่อนคนอื่นๆ ทั้งสองเปนเพื่อนเกลอกัน อีก
ื
้
์
2
่
์
ี
่
ิ
ึ
ี
ี
ื
บางค าบอกเล่ากล่าวว่า โต๊ะกาแมะหพายเรอมาจากอินโดนเซยเข้ามาท ามาหากนที่เกาะบูโหลนเลกอนโต๊ะฆีร ซงก่อนหน้านั้นโต๊ะฆีร ี
ิ
์
็
ู
้
ี
ได้อาศัยและท ามาหากนอยู่ที่เกาะลันตา จังหวัดกระบี่ โต๊ะฆีรเข้ามาอยู่เกาะบูโหลนได้ไม่นานจึงได้รจักกับโต๊ะกาแมะห ทั้งสองเปน
์
ิ
์
เพื่อนสนทกันและมีวิชาอาคมทั้งคู่ (อีดล ลายัง , สัมภาษณ 27 กุมภาพันธ 2555)
3 ทายาทโต๊ะกาแมะห เล่าเรองราวการส าแดงวิชาอาคม ระหว่างโต๊ะกาแมะหและโต๊ะฆีรว่ามีอย่างน้อย 2 แนวทางคือ เรองแรก ทั้งสอง
ี
์
ื่
์
ื่
ี่
ั
เปนผู้มีวิชาความรเชี่ยวชาญเกยวกับวิชาอาคม ขณะนั้นในช่วงระยะเวลาหนง วันที่ลมฟาอากาศเหมาะที่จะออกไปท ามาหากนจับสตว์
็
้
่
ึ
ิ
ู
้
ื
ี
่
้
ี
ื
ึ
ื
็
น ้าในทะเล โต๊ะสาเหล็ม ซงเปนลูกชายโต๊ะฆีรออกเรอไปหาปลากับลูกน้อง พรอมกับเรอของโตะฆรและลูกน้องอีกหนงล า เรอได้
ี
๊
่
ึ
่
แล่นไปจนถึงบรเวณเกาะในสง (เกาะตะมะ) โต๊ะสาเหล็มได้วางอวนล้อมปลาบรเวณด้านทิศตะวันตก สวนโต๊ะฆีรได้วางอวนล้อม
ี
ิ
ิ
ู
ิ
ปลาบรเวณหน้าเกาะ สักพักโต๊ะสาเหล็มได้ปลาเต็มอวนแต่เมื่อดึงอวนขึ้นมาปรากฏว่าในอวนมีแต่ใบพังกา ปลาทจับได้หายไปหมด
ี่
สวนทางด้านโต๊ะฆีรได้ปลาเต็มล าเรอ โต๊ะสาเหล็มจงออกเรอกลับบ้านพรอมกับน าใบพังกาที่ติดอวนกลับไปด้วยเพื่อให้โต๊ะกา
ื
ึ
้
ี
่
ื
ี
แมะหดู โต๊ะกาแมะหรว่าโต๊ะสาเหล็มลูกชายโดนโต๊ะฆีรแกล้งจึงโกรธมาก จึงให้โต๊ะตีหมะ ภรรยาโต๊ะสาเหล็ม หงข้าวเหนยวและ
์
้
๊
ี
ู
ุ
์
ื
์
้
๊
ี
ึ
่
ุ่
หากล้วยน ้าว้ามาหนงลูก วันรงขึ้นโต๊ะสาเหล็มเตรยมตัวที่จะออกเรอไปหาปลากับลูกน้องตามปกต โตะกาแมะหได้ก าชับว่าใหเอา
ิ
ี
ี
่
้
้
ึ
ข้าวเหนยวและกล้วยที่เตรยมไว้ไปด้วยและให้เรอของโต๊ะฆีรพรอมลูกน้องออกไปกอนสักหนงชั่วโมงแล้วค่อยตามไป พรอมทั้งให ้
ื
ี
่
ี
สังเกตุดูว่าเรอของโต๊ะฆีรทอดเสมอตรงไหน ให้โต๊ะสาเหล็มจอดเรอนอกบรเวณเรอของโต๊ะฆีร เรอของโต๊ะฆีรได้ไปจอดทอดสมอ
ื
ี
ี
ิ
ื
ื
ื
ิ
้
ที่บรเวณเกาะสาม สวนเรอของโต๊ะสาเหล็มได้จอดอยู่หาง ๆ แล้ว จึงได้วางอวนบรเวณนั้น พรอมกับโยนเข้าเหนยวและกล้วยลงไป
ี
ื
่
ิ
่
๊
ี่
็
ในทะเล ทันใดนั้นก็มีบางอย่างผุดขึ้นมาบางค าบอกเล่ากล่าวว่าเปนปลากระโทง และได้สอสารกับโตะสาเหล็มว่าทเรยกมาต้องการ
ื่
ี
้
อะไร โต๊ะสาเหล็มบอกว่าไม่ร คนที่บ้านเปนคนให้เอาข้าวเหนยวกับกล้วยมาให้ ทันใดนั้นปลากระโทงก็ได้พุ่งไปหาโต๊ะฆีรแทงเข้าที่
ู
็
ี
ี
ี
ื
ตาด้านซ้ายบอด โต๊ะฆีรรสกปวดเปนอย่างมากจึงพาเรอกลับบ้านในขณะที่ปลากระโทงยังติดอยู่ที่ตาไปเอาออกอีกที่ก็ถึงบ้านแล้ว จน
ู
ึ
็
้
่
ื
์
ู
็
็
้
ื
ี
ื่
เรองราวเปนที่ร าลือ โต๊ะฆีรจึงได้รว่าโต๊ะกาแมะหก็เปนผู้มีวิชาอาคม หลังจากนั้นจึงได้ย้ายไปอยู่เกาะหลีเปะ เปรยบเสมอนเสอสอง
๊
ี
ื
ตัวอยู่ถ ้าเดียวกันไม่ได้ (อีกค าบอกเล่ากล่าวว่าโต๊ะกาแมะหได้ออกเรอไปเองพรอมกับเรอของโต๊ะฆีร จนถึงแหล่งที่เหมาะส าหรบจับ
ื
้
ั
ี
์
็
์
ปลา โต๊ะกาแมะหได้วางอวนล้อมปลาจนได้ปลาเต็มอวน โต๊ะฆีรรเข้าว่าโต๊ะกาแมะหได้ปลาเปนจ านวนมากจงเอาน ้าทะเลมากล่าว
ู
้
ึ
ี
์
ี่
ิ
ี่
ื
์
ี
คาถาอาคม แล้วสาดลงไปในทะเล เมื่อโต๊ะกาแมะหดึงอวนขึ้นมาบนเรอปรากฏว่าปลาทจับได้หายไปหมดมเพียงเมอกปลาทตดอยู่
ื
้
ู
จ านวนมาก โต๊ะกาแมะหรว่าโดนโต๊ะฆีรแกล้ง แต่ก็ไม่ได้โกรธอะไร เพราะตัวเองก็มีวิชาอาคม คิดในใจว่าทีใครทีมัน จงได้เอาก้าน
์
ึ
ี
ี่
้
ิ
็
้
ใบมะพราวมาเหลาใหคล้ายกับปกเครองบน แล้วจงพุ่งก้านมะพราวลงไปในทะเล ก้านมะพราวทพุ่งไปในทะเลนั้นกลายเปน
้
ึ
ื่
ี
้