Page 94 - 032
P. 94
74
ื
่
หลังจากนั้นเรอรบญี่ปน ได้เข้าประชดเกาะบูโหลน ทอดเสมออยู่หน้าเกาะ 10 กว่า
ุ
ิ
ิ
้
ื
ื
ี
ุ
ี่
ุ
ี
ล า (บรเวณชายหาดหน้าโรงเรยนในปจจบัน) กระบอกปนใหญ่บนเรอเตรยมพรอมทจะยิงได้ทก
ั
่
เวลา เรอเล็กหลายล าน าก าลังพลขึ้นเกาะ เมอทหารญี่ปนขึ้นเกาะได้ไม่นานก็ตัดทางมะพราวมากอง
ุ
ื่
้
ื
ไว้แล้วจุดไฟเผา จากนั้นได้หักกิ่งไม้ใบไม้มาเพื่อล่อให้แพะที่ชาวบ้านเล้ยงไว้ไปกิน เมอแพะมากิน
ื่
ี
็
็
็
ึ
จึงจับโยนเข้ากองไฟทีละตัวๆเพื่อเผาเปนอาหาร โต๊ะกาแมะหเหนเข้าจงโกรธมาก เพราะเปนแพะ
์
ี
หลายตัวที่โต๊ะกาแมะหเล้ยงไว้ จงคิดจะยิงทหารญี่ปน แต่โต๊ะสาเหล็มได้ห้ามไว้ทันเพราะเกรงว่า
่
ึ
์
ุ
่
ชาวบ้านจะถกสังหารทั้งหม่บ้าน ดังนั้น ในช่วงเย็น หน่มสาวในหม่บ้านจงพากันเข้าปาขึ้นเขาเพื่อ
ู
ู
ุ
ู
ึ
ิ
ี
์
ิ
ี
ุ
ั
์
เข้าเวรยามยังจุดต่าง ๆ เช่น บรเวณแพนแซนรสอรท และ บรเวณวิวพอยต์รสอรทในปจจบัน พวกท ี่
ุ
ู
้
ู
ี
เข้าเวรถกยุงกัด ปวดแสบปวดรอนกันอย่างมาก เวลาจะจดไฟสบยาสบก็ต้องเอาโอ่งดนเหนยวใบ
ู
ิ
ู
เล็กมาจ่อไว้ที่ปากแล้วจดไฟยาสบและพ่นควันลงไปในโอ่งเพื่อปองกันไม่ให้ทหารญี่ปนเหนแสง
็
ุ
ุ
่
้
ไฟและคิดว่าชาวบ้านรวมตัวกันเพื่อต่อส้ พวกผู้ชายและคนหน่มสาวได้เข้าเวรยามกันอย่างต่อเนอง
ื่
ุ
ู
ุ
ู
่
้
ตลอดระยะเวลาที่ญี่ปุนเข้าประชดเกาะ ช่วงนั้นแพะหลายรอยตัวของชาวบ้านถกทหารญี่ปนจับกิน
่
ิ
ู
ื่
ุ
้
ี่
่
จนเกือบหมดหม่บ้าน แม้กระทั้งลกมะพร้าวเมอทหารญี่ปนจะกินน ้ามะพราวก็จะยิงในขณะทยังอยู่
ู
ื่
บนต้นจนเปนรแล้วเอาปากไปรองรับเพื่อดมน ้า
็
ู
ู
เหตุการณย่างเข้าส่วันที่ 8 กองทัพญี่ปนยังคงตั้งค่ายอยู่ที่เกาะบูโหลนเล จนกระทั่ง
์
ุ
่
มเรอจากไทรบุร ผ่านเข้ามาและประกาศว่าสหรฐอเมรกาได้ท้งระเบดนวเคลยรทเมองนางาซากิ
ี
ี
์
ื
ี
ิ
ิ
ิ
ั
ี่
ื
ิ
4
ิ
่
่
และฮโรชมาท าให้ญี่ปุนแพ้สงครามแล้ว ให้ทหารญี่ปุนถอนก าลังทหารออกจากประเทศไทยภายใน
ิ
ุ
ุ
่
24 ชั่วโมง หลังจากนั้นร่งเช้ากองทัพญี่ปนก็ได้ถอนก าลังออกจากเกาะบูโหลนเลจนหมด ท้งไว้เพียง
ิ
ี่
ี่
่
ี
ุ
ท่นระเบิดใต้น ้าทวางไว้รอบ ๆ เกาะเปนจ านวนมาก ชาวบ้านบางส่วนทหนภัยขึ้นไปอยู่ในปา บน
็
ู
ุ
เขาก็ได้พากันกลับบ้าน แต่ก็ยังไม่ไว้วางใจในสถานการณเพราะเหตการณยังไม่เข้าส่ภาวะปกต ม ี
์
ิ
์
้
ึ
เครองบินบินวนไปมาอยู่ตลอดเวลา ชาวบ้านยังรสกกลัวและหวาดระแวง ยังไม่สามารถด าเนนวิถ ี
ิ
ื่
ู
ชวิตได้ตามปกติ
ี
ู
ู
ิ
ุ
ื่
กระนั้นชวิตของชาวบ้านชมชนเกาะบโหลนก็ยังไม่กลับส่สภาวะปกต เนองจาก
ี
ทหารสหรฐก็เปนอกกล่มทเข้ามาควบคมสถานการณในประเทศไทยขณะนั้น การเดนเรอเพื่อน า
ุ
ี
ิ
ั
ื
ุ
์
็
ี่
์
ื
ปลาออกไปขายยังไม่สามารถท าได้ตามปกติ เรอส าเภาที่น าโดยโต๊ะกาแมะหถกขัดขวางด้วยศพขึ้น
ู
อด ลอยอยู่เต็มทะเลส่งกล่นเหม็นคาวไปทั่ว นอกจากน้ เรอสนค้าและข้าวสารของพ่อค้า (เช่นเรอ
ื
ื
ี
ิ
ื
ิ
ั
็
เปดล าใหญ่ของเถ้าแก่ยูนจากจังหวัดตรง) ยังต้องเผชญกับการตรวจตราเข้มงวดและการเข้าจับกุม
ิ
ุ
ั
โดยทัพเรอด าน ้าของสหรฐอเมรกาที่ได้เข้ามาตัดท่นระเบดใต้น ้าบรเวณรอบด้วยสาเหตทยังอยู่ใน
ิ
ิ
ุ
ื
ี่
ิ
็
ั
ื
4 บ้างก็บอกว่าเปนเรอของรฐบาลไทย
