Page 11 - 100
P. 11
หลวงพ่อทุ่งคา
ิ
ผเขยน : อญญณชตา รุ่งวิชานวัฒน ์
์
ู้
ิ
ี
ั
้
ุ
์
ู้
ผใหขอมล : สริย คงคากุล
้
ู
่
ี
ี
ู
ุ่
ุ
ุ
้
่
ั
หลวงพอทงคา เป นพระพทธรูปทมพทธลกษณะงดงาม หลอดวยทองสมฤทธิ หนาตกกว้าง 55 ซม. สง 71 ซม. เป น
้
ั
ั
ั
ั
ุ
็
ั
ุ
ํ
้
ั
ิ
พระพทธรูปปางมารวิชัย ซึ งสมเดจกรมพระยาดารงราชานภาพทรงต งขอสงเกตว่าในสมยน นนยมสร้างพระพทธธูปเกศา
ุ
ี
ี
่
ั
์
้
ุ
มาลาเป นตอมส น พระกรรณยาว ขมวดเกศาเล็กละเอยดและมอณาโลมหรือใบโพธิ ตดอยู่ดานหนาเกศามาลา พระหัตถ และ
้
ิ
่
็
ิ
ิ
ี
ั
่
ี
ี
ํ
ั
่
พระบาทไดสวนกับพระวรกาย ฐานลางทางายๆ ไมมชั นเป นกลบบว เสดจในกรมทรงสนนษฐานว่าเป นศลปะอนเดยผสม
่
ิ
้
ั
ี
ี
ี
์
ํ
์
เชียงแสนและนาจะสร้างในศตวรรษท 17 ประมาณ พ.ศ. 1745 นยว่าม 2 องคทวัดบรพารามเปนองคใหญและทอาเภอ
ี
่
ู
่
ั
้
ปะนาเระเป นองคเลก ซึ งพทธลกษณะท ง 2 องคเหมอนเปนลักษณะสองพี นองแตองคนองไดถูกโจรกรรมไปแล้วตามตานาน
ั
้
ื
่
์
์
้
็
ุ
์
ํ
้
่
่
ี
์
้
้
ี
มผเลาใหฟ งตอ ๆ กันมาว่าพระพทธรูปนม 2 องค ดวยกันมองคใหญและองคเลกท งสององคขฆองลอยมาในคลองยะหริ ง
ี
ี
็
ั
ี
์
์
ู้
่
ุ
์
ํ
้
ี
ี
ุ่
ั
้
้
้
ี
็
์
์
ั
องคพี ลอยมาใกลวัดทงคาชาวบานเหนจึงอญเชิญมาไว้ทวัดทงคา องคนองขฆองลอยไปทอาเภอปะนาเระก็ไดอญเชิญไปท ี
้
ุ่
ู่
้
้
ี
ี
่
วัดทานาว อกนยหนงว่าพระพทธธูปองคใหญจมอยในคลองใตตนตะเคยนใหญมคนไปทอดแหบริเวณน น พระพทธธูปตดแห
่
ุ
ี
ุ
ิ
่
ึ
ั
ั
์
้
้
ํ
์
้
ชาวบานลงไปปลดและช่วยกันนาไปไว้ใตตนตะเคยนใหญพระสงฆและชาวบานวัดทงคาจึงอญเชิญไปไว้ทวัดทงคาจึงเรียกชื อ
่
ุ่
ี
ุ่
ั
้
ี
ุ่
ุ่
่
ิ
ว่า “หลวงพ่อทงคา” ประดษฐานทวัดทงคา ต งแตป พ.ศ. 2297
ั
ี
ี
ั
หลงจากทประชาชนชาวไทยพทธ ทชนะศกสงครามการปราบกบฏ
ี
ึ
ุ
ู
ั
้
ื
ื
ั
ื
4 หวเมองมลาย ประกอบดวย เมองกลนตัน เมองตรังกาน เมอง
ู
ื
ื
ี
สายบรีและเมองป ตตาน เมอ พ.ศ. 2329 แล้วน น ชาวไทยพทธทม ี
ุ
ั
ื
ี
ุ
ี
้
ชัยชนะสงครามปราบกบฏพร้อมดวยชาวไทยเชื อสายจีนทนบถือ
ั
ิ
ุ
ั
ศาสนาพทธลงความเหนกันว่าจะสร้างวัดมชฌมาวาส (วัดกลาง)
็
้
สร้างแลวเสร็จเมอป พ.ศ. 2330 และไดนมนตเจ้าอาวาสวัดทงคา
ิ
้
ื
ุ่
์
ู่
(ซึ งขณะน นเหลอเจ้าอาวาสอยเพียงองคเดยวเสนาสนะก็กําลงทรุด
ี
์
ั
ั
ื
์
ั
ั
ุ่
้
โทรม) มาเป นเจ้าอาวาสองคแรกพร้อมท งไดอญเชิญหลวงพ่อทง
ํ
์
คามาไว้ในโบสถวัดกลางเพื อเป นประธานในการดมน าพระพิพัฒน ์
ื
สตยาดวย หลวงพ่อทงคาประดษฐานอยทวัดทงคาประมาณ 33 ป
ั
้
ี
ุ่
ู่
ุ่
ิ
ิ
ี
ื
ุ
ื
ั
ครั นส นสมยของเจ้าเมองยะหริ งทเป นไทยพทธ 2 คน คอพระยา
ี
่
พิพิธเสนามาตยาธิบดสรีสงคราม (ไภ) และพระยาพิพิธเสนามาต
ี
ยาธิบดศรีสงคราม (ย มซ้าย) พ.ศ. 2357-2391 วัดกลางก็คอยๆ
่
ิ
ื
ี
่
ื
เสอมลงและอก 20 ป ตอมาคอ พ.ศ. 2411 วัดกลางก็ร้างลงหลวง
พ่อทงคาจึงถกอญเชิญมาไว้ทวัดบรพารามจนถึงป จจุบนรวม
ี
ู
ั
ั
ุ่
ู
เวลา 818 ป
