Page 451 - 022

451

ี
ิ
ุ
ิ
ื
ุ
ู
ึ
เคาะลฟะฮ์อมัร อบน อัลค็อฏฏอบได้ปรกษากับลกสาวของท่าน คอท่านหญงหัฟเศาะฮ์ ใน
็
ิ
ิ
ุ
ี่
ิ
การก าหนดเปนนโยบายของรฐไม่อนญาตให้ทหารเดนทางออกไปญฮาดโดยละท้งภรรยาไว้ทบ้าน
ั
์
นานเกิน 4 เดอน (‘Abd al-Razzaq, 1983: 7/151-152) และเฉกเช่นเดยวกันอับดลเราะหมาน อบน ุ
ิ
ื
ี
ุ
ู
ิ
ี
ี่
ี่
ุ
ี
ิ
เอาฟในช่วงท าหน้าทสรรหาเคาะลฟะฮ์อัรรอชดนคนทสามทดแทนเคาะลฟะฮ์อมัร อบน อัลค็อฏ
ุ
ฏอบทถกลอบสังหารก็ได้สอบถามความเหนของบรรดาสตรในนครมะดนะฮ์ด้วย (Ibn Kathir,
ี่
็
ี
ู
ี
ึ
ื
่
ึ
1998: 10/211) ซงทกล่าวมาทั้งหมดน้แสดงถงบทบาทของเศาะหาบยาตในการให้การปรกษาหารอ
ี
ี่
ี
ึ
่
ึ
็
ในเรองกิจการรฐซงเปนส่วนหนงของกิจกรรมการเมอง
ั
ื
่
ึ
ื่
้
6.3.5 การใหการคุมครองความปลอดภัยแกบุคคลอื่น
่
้
ิ
้
แม้ว่าสตรไม่ได้มหน้าทโดยตรงในการปกปองประเทศชาตด้วยก าลังอาวุธแต่พวกนางม ี
ี่
ี
ี
ิ
ี่
ิ
ุ
ุ
ิ
สิทธในการให้การค้มครอง ให้ความปลอดภัยและให้สันตภาพแก่บคคลต่างศาสนกทนางพึง
ี
ี่
ิ
ั
ื่
ประสงค์ และอสลามให้การยอมรบในเรองน้ ดังทท่านนบกล่าวไว้ความว่า
ี
่
ุ
้
ิ
“พันธสญญาการคมครองของชาวมุสลมนั้นเปนเอกภาพ (หมายถงมุสลมทานใดไป
็
ึ
ิ
ั
คมครองบุคคลใดบุคคลหนง ชาวมุสลมทกคนจะตองใหความปลอดภัยบุคคลนั้น
้
ิ
ุ
ุ
ึ่
้
้
้
้
้
ึ่
้
ั
ุ
ดวย) ผูใดไปละเมดการใหการคมครองของมุสลมคนใดคนหนง เขาจะไดรบการ
ิ
ิ
้
์
ิ
ั้
ั
สาปแชงจากพระองคอลลอฮ บรรดามะลาอกะฮและผูคนทงมวล” (Bukhari: 1870)
่
ฺ
์
้
ุ
ิ
บทบาทในการให้การค้มครองความปลอดภัยแก่คนต่างศาสนกของบรรดาเศาะหาบี-
์
ี
ี
ี่
็
ี
ุ
ยาตปรากฏเหนชัดในยุคสมัยของท่านนบ  ดังทปรากฏในศอฮหบคอรย์เล่าว่า ในวันพิชตมักกะฮ์
ิ
ึ
ุ
ี
ี
ึ
้
็
่
ิ
่
ุ
ี
ิ
นางอมม์ ฮานอ์ บนต์ อบ ฏอลบได้เข้าไปพบท่านนบ  พรอมกับขอค้มครองชายคนหนงซงเปน
ุ
ี
์
้
บตรของฮบัยเราะฮ์ ท่านนบ  ได้กล่าวแก่นางว่า “โออมม ฮานอ แทจรงพวกเราไดคมครองแก ่
์
ิ
ุ
ี
้
ุ
้
ุ
้
ุ
ี่
ี
้
บุคคลทเธอใหการคมครอง” (Bukhari: 3171) ในรายงานอนจากนางอมม์ ฮานอ์เช่นกันกล่าวว่า
้
ื่
ุ
ฺ
ุ
กลาววา
้
ู
่
้
ี
ั
ิ
ั
้
ื
ิ
้
ิ
“ดฉนไดใหการคมครองผูชายสองคนจากเครอญาตสามของดฉน และทานรสลุลลอฮ  ่ ่
1
แทจรงพวกเราใหความปลอดภัยกับบุคคลทเธอใหความปลอดภัย” (Al-Tirmidhi: 1579) ท่านหญง
้
ิ
้
้
ี่
ิ
ุ
ี
ี
ี
ุ
ุ
ื
ึ
่
ซัยนับ บตรของท่านนบ  เคยให้การค้มครองสามของนางคอ อบู อัลอาศ อบน อัลรอบอ์ ซง
ิ
ี
ั
ุ
ี
ิ
ขณะนั้นยังไม่ได้เข้ารบอสลาม และท่านนบ  ได้รบรองการให้การค้มครองของนาง (Al-Hakim,
ั
ี
็
ื
ุ
ี่
2002: 4/48-49) การให้การค้มครองความปลอดภัยแก่คนต่างศาสนกดังทกล่าวมาข้างต้นน้ถอว่าเปน
ิ
บทบาททางการเมองทส าคัญประการหนงของเศาะหาบยาต
ื
ี่
ี
ึ
่

1
ี
ี
ี
์
ิ
็
อัลอัลบานย์วินจฉัยว่าเปนหะดษศอฮห (Al-Tirmidhi, n.d.: 374)