Page 70 - 015
P. 70

70








                                 ็
                                               ี่
                                                                                           ิ
                                    ุ
                                                          ึ
                       ดังกล่าว เปนคณลักษณะทควรแก่การศกษา เพื่อน ามาประยุกต์ใช้ในการบรหารองค์กรให้ม       ี
                              ิ
                                           ิ
                       ประสทธภาพและประสทธผล ประสบความส าเรจดังเช่นในสมัยของท่าน
                                                               ็
                                             ิ
                            ิ
                                                                ึ
                                                                                           ี
                                                                   ุ
                                                                                                ุ
                                 Neceur Jabnoun (2548 : 167) กล่าวถงคณลักษณะภาวะผู้น าของคอลฟะฮอมัร  (The
                                                                                               ฺ
                                                                 ื
                       Characteristics of Umar’s Leadership) ไว้ 4 ด้าน คอ
                                        ั
                                 1. ความรบผิดชอบ (Responsibility/Amanah)
                                                     ็
                                                                                                ฺ
                                                                    ิ
                                         ุ
                                                               ื่
                                                                        ี
                                                                              ั
                                 การงานทกอย่างจะส าเรจได้ก็ต่อเมอผู้ปฏบัตมความรบผิดชอบ (อะมานะฮ) ในส่งนั้น
                                                                       ิ
                                                                                                     ิ
                                                                                     ี่
                       เช่นเดยวกับผู้ทอาสาท าหน้าทเปนผู้น าคนอน เขาจะต้องรบผิดชอบต่อผู้ทอยู่ภายใต้การน าของเขา
                                                ี่
                                                            ื่
                                                  ็
                            ี
                                    ี่
                                                                        ั
                                                              ั
                                                                                             ่
                                                                                             ึ
                                                ี่
                                                                                                      ู
                       หากปล่อยปละละเลยในหน้าทเขาผู้นั้นจะต้องรบผิดชอบต่อการกระท าของตนเอง ซงท่านรอซล×
                                                    ั
                       กล่าวถงอันตรายจากการขาดความรบผิดชอบและขาดทักษะในการท างานว่า
                            ึ

                                    ُ رْمَلأا   َ دِّسُو   : « اَ ذِ إ    َ لاَق   ؟اَهَُعاَضِ إ   َ فَْك  : َ لاَق  َ ة »   ،    َ عاَّسلا   ِ رِظَتْناَف   ُ ةَناَمَلأا   ِ تَعِّيُض   اَذِإَف «
                                                     ت
                                                             ي
                                                                                           ي
                                                                         »    َ ةَعاَّسلا   ِ رِظَتْناَف   ِ هِلْهَ أ  ِ رَْغ   ىَلِ إ
                                                                ี่
                                                                 ั
                                 ความว่า “เมอมการละเลยในหน้าทรบผิดชอบ ก็จงรอวันเวลาแห่งความ
                                              ี
                                           ื่
                                                                        ี่
                                                                         ั
                                                                                   ็
                                 พินาศ เศาะหาบะฮถามว่า การละเลยในหน้าทรบผิดชอบเปนอย่างไรหรอ?
                                                                                              ื
                                                 ฺ
                                                                    ื
                                             ื่
                                               ี
                                                                                 ั
                                                                           ี่
                                 ท่านตอบว่า เมอมการมอบหมายกิจการหรอหน้าทความรบผิดชอบใดๆแก่ผู้
                                  ี่
                                 ทไม่เหมาะสม ก็จงรอเวลาแห่งความพินาศเถด”
                                                                      ิ
                                                                             ึ
                                                                        (บันทกโดย al-Bukhari :  59)

                                                                                               ื่
                                                                                       ึ
                                       ี
                                         ุ
                                 อสมาอลลตฟ จะปะกียา (2012  :  3)  กล่าวว่า อะมานะฮ หมายถง ความซอสัตย์ ความ
                                                                                ฺ
                                  ิ
                                            ี
                                                          ั
                                                                              ี
                                                    ิ
                       ไว้วางใจ และความรบผิดชอบในส่งทได้รบมอบหมาย อะมานะฮมสองประเภท
                                                                             ฺ
                                                      ี่
                                        ั
                                                                      ฺ
                                 1. อะมานะฮทั่วไป ได้แก่ อัล-อสลาม อัลลอฮ  ตรสว่า
                                                                           ั
                                           ฺ
                                                           ิ

                                                                               ﴿
                                                        
                                                               
                                                                            
                                              
                                                                                   
                                               
                                                             
                                                     
                                  
                                                                    
                                                                                       
                                                                       
                                                                
                                                       
                                                                                           
                                                     ﴾                               
                                                                                     
                                                                                               
                                                                                        
                                                                                            
                                                                                             
                                                           
                                                                
                                                         
                                                                                  
                                                                                          ิ
                                                                  ฺ
                                              ิ
                                                                           ้
                                 ความว่า “แท้จรงเราได้เสนออะมานะฮให้แก่ชั้นฟาทั้งหลาย แผ่นดน และ
                                                           ิ
                                 ขุนเขาทั้งหลาย แต่พวกมันปฏเสธทจะแบกรบ เพราะกลัวว่าจะไม่สามารถ
                                                                       ั
                                                               ี่
                                                                                               ิ
                                      ั
                                 แบกรบภาระอันหนักอ้งนั้นได้ แต่ทว่ามนษย์กลับยอมแบกรบมัน แท้จรง
                                                     ึ
                                                                     ุ
                                                                                     ั
                                 มนษย์นั้นเปนผู้ทอธรรมและโง่เขลายิ่ง”
                                               ี่
                                          ็
                                   ุ
                                                                                (อัล-อะหซาบ : 72)
                                                                                        ฺ
   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75