Page 106 - 032
P. 106
86
2. ปจจัยที่สงผลกระทบตอการจัดการศกษา
่
ั
ึ
่
ี
์
ิ
ั
สภาพภูมศาสตรท าให้มปญหาด้านการติดต่อสอสารและคมนาคมกับโลกภายนอก
ื่
ี
ี่
ิ
ู
ื
ี่
ี
สามารถเดนทางโดยเรอในช่วงทไม่มมรสมเท่านั้น นักเรยนยังขาดแหล่งเรยนรทหลากหลาย มี
ุ
ี
้
ผู้อ านวยการคนเดยวและครทจะต้องแบ่งหน้าทผลัดเปลยนกันสอนทั้ง 2 เกาะ ปการศึกษา 2554
ู
ี่
ี
ี
ี่
ี่
ิ
ู
ี
ี
โรงเรยนมผู้อ านวยการ 1 คน คร 11 คน พนักงานบรการ 1 คน รวม 13 คน โดยแบ่งการสอนท ี่
ี
ี
ี
เกาะบูโหลนเล 6 คน เกาะบูโหลนดอน 5 คน มนักเรยนทั้งหมด 101 คน และในปการศึกษา 2555 มี
ู
ี
็
ี
จ านวนนักเรยนเพิ่มขึ้น รวมทั้ง 2 เกาะ จ านวน 105 คน แบ่งเปนเกาะบโหลนเลนักเรยนชายจ านวน
ี
13 คน นักเรยนหญิงจ านวน 18 คน รวม 31 คน และเกาะบูโหลนดอน มนักเรยนชายจ านวน 38 คน
ี
ี
ิ
ี
นักเรยนหญิงจ านวน 36 คน รวม 74 คน ปจจบันปการศึกษา 2556 มครทั้งส้น 13 คน พนักงาน
ี
ุ
ี
ั
ู
บรการ 1 คน แบ่งการสอนเปน 2 เกาะ นักเรยนทั้งส้น 105 คน โรงเรยนยังขาดผู้อ านวยการ
ิ
ี
็
ิ
ี
ิ
ึ
ั
ี
ี่
ี
สถานศกษาโดยขณะน้มครจตรกร หมนสัน ท าหน้าทรกษาการแทนผู้อ านวยการ (กิตตพงศ์ หมัน
ู
ี
ิ
ิ
์
เพ็ง, สัมภาษณ 5 สงหาคม 2556)
ี่
ึ
ุ
ี
ิ
ี
ี
ึ
ถงแม้จะมโรงเรยนทเปดท าการเรยนการสอนตั้งแต่ระดับอนบาลถงมัธยมศกษา
ึ
ี
ึ
ึ
็
ตอนต้นแล้วก็ตามแต่นักเรยนและผู้ปกครองยังไม่สามารถมองเหนถงความส าคัญของการศกษา
ี
ู
ุ
ี่
เท่าทควร ยังมความคิดว่าการเรยนสงๆก็ไม่สามารถช่วยให้คณภาพชวิตของตนเองดขึ้นกว่าเดม
ิ
ี
ี
ี
ี
ี
ื่
และหลกหนไม่พ้นเรองการท ามาหากินเพื่อเล้ยงปากท้อง ดังความเหนที่ว่า
็
ี
่
ู
“ ...เรยนไปท าไหร(ท าไม)มากๆแรงครเหอ เรยนไปกา(ก็) ไมพนตองลงเล(ออก
ี
้
้
ี
้
้
้
้
่
ทะเล) ท ามาหากน บานเรามีของ(กุง ปู ปลา) อยูมากแลวไมตองออกไปไหนไกลๆ... ”
ิ
้
่
ิ
(ยูรหย๊ะ หาญทะเล, สัมภาษณ 5 สงหาคม 2555)
์
ี
ี่
ั
ื่
ทั้งน้ ีเนองด้วยบรเวณรอบ ๆ เกาะบโหลนยังมทรพยากร กุ้ง หอย ป ปลา ทยัง
ู
ู
ี
ิ
สามารถหาน ามาเล้ยงชพและสรางรายได้ให้แก่คนในเกาะ บรเวณชายฝ่งหน้าเกาะ ยังมหมกมปลา
ั
้
ิ
ี
ี
ี
ึ
ี
ึ
็
ให้ตกใช้เวลาไม่นานมากนัก เดก ๆ ยังสามารถตกปลาหมกน าไปขายมรายได้ อย่างน้อย 200 บาท
ี
ึ
ั
จากการศึกษาท าให้ทราบถงปจจัยหลายประการที่เชอมโยงกันส่งผลให้ชาวบ้านเกาะบูโหลนไม่เหน
็
ื่
ี
ความส าคัญของการศึกษาเท่าที่ควร ดังน้
ู
ี
1. ปจจัยจากครผู้สอน ในหลายปทผ่านมา โรงเรยนยังไม่สามารถสรางแรง
้
ั
ี
ี่
ื
ื่
ี
ี
็
กระตุ้นให้เด็กได้เหนความส าคัญหรอหันมาสนใจการเรยนได้เท่าที่ควร ทั้งน้เนองมาจากวัฒนธรรม
ุ
การสอนของครในโรงเรยนในช่วงระยะเวลาที่ผ่านมาหลายปไม่ได้มการพัฒนาคณภาพการสอน คร ู
ู
ี
ี
ี
