Page 477 - 022
P. 477

477







                                                                            ิ
                                           ึ
                                                                              ี
                                                                   ี
                                                           ิ
                                                                         ุ
                                        ิ
                                      ์
                       จากการสัมภาษณเชงลกว่า สมควรส่งเสรมให้สตรไทยมสลมมส่วนร่วมในองค์กรศาสนาและ
                                                            ิ
                                                          ุ
                                                                                               ุ
                       กิจกรรมของศาสนาอย่างกว้างขวาง สตรมสลมในฐานะประชากรครงหนงของสังคมมสลมสมควร
                                                                                                  ิ
                                                                                    ึ
                                                                                    ่
                                                                                ึ
                                                        ี
                                                                                ่
                                                                                   ุ
                                                                                  ุ
                                                    ิ
                       เข้าไปมีส่วนร่วมในบทบาทการบรหารจัดการกิจการศาสนาร่วมกับบรษผ่านองค์กรศาสนาทั้งใน
                                                                                             ี
                       ระดับหมู่บ้าน ระดับจังหวัดและระดับประเทศ ทั้งน้เพื่อเปดโอกาสให้สตรเข้าไปมบทบาทในการ
                                                                                      ี
                                                                   ี
                                                                        ิ
                                               ่
                                                     ี
                       ดแลงานกิจการศาสนาของฝายสตรเองและแก้ปญหาทเกี่ยวข้องกับสตรเปนการเฉพาะ การทสตร        ี
                                                                     ี่
                                                                                    ี
                                                                                     ็
                                                                                                      ี่
                                                               ั
                        ู
                                   ี
                                                  ุ
                                                            ิ
                                                                            ิ
                                                 ุ
                        ุ
                       มสลมเข้าไปมบทบาทร่วมกับบรษในการบรหารจัดการองค์กรอสลามนั้นไม่น่าจะมีข้อห้ามใดๆ ทั้ง
                           ิ
                                                                                                ึ
                                      ิ
                                                                                                ่
                                                            ิ
                                                                                        ิ
                                            ิ
                       ในพระราชบัญญัตการบรหารองค์กรศาสนาอสลาม พ.ศ. 2540 และบทบัญญัตศาสนา ซงสอดคล้อง
                                                                                      ิ
                       กับค าบัญชาของพระองค์อัลลอฮททรงให้ผู้ศรทธาชายและผู้ศรทธาหญงร่วมกันรบผิดชอบต่อ
                                                                                               ั
                                                                              ั
                                                     ี่
                                                               ั
                                                   ฺ
                                  ั
                                ี่
                       สังคม ดังทตรสไว้ความว่า
                                           ั
                                                                           ิ
                                                                 ั
                              “ และบรรดาศรทธาชนชายและบรรดาศรทธาชนหญงนั้น  บางสวนของพวกเขา
                                                                                     ่
                                                 ี
                              ตางก็เปนผูชวยเหลออกบางสวน (เก้อหนุน สงเสรมระหวางกันและกัน)  ซงพวก
                                              ื
                                                       ่
                                                             ื
                                    ็
                               ่
                                        ่
                                                                                             ึ่
                                                                        ิ
                                       ้
                                                                               ่
                                                                    ่
                                     ้
                              เขาจะใชใหปฏบัตในความดและหามปรามในความชว และพวกเขาจะด ารงไวซง
                                                      ี
                                                                           ั่
                                                           ้
                                                                                                ้
                                           ิ
                                             ิ
                                        ้
                                                                                                 ึ่
                                                                 ั
                                                                      ฺ
                                                              ี
                                                               ่
                                                                                         ์
                                             ่
                                                                             ู
                              การละหมาดและจายซะกาต และภักดตออลลอฮ และรสลของพระองค ชนเหลาน้        ี
                                                                                                ่
                                                                            ั
                                                                       ้
                                                                                         ้
                                                                                      ็
                              แหละ อลลอฮฺจะทรงเอ็นดูเมตตาแกพวกเขา  แทจรงอลลอฮนั้นเปนผูทรงเดชานุ
                                                                          ิ
                                     ั
                                                             ่
                                                                                 ฺ
                                         ี
                                    ้
                              ภาพ ผูทรงปรชาญาณ” (Al-Tawbah 9: 71)
                              นอกจากน้ท่านนบ  ได้สั่งห้ามไม่ให้ขัดขวางสตรทประสงค์จะมส่วนร่วมในกิจกรรม
                                                                            ี่
                                                                                        ี
                                                                          ี
                                              ี
                                       ี
                                                                  ้
                                  ี
                       ศาสนา ดังทมหะดษศอฮหกล่าวไว้ความว่า “พวกเจาอยาไดขัดขวางไมใหสตรไดรบสวนของพวก
                                                                      ่
                                 ี่
                                            ี
                                                                                            ั
                                                                                  ่
                                                                                         ี
                                      ี
                                                                         ้
                                                                                     ้
                                                                                           ้
                                             ์
                                                                                               ่
                                                                         ้
                                                                                                    ี
                                                       ้
                                       ิ
                       นางจากการไปมัสยด หากพวกนางไดขออนุญาตจากพวกเจา” (Muslim:  4/140)  จากหะดษบทน้       ี
                                                                                                  ุ
                                                  ี
                                                                  ี
                       สามารถเข้าใจได้ว่า การเข้าไปมส่วนร่วมของสตรในองค์กรศาสนาย่อมสมควรสนับสนนยิ่งกว่า
                                                                                                  ์
                                    ี
                                                                                       ็
                                      ี
                       การไปมัสยิดเสยอก เพราะการเข้าไปมส่วนร่วมในองค์กรศาสนาของสตรเปนประโยชนต่อสังคม
                                                        ี
                                                                                     ี
                                                                             ุ
                                                                      ์
                       ส่วนรวม ในขณะทการไปมัสยิดนั้นเปนเพียงประโยชนเฉพาะบคคลเท่านั้นเอง  ซงสอดคล้องกับ
                                                                                             ึ
                                                                                             ่
                                                       ็
                                       ี่
                                                                                ี
                                                                ี่
                                                                                                ุ
                                                                    ี
                                                     ี่
                                                       ็
                                                                                               ุ
                             ็
                                             ิ
                       ความเหนของผู้ทรงคณวุฒบางคนทเหนว่า การทสตรมสลมเข้าไปมบทบาทร่วมกับบรษในองค์กร
                                         ุ
                                                                     ุ
                                                                        ิ
                                                                                        ึ
                                         ี
                                                                                                       ี
                       ศาสนานั้นย่อมส่งผลดต่อสังคมมากกว่าผลราย สตรย่อมสามารถดแลและเข้าถงกิจการของสตรเอง
                                                                              ู
                                                                  ี
                                                            ้
                                                                                         ุ
                                                                                        ี
                                                                                            ิ
                               ุ
                                ุ
                       ได้ดกว่าบรษ และในขณะเดยวกันเปนการส่งเสรมบทบาททางสังคมของสตรมสลมให้เด่นชัดมาก
                          ี
                                                     ็
                                              ี
                                                                ิ
                        ึ
                       ข้น
                                                            ี
                              3.2 กลไกการพัฒนาบทบาทของสตรมุสลิม
                                              ึ
                              3.2.1 สถาบันการศกษา
                                                                                             ี่
                                    ุ
                                                         ึ
                                          ็
                                        ิ
                              ผู้ทรงคณวุฒเหนว่า สถาบันการศกษาโดยเฉพาะอย่างยิ่งสถาบันการศกษาทเกี่ยวกับศาสนา
                                                                                        ึ
                       ทั้งทเปนเอกชนและของรฐทมอยู่ในพื้นทสามจังหวัดชายแดนภาคใต้เปนกลไกทส าคัญยิ่งในการ
                                             ั
                           ี่
                            ็
                                                                                    ็
                                                          ี่
                                                                                            ี่
                                               ี่
                                                 ี
                       ขับเคลอนการพัฒนาบทบาทของสตรมสลมในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ให้สอดคล้องกับบทบาท
                                                       ุ
                                                      ี
                            ื่
                                                          ิ
   472   473   474   475   476   477   478   479   480   481   482