Page 102 - 044
P. 102
102
ี
ี
อาชพและงานฝมอ
ื
ุ
การเจรญร่งเรองและการพัฒนาด้านวัตถในเมองก็อยเราะวานท าให้สังคมในสมัย
ื
ุ
ิ
ื
ี
ิ
ี
ิ
นั้นมความต้องการในการบรโภคส่งใหม่และท าให้มความก้าวหน้าและหลากหลายด้านการงาน
ี
อาชพ งานฝมอกลายเปนงานหลักในการท ามาหากินในสมัยนั้น เปนงานทมส่วนให้บ้านเมองม ี
็
ี
ื
ื
็
ี
ี่
ื
ี
ื
ุ
ิ
ี
ความเจรญร่งเรอง เช่น การท าพรม การทอผ้า โดยอาชพหลักของบรรดาสตรในสมัยนั้น คอการทอ
์
ี
ื
ื่
ผ้าซงพวกนางจะมเครองมอและอปกรณในการทอผ้าเก็บไว้ในบ้าน
ุ
ึ
่
ี
ื
ิ
ส่วนอาชพหลักทผู้ปกครองบ้านเมองในขณะนั้นได้ด าเนนเองคอ การท าเหรยญ
ี
ื
ี
ผลตอาวุธสงคราม กาทอผ้าให้กับผู้น า(al-Janhani, 2005 :106)
ิ
่
ั
ี
4.1.2 ชวประวัติของทานบุรฮานุดดีนอัลซรนูญีย ์
์
ื
เชอสายและวงคตระกูล
้
ฺ
ุ
ิ
ื
ี
ฺ
ี
ฺ
มหัมมัดบนสะหนน คอ อบูอับดลลาฮ มหัมมัด บน อบ สะอด สะหนน บน สะอด
ิ
ู
ุ
ิ
ิ
ี
ุ
ี
ิ
ิ
ี
ิ
ิ
ิ
่
บน หะบบ บน หิสาน บน ฮลาล บน บักการ บน เราะบอะฮ อัตตะนคย์( al-maliki,1994:318) ปูของ
ฺ
ู
ี
ิ
4
ิ
้
เขาได้อพยพมาพรอมๆกับทหารของเมองหัมศ์(صحم) ไปยังเมองมัฆรบในการเข้าพิชตเมองดังกล่าว
ื
ี
ื
ื
5
ี
ี
ปูของท่านมชอสะอด อบน หะบบ ได้พ านักอยู่ในเมองก็อยเราะวาน จนกระทั่งได้
ี
ุ
่
ิ
ื
ื่
ี
ี
ุ
ู
ื่
มีบตรชายทชอว่า อับดลสะลาม ทรจักกันในนาม สะหนน (เสยชวิตในป 240 ฮ.ศ.)(Husni, 1972 :
ุ
ี่
ฺ
ี
้
ี่
ู
ื่
52)และทได้เรยกกันอับดลสะลามว่าสะหนน อันเนองมาจากความเฉลยวฉลาดและความคดทเฉยบ
ี
ี่
ิ
ู
ุ
ี
ี่
ี
ฺ
แหลม (al-Marakishi,1878:142)
ู
ฺ
6
ิ
ิ
ิ
สะหนน ได้ศกษาหาความรจากนักปราชญ์ชาวแอฟรกา เช่น อล ซยาด มาลก บน
7
ี
ู
้
ี
ึ
้
ู
ี
ี่
ี่
ื่
็
ฺ
ู
ี่
อะนัสและท่านอน ๆ จนกระทั่งสะหนนเปนนักปราชญ์ทมความรและความเชยวชาญ ดังท อะสัด
ี
ื
็
ี
ึ
ื
4 เมองหัมศ์ตั้งอยู่ในภาคกลางของประเทศซเรยเปนเมองทสามทส าคัญทสดของประเทศซเรยซงสมัยปกครองโดย
ี
ี
่
ี่
ี
ี
ุ
ื
ี
ี
ื
ชาวโรมันก่อน2300ค.ศ. เมองหัมศ์ถูกเรยกว่าเมองอะมสา
5 กอยเราะวานเปนชอของเมองหนงในประเทศตูนเซยปจจบัน ซงห่างไกลจากตัวเมองตูนเซยประมาน 160 ก.ม.
ึ
่
่
ึ
็
ื
ื่
ี
ี
ี
ั
ื
ี
ุ
ื
ฺ
ี
ี
ิ
เมองน้ได้มการพิชตในสมัยเศาะหาบะหโดยท่านอุกบะห บนนาฟอในปฮ.ศ.ท 50
ี่
ิ
์
ิ
์
ี
ู
ฺ
ิ
ิ
ื
6 คอ บดาของท่านมุหัมมัด บน สะหนน
