Page 138 - 022
P. 138

138








                                           ึ
                                           ่
                                                                           ิ
                                              ี่
                                                                                          ิ
                                                                                                        ็
                                                                                                     ึ
                                                               ุ
                                                                                                     ่
                                                ื่
                          ุ
                       วัยร่นชาวมักกะฮ์คนหนงทมชอว่า นะบฮ์ อบน อัลหัญญาญ ชงตัวนางไปจากบดาของนางซงเปน
                                                            ิ
                                               ี
                                                         ี
                       พ่อค้ามาค้าขายในนครมักกะฮ์ (Ibn Habib, 1985: 55)
                                                                   ี่
                                                           ี
                                                                                                   ี
                                      ั
                                               ั
                                                                                    ี
                                                                                  ิ
                              ในบำงคร้งสตรอำหรบในยุคญำฮลยะฮ์กล้ำทจะออกมำต ำหนตเตยนผู้ปกครอง ดังมรำยงำน
                                                                                ิ
                                           ี
                                                         ิ
                                                          ่
                               ิ
                                      ึ
                                                                   ุ
                                      ่
                                                          ึ
                                                                                            ี
                                                            ี
                          ี
                       ว่ำมผู้หญงคนหนงในแคว้นยะมำมะฮ์ซงมชอว่ำ ฮซัยละฮ์ นำงได้หย่ำกับสำมของนำงและได้
                                                              ื่
                                                                                                        ู
                                                                                     ิ
                       ฟองรองต่อผู้ปกครองยะมำมะฮ์ซงมนำมว่ำ อมลก (       ) ทั้งน้เพื่อขอสทธ์ ิในกำรดแลเล้ยงดลก
                        ้
                                                                ี
                                                      ี
                                                                                                   ี
                                                              ิ
                                                   ึ
                                                                                                       ู
                           ้
                                                                             ี
                                                   ่
                                                                                               ู
                                                                                     ุ
                                                     ่
                                                                                ั
                                                                              ั
                       ผู้ปกครองยะมำมะฮ์ได้เรยกทั้งสองฝำยมำสอบสวน หลังจำกได้รบฟงเหตผลและข้อโต้แย้งของทั้ง
                                            ี
                       สองฝำยแล้ว ผู้ปกครองยะมำมะฮ์ได้พิพำกษำรบเอำเด็กน้อยเปนของพระองค์โดยไม่ให้ทั้งสองเปน
                                                                           ็
                                                                                                        ็
                                                              ั
                           ่
                          ี
                       ผู้เล้ยงดลก นำงฮซัยละฮ์รสกผิดหวังกับกำรตัดสนของผู้ปกครองยะมำมะฮ์ นำงจงได้ขับล ำน ำกวีบท
                                             ึ
                                            ้
                                            ู
                                                                                         ึ
                             ู
                                                              ิ
                                     ุ
                              ู
                                                                                         1
                       หนงต ำหนกำรตัดสนคดของผู้ปกครองยะมำมะฮ์ (Al-Isbahani,  2008:  11/113)   และเข้ำใจว่ำสตร ี
                          ึ
                                ิ
                         ่
                                       ิ
                                           ี
                                                             ื่
                                                                                 ี่
                                                                                            ิ
                                               ิ
                                                                                   ็
                       จ ำนวนไม่น้อยทออกมำต ำหนผู้พิพำกษำอันเนองจำกผลกำรพิพำกษำทเปนไปในเชงลบแก่พวกนำง
                                    ี่
                                                               ี
                                                                                        ุ
                                                              ิ
                                                 ี
                       (Savaş, 1991:  24) นอกจำกน้สตรในยุคญำฮลยะฮ์บำงคนสำมำรถให้กำรค้มครองหรอให้ควำม
                                                     ี
                                                                                                 ื
                                                                  ุ
                                                                  ์
                                       ี่
                                                                                   ั
                                                                                            ุ
                                  ุ
                       ปลอดภัยแก่บคคลทนำงพึงประสงค์ได้ และเผ่ำพันธของพวกนำงก็ยอมรบในกำรค้มครองของพวก
                       นำง (Ibn Habib, 1985: 203-204)
                                                                                                   ื่
                                                             ิ
                              โดยทั่วไปแล้วชำวอำหรบในยุคญำฮลยะฮ์ส่วนใหญ่ไม่ค่อยให้ควำมส ำคัญหรอเชอมั่นใน
                                                                                                ื
                                                              ี
                                                   ั
                             ิ
                                                                                                   ิ
                       ควำมคดเหนของสตร ดังทมค ำพูดว่ำ “พวกทานจงปรกษาหารอกับพวกนาง แตจงปฏบัตตรงกัน
                                                             ่
                                                                                                ิ
                                                                            ื
                                               ี
                                         ี
                                              ี่
                                                                     ึ
                                                                                           ่
                                ็
                                                                                 ็
                       ขามกับพวกนาง” (‘Ali, 1993: 4/618) แต่อย่ำงไรก็ตำมมสตรบำงคนเปนทพึงทำงควำมคดของสังคม
                                                                                    ี่
                                                                                                ิ
                                                                     ี
                                                                         ี
                                                                                     ่
                        ้
                             ิ
                                ็
                                                ั
                                                         ั
                       ควำมคดเหนของพวกนำงได้รบกำรยอมรบและสังคมให้ควำมส ำคัญ
                                              ั
                                                     ิ
                                                                                 ็
                                                                                                   ิ
                                                                                                       ี
                              ในบำงคร้งสตรได้รบเกียรตจำกบรษ โดยทบรษได้ขอควำมเหนจำกนำงในกำรตัดสนคดข้อ
                                           ี
                                      ั
                                                          ุ
                                                           ุ
                                                                  ี่
                                                                   ุ
                                                                    ุ
                                                                                             ิ
                                    ุ
                                                                     ี
                                                                                   ื่
                       พิพำทระหว่ำงบรษด้วยกัน ดังมรำยงำนว่ำมผู้น าเผ่าบนตะมมคนหนงชอว่าละกีฏ อบน ซรอเราะฮ์
                                     ุ
                                                            ี
                                                                                ่
                                                  ี
                                                                                                ุ
                                                                         ี
                                                                                                  ุ
                                                                                ึ
                                        ู
                                                                                       ั
                                  ็
                                                 ื่
                       ได้ขอความเหนจากลกสาวทมชอว่าดัคตะนส (         ; Dakhtanos) เพื่อแก้ปญหาข้อพิพาทระหว่าง
                                              ี่
                                                ี
                                                           ู
                       ชายสองคน  (Al-Asfahani, 2008: 11/101-102)
                               มรายงานว่าการแต่งงานของค่สมรสบางค่ในสมัยญาฮลยะฮ์ ฝายเจ้าสาวบางคนโดยเฉพาะ
                                                                 ู
                                ี
                                                                                  ่
                                                                             ี
                                                                           ิ
                                                       ู
                                                             ื่
                                                                                                   ่
                       อย่างยิ่งเจ้าสาวทมาจากตระกูลชั้นสงได้วางเงอนไขสทธการหย่าให้เปนสทธเดดขาดของฝายหญง
                                                                                  ็
                                                                                     ิ
                                                                      ิ
                                                     ู
                                                                                                         ิ
                                                                                          ็
                                     ี่
                                                                                        ิ
                                                                    ิ
                        ่
                       ซงฝายหญงสามารถทจะหย่าสามของตนเมอไรก็ได้ ตัวอย่างรายชอเจ้าสาวทได้วางเงอนไขการ
                                                                                                 ื่
                                                                                         ี่
                                                            ื่
                                                                                ื่
                                ิ
                          ่
                        ึ
                                                    ี
                                          ี่

                       1
                             ี
                        บทกวีมดังน้  ี
   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143