Page 220 - 044
P. 220

220







                                                        ี่
                                                         ุ
                                                                  ึ
                                                     ี่
                                                       ี
                                          ื
                                     27) เลอกช่วงเวลาทดทสดในการศกษาหาความร   ้ ู
                                                                                                   ึ
                                                        ี
                                     บรฮานดดนอัลซัรนญย์ได้มความเหนว่า ช่วงเวลาทเหมาะสมในการศกษาหา
                                                       ู
                                      ุ
                                           ุ
                                              ี
                                                              ี
                                                                                   ี่
                                                                     ็
                                               ุ
                                                                                                       ฺ
                             ้
                               ื
                                                 ู
                       ความร คอ ช่วงเช้า ช่วงสหร (ก่อนละหมาดซบฮ)และช่วงระหว่างมัฆรบและอชาอ(al-
                             ู
                                                                                           ิ
                                                                      ฺ
                                                                   ุ
                                                                                                   ิ
                       Zarnuji,:1986:105)
                                                          ี่
                                         ึ
                                                     ู
                                                     ้
                                     28) ศกษาหาความรวิชาทหลากหลาย
                                           ุ
                                                     ู
                                                       ี
                                     บรฮานดดนอัลซัรนญย์ได้กล่าวว่า
                                             ี
                                      ุ
                                         "    رخآ عون ف رظني عون نم لم اذإ   ناكو "
                                                                ี
                                               ู
                                               ้
                                                ึ
                                                            ี่
                                     “ถ้ามความรสกเบอในวิชาทได้เรยนก็หันไปศกษาในวิชาอน”
                                                                           ึ
                                                    ื่
                                                                                     ื่
                                         ี
                                                                         (al-Zarnuji, 1986 : 105)

                                                                    ี
                                                                ์
                                           ี
                                                          ุ
                                                      ื่
                                                ้
                                     29) เตรยมพรอมในเรองอปกรณการเรยน
                                     เพื่อให้ผู้เรยนได้ประโยชนจากความร  ควรเตรยมพรอมในการเรยนการสอน ท่าน
                                                                    ้
                                             ี
                                                                                 ้
                                                           ์
                                                                            ี
                                                                                           ี
                                                                    ู
                                                                                                        ุ
                                                                                                ี
                        ุ
                                       ู
                             ุ
                                                                                        ื
                               ี
                                                                                       ้
                                                                                       ู
                                                              ี่
                                                                    ั
                                         ี
                       บรฮานดดนอัลซัรนญย์ได้กล่าวว่า “แนวทางทจะได้รบประโยชน์จากความรคอควรเตรยมหมกทก
                                                                                                      ึ
                                                                    ู
                                                                    ้
                                                ิ
                                                  ี่
                                                      ั
                                                                                                         ี
                       เวลาเพื่อสะดวกในการเขยนส่งทได้รบฟง”จากความร “(al-Zarnuji, 1986 : 115) และยังได้กล่าวอก
                                            ี
                                                         ั
                                    ี่
                                                                  ึ
                                 ิ
                                                           ิ
                               ิ
                                                              ี่
                       ว่า “แท้จรงส่งทท่องจ าไว้ มันจะหายไปแต่ส่งทบันทกมันจะยังคงอยู่นาน” ( al-Zarnuji, 1986 : 115)

                                           ู
                                             ี
                                     อัลซัรนญย ได้กล่าวว่า
                                      هل نكي لم  نم : ليقو  ةباجلإا لك ىلع اترفد بحصتسي نأ يغبنيو"
                                     ترفدل  ا    فى  نوكي نأ ىغبنيو   هبلق ف ةمكمحا تبثت لم ؛همك ف ترفد

                                                          "عمسي ام  بتكيل ةبرلمحا بحصتسيو   ضايب
                                                                               ี
                                                          ุ
                                     “ผู้เรยนควรเตรยมสมดทกคร้งเพื่อทบทวน”และมการกล่าวว่า “ผู้
                                                  ี
                                                              ั
                                        ี
                                                       ุ
                                                      ื
                                          ื
                                      ี่
                                     ทไม่ถอสมดในก ามอ ความรของเขาก็จะไม่สถตอยู่ในจตใจ”และ
                                              ุ
                                                                                    ิ
                                                                             ิ
                                                             ้
                                                             ู
                                                               ึ
                                              ็
                                                                     ี
                                        ุ
                                                 ี
                                     สมดควรเปนสขาวพรอมกับหมกเพื่อเขยนตามทเขาได้ยิน
                                                       ้
                                                                             ี่
                                                                        (al-Zarnuji, 1986 : 124)
   215   216   217   218   219   220   221   222   223   224   225