Page 270 - 017
P. 270

270






                                    ความวํา ‚บุคคลใดที่พบเห็นความชั่ว   ในหมูํพวกเจ๎า เขาจง

                                    เปลี่ยนแปลงด๎วยมือ   (ด๎วยอํานาจที่เขามีอยูํ  หากเขาไมํมี


                                    ความสามารถเขาจงยับยั้งด๎วย ลิ้น  วาจา  และหากเขาไมํสามารถ

                                    เขาจงรังเกียจด๎วยหัวใจ  ดังกลําวนั้นคือ   อีมาน (การ ศรัทธา) ที่

                                    อํอนแอที่สุด‛



                                                                       (บันทึกโดย Muslim: 49)


                      วิธีการในการสั่งใช๎สูํความดีและห๎ามปรามสิ่งชั่วร๎าย จําเป็นต๎องใช๎วิธีการที่สามารถเข๎าถึงและสร๎าง

                      อารมณ๑ความรู๎สึกตํอมัดอูย๑ ซึ่งมี วิธีปฏิบัติหลายประการ ดังที่ผู๎ให๎ข๎อมูล (ฟาตีหะฮฺ, 2556) กลําววํา
                      ‚จริงๆ พื้นฐานของการดะอฺวะฮฺในเชิงนี้จะต๎องมีทุกรูปแบบทุกเชิงอยูํแล๎ว เพราะวําเหมือนมันเป็น

                      เป้าหมายตายตัววําคุณจะดะอฺวะฮฺไปเพื่ออะไร ก็แนํนอนเพื่อให๎คนทําความดีแล๎วก็ห๎ามปราม

                      สิ่งชั่วร๎าย แตํก็ขึ้นอยูํกับรูปแบบของแตํละคน แตํละรูปแบบของบุคคลที่เราจะใช๎เข๎าไป นั้นคือ

                      ประเด็นสําคัญ‛ สอดคล๎องกับที่ H ฺamid bin Nāșir (1998: 31-32) กลําววํา ‚จําเป็นสําหรับนักดาอีย๑
                      ในการเรียนรู๎วิธีการที่จะถํายทอดความคิดของ ตนในรูปแบบที่มีเรียบงําย ชัดเจน และงํายดาย จน

                      ความคิดของตนมีอิทธิพลตํออารมณ๑ความรู๎สึกของมัดอูย๑ และเกิดความสนใจ (ตํอแนวความคิดนั้น)

                      อยํางยิ่งยวด‛  นอกจากความรู๎ในสิ่งที่จะสั่งใช๎สูํ ความดีหรือห๎ามปรามสิ่งชั่วร๎าย และการเลือกใช๎

                      วิธีการ   ที่เหมาะสมแล๎ว อีกประการหนึ่งซึ่งมีความสําคัญไปไมํน๎อยกวําความรู๎ และวิธีการ คือ
                      บุคลิกของของดาอีย๑โดยเฉพาะอยํางยิ่งในเรื่องของความ สุภาพอํอนโยน ดังที่ Ibn Taimiyah (1976:

                      17) กลําววํา ‚ความสุภาพอํอนโยนเป็นแนวทางในการสั่งใช๎ สูํความดีและห๎ามปรามสิ่งชั่วร๎าย  ใน

                      การนี้มีผู๎กลําววํา เจ๎าจงสั่งใช๎ สูํความดีด๎วยวิธีการที่ดี และเจ๎าจงห๎ามปรามสิ่งชั่วร๎ายด๎วยวิธีการที่ไมํ
                      ชั่วร๎าย‛  ผู๎วิจัยมีความเห็นวําหลักการข๎อนี้สําคัญมาก สมควรสําหรับดาอีย๑ที่จะ ใช๎วิธีการดังกลําว

                      ในการสั่งใช๎หรือห๎ามปราม

                                     สําหรับวิธีปฏิบัติที่ทางองค๑กรมุสลิมะฮฺในสามจังหวัดชายแดนภาคใต๎และ
                      กรุงเทพมหานครในการสั่งใช๎สูํความดีและห๎ามปรามสิ่งชั่วร๎าย ได๎แกํ การสั่งใช๎สูํความดีและการ

                      ห๎ามปรามสิ่งชั่วร๎ายที่ปรากฏและสอดแทรกอยูํในโครงการหรือกิจกรรม ได๎แกํ คํายอบรม และการ

                      จัดกิจกรรมสํงเสริมอิบาดะฮฺเฉพาะ (การละหมาดกิยามุลลัยล๑รํวมกัน)   การใช๎สื่อตํางๆ การไปเยี่ยม
                      เยียนและการออกแถลงการณ๑   ในภาพรวมนั้น ผู๎วิจัยมีความเห็นวํา ในสํวนของการสั่งใช๎สูํความดี

                      มีการปฏิบัติในระดับขั้นที่สองหากเปรียบเทียบกับการห๎ามปรามสิ่งชั่วร๎ายที่ปรากฏตามหะดีษ คือ

                      ระดับของการใช๎ลิ้น (วาจา) แตํมีในบางวิธีการที่สามารถใช๎ระดับแรก คือ การใช๎อํานาจที่มีอยูํ เชํน
   265   266   267   268   269   270   271   272   273   274   275