Page 157 - 017
P. 157

157






                      ความกรุณา เหตุผลหนึ่งที่ทํานเราะสูล    สมรสกับนางก็เพื่อต๎องการใครสักคนที่ชํวยดูแลบุตร

                      ของทําน และเพื่อที่ทํานจะได๎มีสมาธิในการรับผิดชอบภาระอันหนักอึ้งในการดะอฺวะฮฺ ถือวําทําน

                      หญิงเสาดะฮฺ      ได๎รับเกียรติในการรับใช๎ทํานเราะสูล    และดูแลชํวยเหลือกิจการของทําน

                      (Muhammad  Fathi    Mus'a,  2001:  31) เนื่องจากทํานหญิงเสาดะฮฺ     เป็นหญิงหม๎ายที่ผํานการ
                      มีครอบครัวมาแล๎ว นางจึงเริ่มต๎นการใช๎ชีวิตในบ๎านของเราะสูล     ด๎วยการดูแลอุมมุกัลษูม

                      และฟาฏิมะฮฺ     รวมทั้งกิจการงานตํางๆ ภายในบ๎าน (มุฮัมมัด อะลี กุฎุบ, 2555: 46)

                                     Ah ฺmad  al-‘Atțawiy  (2003:  61) กลําววํา  ‚สํวนหนึ่งของรูปแบบการดะอฺวะฮฺ
                      ที่เกิดขึ้นได๎สําหรับสตรีในการชํวยเหลือศาสนา คือ การดูแลบ๎านเรือนและเลี้ยงดูบุตรของบรรดา

                      นักดาอีย๑‛ ซึ่งเรื่องราวของทํานหญิงเสาะดะฮฺ     ที่กลําวมาข๎างต๎น ได๎ฉายภาพแหํงความเสียสละ

                      และความรับผิดชอบในการดูแลบ๎านเรือนและบุตรของทํานเราะสูล          ผู๎นําแหํงนักดาอีย๑ การ
                      ประพฤติปฏิบัติของทํานถือเป็นต๎นแบบที่ดีงามแกํมุสลิมะฮฺทุกยุคสมัยในการชํวยเหลือศาสนา



                        จ             . แบบอยํางในด๎านคุณธรรมจริยธรรม

                                     1) ความยําเกรง
                                     ทํานหญิงอาอิชะฮฺ     ได๎กลําวถึงคุณลักษณะที่ดีงามตํางๆ  ของทํานหญิงซัยนับ




                                            …                                              …))



                                      2442 :


                                    ความวํา  ‚…ฉันไมํเคยเห็นสตรีคนใด ที่ดีเลิศในเรื่องศาสนาดียิ่งไป

                                    กวําทํานหญิงซัยนับ     นางเป็นผู๎ที่เกรงกลัวตํออัลลอฮฺ   …‛



                                                                                            (บันทึกโดย Muslim: 2442)




                        ทํานหญิง             อุมมุสะละมะฮฺ     เป็นภรรยาที่ดีคนหนึ่งของทํานเราะสูล    นางเป็น

                      ผู๎ที่มีสติปัญญาที่ถูกต๎อง มีศรัทธาที่มั่นคง  มีทัศนคติที่ถูกต๎องเหมาะสม  พร๎อมกันนั้นเป็นนางเป็น

                      หนึ่งที่มีความวะเราะอฺและตักวา (Maryam Nur al-Dīn, n.d: 168)
   152   153   154   155   156   157   158   159   160   161   162