Page 471 - 022

471

ี
ุ
ี
ี
ี
ได้อนญาตให้บรรดาเศาะหาบยาตออกไปละหมาดวันอด ดังทท่านได้กล่าวไว้ว่า “สตรในอดตนั้น
ี่
ี
ั
ุ
ึ
ั
ุ
ู
ี
เคยได้รบอนญาตให้ออกไปละหมาดอด แต่ในปจจบันน้ข้าพเจ้าเองก็รสกไม่ค่อยสบายใจ” (Ibn
้
ี
ิ
ี่
็
ี
Hanbal, 2002: 153) ทั้งน้เปนเพราะว่าสตรทออกไปละหมาดในบรบทแวดล้อมในสมัยของท่านอาจ
็
ิ
ิ
ก่อให้เกิดฟตนะฮ์ นักวิชาการส่วนใหญ่เหนว่า บทบัญญัตเกี่ยวกับการออกจากบ้านของสตร ี
โดยทั่วไปข้นอยู่กับความเปนไปได้ทอาจเกิดฟตนะฮ์ หากการออกจากบ้านของพวกนางเปนเหตให้
ึ
ุ
็
็
ี่
ิ
ี่
เกิดความเสยหายก็สามารถทจะห้ามไม่ให้พวกนางออกจากบ้านได้ แต่ถ้าหากไม่เกิดความเสยหาย
ี
ี
ุ
ุ
ี
ใดๆ ก็สามารถอนญาตให้พวกนางออกจากบ้านได้ (Ibn Hanbal, 2002: 153) อบน อัลเญาซย์ กล่าว
ิ
ว่า สตรสามารถออกไปละหมาดทมัสยิดได้ตราบเท่าทพวกนางคดว่าไม่เกิดฟตนะฮ์ หากคดว่าจะ
ิ
ี่
ิ
ี่
ิ
ี
ึ
ี่
ิ
เกิดฟตนะฮ์พวกนางควรละหมาดทบ้าน (Ibn al-Jawzi, 1989: 48) ซงสอดคล้องกับค าพูดของท่าน
่
ี
ี่
ุ
ี
ี
ฺ
็
ิ
ู
ิ
หญงอาอชะฮ์ทได้กล่าวไว้ว่า “หากท่านรสลลลอฮ  เหนพฤตกรรมของสตรในวันน้ ท่านจะต้อง
สั่งห้ามสตรไม่ให้ออกไปยังมัสยิดอย่างแน่นอน ดังทพวกบนอสรออลได้สั่งห้ามบรรดาสตรของ
ี
ี
ี
ี่
ี
ิ
พวกเขา” (Muslim : 445)
ุ
ิ
ี
ิ
ผู้ทรงคณวุฒเหนว่า อทธพลของมัซฮับหันบะลย์ทไม่สนับสนนสตรไปละหมาดทมัสยิด
ิ
ุ
ี
็
ี่
ี่
ุ
ิ
ี
่
ั
ุ
ึ
ื
นั้นได้รบการสบถอดมายังสังคมมสลมในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ผ่านกล่มญะมาอะฮ์ตับลฆ ซง
ื่
ี่
ุ
ี
ุ
ี่
เปนกล่มทสมาชกมการละหมาดญะมาอะฮ์ทมัสยิดมากทสด เมอกล่มน้ไม่สนับสนนสตรออกไป
ุ
ี่
็
ิ
ุ
ี
ี
ละหมาดญะมาอะฮ์ทมัสยิด ประกอบกับบรบทองค์ความรของสังคมโดยรวมไม่ค่อยให้ความส าคัญ
ี่
ิ
้
ู
ี
ิ
ึ
ี่
ี่
ุ
กับการละหมาดญะมาอะฮ์ทมัสยิด จงท าให้สตรมสลมออกไปละหมาดทมัสยิดยิ่งน้อยลง
ิ
ิ
ี
ี
ุ
ี
ิ
ั
ส าหรบหะดษทมอทธพลต่อการเข้าใจผิดว่าไม่สนับสนนให้สตรมสลมไปละหมาดทมัสยิด
ี่
ี่
ุ
นั้นมหลายหะดษ ตัวอย่างเช่น ท่านนบ  กล่าวไว้ความว่า
ี
ี
ี
1
ั
ุ
ื
ี
ี่
“มัสยิดทดทสดส าหรบสตรคอ ภายในบ้านของนาง” (Ibn Hanbal: 26542)
ี่
ี
ี่
ุ
“การละหมาดทดทสดส าหรบสตรคอ การละหมาดภายในบ้านของนาง” (Ibn Hanbal:
ื
ี่
ี
ั
ี
26570)
2
ุ
ุ
ิ
ุ
ี
ี
้
นางอมม์ หมัยด์ ภรรยาของอบ หมัยด์ อัลสาอดย์ ได้เข้าพบท่านนบ  พรอมกับกล่าวว่า
ี
ี
“โอ้ท่านรสลลลอฮ ดฉันปรารถนาอย่างมากทจะละหมาดกับท่าน ท่านนบ  ตอบว่า ฉันทราบดว่า
ุ
ู
ฺ
ี
ิ
ี่
ี่
เธอชอบทจะละหมาดกับฉัน แต่ว่าการทเธอละหมาดในห้องนอนของเธอย่อมดกว่าการละหมาดใน
ี่
ี

1
ชอัยบ์ อัลอัรนะวูต และคณะวินจฉัยว่าเปนหะดษหะสันโดยชะวาฮด ( ) (Ibn Hanbal, 2001:
ุ
ิ
ิ
ี
็
44/165)
2
็
ี
ิ
ิ
ชอัยบ์ อัลอัรนะวูต และคณะวินจฉัยว่าเปนหะดษหะสันโดยชะวาฮด ( ) (Ibn Hanbal, 2001:
ุ
44/195)