Page 60 - 100
P. 60
้
ประมงพื นบาน
หาดตะโละกาโปร์
ผเขยน : อญญณชตา รุ่งวิชานวัฒน ์
์
ั
ู้
ิ
ี
ิ
ู้
้
้
ผใหขอมล : มะเยะ แดเมาะ
ู
ี
ั
ี
ี
่
ื
้
วิถชีวิตพนบาน หาดตะโละกาโปร์ : ในสมยก่อนกลาวกันว่าบริเวณพื นทตรงนเป นทเก็บ
ี
เปลอกหอย เป นหอยประจําอาวมจํานวนมาก ชาวประมงนยมนาเนอหอยชนดนมารับ
ื
ี
ี
่
ํ
ิ
ื
ิ
ี
ํ
ุ
ี
ู
ื
ํ
่
ประทานและนาเปลอกหอยเหลานมาเผาไฟจนสกจนกลายเป นปนขาวจึงเรียกตาบลนว่า
่
ตาบลตะโละกาโปร์“ตะโละกาโปร์” เป นภาษามลายพื นเมอง คาว่า “ตะโละ” แปลว่า อาว คา
ํ
ํ
ื
ู
ํ
ู
ี
ู
ี
่
ว่า “กาโปร์” แปลว่า ปน รวมความหมายแปลว่า “อาวปน”เป นชุมชนทมทรัพยากรทาง
์
ี
์
ึ
ู
ี
ี
่
ี
ุ
ี
ิ
ธรรมชาตทสมบรณ มป าชายเลนทมความอดมสมบรณแหงหนงของจังหวัดป ตตาน วิถ ี
ู
่
ชีวิตของคนในตาบล สวนใหญประกอบอาชีพประมง หาปลา ป หอย โดยการออกเรือ
ํ
ู
่
ั
่
์
ิ
็
ุ
ต งแตเช้าและกลบมาในตอนเยน และดวยความอดมสมบรณทางธรรมชาตชุมชนจึงร่วม
ั
้
ู
ุ่
่
ี
ู
กันจัดทาเป นชุมชนทองเทยว ในชื อว่า Buna Dara (บนาดารา) เป นการรวมกลมกันของ
ํ
ประชาชนในพื นท ี
ี
ี
่
ี
้
จุดเดนของการมาทองเทยวทนคอ มอาหารทะเลทสดจําหนายแลวกลม
ี
ุ่
ี
ื
่
่
่
้
ํ
ี
่
ั
แมบานของชุมชนแหงนยงร่วมกันจัดทาอาหารกลางวัน ชื อว่า “นาซิอ ี
่
ื
แด” มลกษณะการจัดคลายขนโตกทางภาคเหนอ สาหรับนกทองเทยว
ี
ั
ั
ี
้
ํ
ั
ทมาลองเรือกับกลมและตองการจะรับประทานอาหารกลางวันท งยงม ี
่
ั
ี
้
ุ่
ั
ศนยเพาะชําตนกลาป าโกงกาง ซึ งเปนแหล่งเรียนรู้ทสาคญของ
์
้
ี
้
ั
ู
ํ
้
ี
เยาวชนอกดวย
ี
้
ี
ื
การเปลยนแปลงของชุมชน : มการร่วมมอ ร่วมใจกันใหชุมชนมการ
ี
ั
พัฒนาอยางย งยน ซึ งแบงรายไดจากการลองเรือทองเทยวในชุมชน
ี
่
่
้
่
ื
่
ิ
ํ
จํานวน 20%ของรายไดใหกับชุมชน นาไปบริจาคใหกับมสยด ตาด ี
้
ั
้
้
้
้
กา(สอนศาสนา) เป นตน เป นการสร้างรายไดใหกับชุมชน และเกิดการ
้
ื
ื
ร่วมมอ ร่วมใจ ช่วยเหลอซึ งกันและกันของคนในชุมชน
