Page 110 - 024

110

้
่
้
ี
6) อยาไดเศราโศกเสยใจ
ี
หมายถง การไม่แสดงอาการโศกเศราเสยใจทขัดแย้งกับหลักการศาสนา ทั้งในด้าน
ี่
ึ
้
ื่
ี
ความเชอ ค าพูดและการกระท า อาทเช่น การกล่าวว่า ท าไมเรองน้ต้องประสบกับฉัน? ท าไมอัลลอฮ
ื่
ิ
ู
ื
ี
ิ
็
ี
 ต้องก าหนดชวิตฉันให้เปนเช่นน้ด้วย? หรอในรปแบบของการกระท าอาทเช่น ประพฤตตัวประชด
ิ
ี
ี
ิ
ี
ื่
ื่
ุ
ู
็
้
ี
็
ี่
ชันผู้เปนสาม ไม่ยอมอยู่ร่วมกับสามด้วยด เปดเผยเรองทไม่ดของเขาให้บคคลอนร เปนต้น
ี่
ิ
ี่
แท้จรงแล้วสตรทดจะไม่แสดงอาการโศกเศราทเกินเลยความเหมาะสม การทเราไม่
้
ี่
ี
ี
่
ึ
ี
ี่
ื
ี
ิ
ี
ิ
ั
ิ
ื
พอใจหรอรงเกียจส่งใดส่งหนง บางทสงนั้นอาจมความดงามซ้อนอยู่ใน ดังทอัลลอฮ  ได้ตักเตอน
ั
แก่ผู้ศรทธาว่า














                   
          

 

821 :
ความว่า อาจเปนไปได้ว่า การทพวกเจ้าเกลยดส่งหนงทั้งๆ ทส่งนั้นเปนส่งด ี
ิ
ี่
ิ
็
ิ
ี
ึ
่
็
ี่
ี่
ี่
ิ
็
่
ึ
ิ
แก่พวกเจ้าและก็อาจเปนไปได้ว่าการทพวกเจ้าชอบส่งหนง ทั้ง ๆ ทส่งนั้น
้
ฺ
ี
ู
็
้
เปนส่งเลวรายแก่พวกเจ้าและอัลลอฮนั้นทรงรด แต่พวกเจ้าไม่ร ้ ู
ิ
(อัลบะเกาะรอฮ : 216)

ี่
ิ
ี
ี
ี่
ส าหรบผู้ทศรทธาแล้วเขาจะราลกอยู่เสมอทกส่งทประสบกับชวิตย่อมมความด เขา
ั
ั
ี

ุ
ึ
จงไม่จ าเปนต้องเศราโศกเสยใจต่อก าหนดของพระองค์ ดังทท่านนบมฮัมมัด  ได้กล่าวว่า
ุ
็
ี่
ึ
ี
้
ี

))
73 ((

ความว่า เปนส่งทน่าแปลกส าหรบผู้ศรทธา เมอเขาได้รบความดงามเขาก็
ื่
ี
ั
ั
ี่
ิ
็
ั
สรรเสรญและขอบคณต่ออัลลอฮ และเมอเขาประสบกับความทกข์เขาก็
ุ
ฺ
ื่
ิ
ุ
ิ
ฺ
สรรเสรญต่ออัลลอฮและอดทน

7) มอบสทธที่สามีพึงไดรบและแสวงหาความพึงพอใจจากเขา
ั
ิ
ิ
้

73 ี ี
หะดษบันทึกโดย Ahmad หะดษหมายเลข 1492