Page 72 - 0006

63

แก่ทุกองค์กรการกุศลที่ท างานด้านการช่วยเหลือคนยากไร้ ในฐานะที่องค์กรเหล่านี้เป็นวากีล ในการ

ิ
แจกจ่ายชะกาตแก่บุคคลที่มีสิทธรับชะกาตได้ ตามเงื่อนไขดังต่อไปนี้คือ
1 บุคคลที่รับผิดชอบในองค์กรเหล่านี้ ต้องเป็นคนที่มีซื่อสัตย์ในภาระหน้าที่ มีความผิดชอบ

และไว้วางใจได้

ิ
2 ต้องแจกจ่ายซะกาตเหล่านี้ให้แก่จ าพวกบุคคลที่มีสิทธรับชะกาตได้ตามกฎหมายอิสลาม
ั
เท่านั้น (ดู ฟัตวาใน islamqa เลขที่ 224651 สืบค้นวนที่ 28/6/2561)
การจัดเก็บชะกาตในประเทศซาอุดีอาระเบียได้รับการดูแลอย่างดีจากรัฐบาล และมี
ั้
์
หน่วยงานภาครัฐตรวจสอบและติดตามระบบซะกาตทุกขนตอนและสม่ าเสมอ องคกรใดฝุาฝืนจะ
ได้รับการลงโทษทางกฎหมาย
2.6.4 การบริหารจัดการชะกาตในมาเลเซีย

สถาบันซะกาตในประเทศมาเลเซียถูกควบคุมโดยสภารัฐอิสลามเป็น 13 รัฐและหนึ่งเขตการ
ปกครองกลาง แต่ละสภารัฐอิสลามรายงานโดยตรงต่อ Sultan หรือ Ruler of the State เนื่องจาก

รัฐสภาอิสลามอยู่ภายใต้เขตอ านาจของรัฐบาล สภาแห่งชาติเพื่อกิจการศาสนาภายใต้รัฐบาลกลาง ท า
หน้าที่เป็นตัวกลางระหว่างรัฐบาลกลางกับหน่วยงานต่าง ๆ สภารัฐอิสลามและเรื่องที่ส่งผลกระทบต่อ

ทั้งประเทศ รัฐบาลกลางมีการแทรกแซงการบริหารสถาบันซะกาตน้อยมาก การประสานงานระหวาง
่
กันแม้แต่เรื่องที่เกี่ยวข้อง อาทิ ความยากจน และการจ่ายซะกาต จะด าเนินการโดยสมัครใจเป็นหลัก
ของผู้จ่ายต่อสถาบันซะกาตทั่วประเทศ การแจกจ่ายซะกาตถกจ ากัดให้แก่ผู้ที่มีสิทธรับเท่านั้นจะ
ู
ิ
รวบรวมโดยรัฐบาล ค าอธิบายต่อไปนี้เป็นการเปรียบเทียบระหว่าง 2 รัฐในมาเลเซีย ได้แก่ รัฐสลังงอร์
(มีอัตราความยากจนต่ าสุด) และรัฐซาบาห์ (มีอัตราความยากจนสูงที่สุด) การเก็บรวบรวมซะกาต

ทั้งหมดของรัฐสลังงอร์ ในปี 2009 คือ 1,985 ล้านบาท (สูงสุดในบรรดารัฐ), จากซึ่ง 13.5% (268.8

ั
ู
ล้านบาท) ถกส่งไปให้คนยากจนมุสลิม และ 25% (493 ล้านบาท) แก่ชาวมุสลิมผู้ขดสนในรัฐ ชาว
มุสลิมคิดเป็น 52% (2.8 ล้านคน) จากประชากรสลังงอร์ทั้งหมด รัฐที่มีความยากจนและอัตราความ
้
ยากจนที่ถกบันทึกไวที่ 0.7 % และ 0.1 % ตามล าดับในปี 2009 – ต่ าสุดในทุกรัฐ ในรัฐซาบาห์
ู
้
63.7% (1.9 ล้าน) ของประชากรมุสลิม (ขอมูลสถติปี 2000) มีเพียง 301.8 ล้านล้านบาท เท่านั้นที่
ิ
้
ได้รับการจัดเก็บไว จ านวนเงิน 84.7 ล้านบาท (47.6%) ถูกส่งไปให้คนยากจนและมุสลิมที่ขาดแคลน
ภายในรัฐ ความยากจนและอัตราความยากจนอยู่ที่ร้อยละ 19.2 และ 4.7 ในปี 2552 ซึ่งสูงที่สุดใน

บรรดารัฐ (Anita. at al, 2011)
ึ้
อย่างเห็นได้ชัดว่าซะกาตในรัฐสลังงอร์ถูกโยกย้ายไปซาบาห์ซึ่งไม่เคยเกินขนมาก่อน เป็นผล
ท าให้การจัดสรรส าหรับคนยากจนหรือผู้ที่มีสิทธรับอื่น ๆ จะแตกต่างกันไปในแต่ละรัฐอื่น นี้จะเห็นได้
ิ
ชดเมื่อรัฐที่มีการจัดเก็บซะกาตในอัตราสูงความยากจนจะลดลง ดังนั้น การแจกจ่ายซะกาตยังคง
ั
ิ
ด าเนินต่อไป อยู่ที่แต่ละรัฐที่จะจัดการซะกาตอย่างไร ให้มีประสิทธิภาพและเป็นธรรมของผู้ที่มีสิทธรับ
ซะกาตทั่วประเทศ (Anita. at al, 2011)