Page 199 - 024
P. 199

199





                           มันจะเป็นตัวสะท้อนว่าการด าเนินไปของชีวิตครอบครว บางครงไม่ได้มาจากความ
                                                                                  ั้
                                                                          ั
                           สมบูรณ์นะและก็ไม่ได้มาจากความพร้อม” (คุณริฎวาน, 23 ธันวาคม 2555)


                                  แต่ในเบื้องลึกของภรรยาคนที่หนึ่งที่ฐานะเศรษฐกิจไม่คล่องตัวนัก ก็ยังคงมีความ
                   กังวลต่อความสมดุลทางการเงินของครอบครว ในขั้นตอนของการตัดสินใจรบสมาชิกคนใหม่เข้ามา
                                                                                     ั
                                                          ั
                   จึงต้องมีการชี้แจงในเบื้องต้นให้ทราบ ดังที่กล่าวว่า


                           “ก๊ะเองก็ล าบาก ตอนนี้รถยนต์ก็ยังต้องผ่อน ที่สร้างบ้านมาก็กู้จากธนาคาร ค่าใช้จ่ายใน

                           บ้านตอนนี้เดือนหนึ่งตกประมาณสามหมื่น พอครอบครัวใหญ่ค่าใช้จ่ายก็เยอะขึ้น ลูกๆ
                                                                                ู้
                           ก็ส่งเรียนกันทุกคน ...ก๊ะเองไม่ได้ขัดขวางนะ แต่แค่บอกให้เขารว่าสภาพครอบครวเรา
                                                                                               ั
                           เป็นยังไง ภาระเราเยอะ บ้านก็ยังต้องเช่า แต่ละเดือนก็มีค่าใช้จ่ายเยอะ ถ้าจะมาอยู่ก็ต้อง

                                                                  ั
                           รบกับสภาพได้ เขาก็ตอบว่า “ไม่เป็นไร เดี๋ยวอลลอฮฺก็ให้” พอเขาพูดอย่างนั้นก๊ะก็เลย
                            ั
                           บอกว่า “ถ้ารับได้ก็โอเค” (คุณมาซือนะ, 10 มกราคม 2555)


                           “ตอนนั้นยังเป็นภรรยาคนเดียวอยู่ มามาก็ไปอาศัยอยู่กับญาติน่ะ เพราะบ้านเองยังไม่มี

                           ไปเรยนต่อต่างประเทศ เขาเองก็เป็นห่วงแต่ก็ต้องไป เราก็คิดว่าเราอยู่กับอลลอฮฺ สามี
                                                                                         ั
                               ี
                                                                                           ื
                           คงอยู่กับเราได้ไม่ตลอด แต่อัลลอฮฺอยู่กับเราตลอด ตอนนั้นคิดว่าสามีจะอยู่หรอไม่ก็ไม่
                                                                                          ิ
                           เป็นไร ถ้าสิ่งที่เขาท าเพื่องานของศาสนา เรายินดีสนับสนุน”  (คุณฟาอซะฮฺ,  11
                           ธันวาคม 2555)


                                               ื
                                        ึ
                                  การปรกษาหารอระหว่างสมาชิกในบ้านเป็นทางเลือกหนึ่งในการเผชิญหน้าวิกฤติ
                   ทางเศรษฐกิจของครอบครัว ดังที่ผู้ให้ข้อมูลกล่าวว่า


                           “ตอนนั้นเราอยู่ด้วยกันสองครอบครัวแล้วมีช่วงหนึ่งที่ค่าใช้จ่ายในบ้านเยอะ ไม่พอ เลย

                           ไปยืมของน้องชายมา ปรากฏว่าพรุ่งนี้ถึงก าหนดวันที่ต้องจ่ายให้เขา แต่เรายังไม่มี ผมก็

                           หารอกับแม่บ้านว่าจะท ายังไง ก๊ะคนที่หนึ่งเขาบอกว่า ‘ไม่เป็นไร เดี๋ยวเขาไปยืมบ้าน
                              ื
                           น้องมา ด้วยตักดีรของอลลอฮฺนี้ เขาเพิ่งจ่ายค่าซื้อของไป แสดงว่าไม่มี ไปถามก๊ะคนที่
                                              ั
                           สอง โทรถามที่บ้านก็ไม่มีเหมือนกัน แต่ไม่เป็นไร เราไม่ได้มีเจตนาที่จะโกงใคร เรายืม

                           เงินมาเราก็ตั้งใจจะจ่ายคืนตามก าหนด แต่แค่อัลลอฮฺก าลังทดสอบทั้งเราทั้งเขา ก็ฝากไว้
                                      ั
                               ั
                           กับอลลอฮฺ อลลอฮฺประสงค์ให้เราไม่มีปัญหากับเจ้าหนี้ อลลอฮฺก็จะแก้ไขให้ปัญหา
                                                                            ั
                           คลี่คลายง่ายที่สุด ก๊ะบอกว่า “พรงนี้อลลอฮฺอาจไม่ให้เจ้าหนี้มาก็ได้ด้วยเหตุอนใดก็
                                                                                             ั
                                                       ุ่
                                                           ั
                           แล้วแต่” ผมฟังเขาพูดแล้วก็คิดว่า “โอ.. ใช้ได้” หลังจากที่เราพยายามหาทาง นู้นก็ตัน
                                                           ้
   194   195   196   197   198   199   200   201   202   203   204