Page 135 - 022
P. 135
135
ี
ฺ
นบ จนกระทั่งพระองค์อัลลอฮทรงประทานอัลกุรอานว่า “…. ”
ุ
จนสดโองการ (Muslim 54/27)
็
ี่
่
ึ
ี
ี
ิ
์
มรายงานว่าในช่วงทนครมะดนะฮ์อยู่ภายใต้การปกครองของอัลฟฎเยาน ( ) ซงเปน
ี
ิ
ื
ี
ชาวยิวจากวงศ์วานอสรออลได้ออกกฎประเพณว่า ในคนแรกของการแต่งงานเจ้าสาวทกคนจะต้อง
ุ
ึ
ั
ี่
ึ
ถกส่งตัวมาร่วมหลับนอนกับเขาก่อนทจะอยู่ร่วมกับสามของนาง ซงรวมถงเจ้าสาวชาวอาหรบเผ่า
ู
่
ี
เอาสและเผ่าค็อซรอจญ์ด้วย (Al-Samhudi, 1955: 1/178-179) ประเพณเช่นน้ยิ่งท าให้การผิดประเวณ ี
ี
ี
็
์
ึ
ั
ี
ิ
ทวีเพิ่มมากข้นในสังคมอาหรบยุคญาฮลยะฮ์
จากการศกษาจากบทกวีในยุคญาฮลยะฮ์พบว่ามบทกวีมากมายยกย่องพฤตกรรมการผิด
ิ
ิ
ึ
ี
ี
ึ
ิ
ี
ประเวณอย่างเปดเผย (Ibn Qutaybah, 1987: 260) อกทั้งไม่พบการต่อต้านจากสังคมแต่อย่างใด ซง
ี
่
ี
็
เข้าใจว่าการผิดประเวณเปนเรองปกตวิสัยของชาวอาหรบในยุคญาฮลยะฮ์ ในตลาดบางแห่งของ
ิ
ื่
ั
ิ
ี
ชาวอาหรบเปดให้บรการค้าประเวณอย่างเปดเผย อบน หะบบรายงานว่าคนในเผ่ากัลบ์ได้บังคับ
ี
ิ
ุ
ี
ิ
ิ
ั
ิ
ุ
ทาสหญงของพวกตนออกมาขายบรการทางเพศในตลาดดมะตลญนดัล ( ) (Ibn
ุ
ู
ิ
ิ
Habib, n.d.: 264) ในศอฮีหบคอรย์รายงานจากท่านหญงอาอชะฮ์ เล่าถงหญงโสเภณในยุคญาฮล ี
ิ
ี
ุ
์
ิ
ึ
ี
ิ
ิ
ั
์
ิ
็
ุ
ั
ยะฮ์ทปกธงไว้หน้าบ้านอย่างเปดเผยเปนสัญลักษณต้อนรบชายทกคนทต้องการรบบรการทางเพศ
ั
ี่
ิ
ี่
ี
ุ
ิ
ึ
่
จากพวกนาง (Bukhari: 4732) ในรายงานของอัลวากิดย์ เล่าว่า มชายชาวฏออฟกล่มหนงเข้าไปพบ
ี
ั
ี
ุ
ิ
ท่านนบ เพื่อเข้ารบศาสนาอสลามโดยมเงอนไขขอให้ท่านนบ อนญาตให้พวกเขาสามารถท า
ี
ื่
ี
ุ
ี
การผิดประเวณได้ (Al-Waqidi, n.d.: 3/966) นอกจากน้อะหมัด อบน หันบัล ได้รายงานจากสาย
ิ
ี
์
รายงานของอบู อมามะฮ์เล่าว่า มชายหน่มคนหนงเข้ามาหาท่านนบ เพื่อขอให้ท่านนบ
ุ
ี
ุ
ึ
่
ี
ี
ุ
ิ
้
ู
ู
ุ
ี
ึ
อนญาตให้เขาท าผิดประเวณได้ แต่ถกท่านนบ สั่งสอนโดยการฉกคดความรสกของเขาหาก
ี
ี
็
เหตการณผิดประเวณนั้นเกิดข้นกับมารดาของเขาเองหรอกับผู้หญงทเปนญาตสนทของเขา จนท า
ิ
ุ
ื
์
ี่
ึ
ิ
ิ
ให้ชายหน่มคนนั้นล้มเลกความคดทจะท าผิดประเวณ (Ibn Hanbal: 22211; Ibn Kathir, 1999b:
ี่
ุ
ี
ิ
ิ
ี
ิ
ื่
็
5/72) จากรายงานทั้งหมดแสดงให้เหนว่าพฤตกรรมการผิดประเวณเปนเรองปกตวิสัยของชาว
็
ิ
อาหรบในยุคก่อนอสลาม
ิ
ั
ิ
ิ
ั
4) สทธในการรบมรดก
ี
ั
ิ
ี
์
ี่
ในหลักฐานทางประวัตศาสตรทปรากฏทั่วไปส่วนใหญ่พบว่าสตรอาหรบในยุคญาฮลยะฮ์
ิ
ี
ิ
ื่
ั
ี
ิ
ไม่มสทธทั้งในกองมรดกและทรพย์สงคราม อย่างไรก็ตามเมอมการตรวจสอบหลักฐานทาง
ประวัตศาสตรอย่างละเอยดพบว่าในบางกรณได้กล่าวถงการรบมรดกของสตร ตัวอย่างเช่น ใน
ิ
์
ี
ี
ึ
ี
ั
ิ
ิ
ิ
ุ
ั
ิ
รายงานของอบน สะอด์เล่าว่านางฎบาอะฮ์ บนต์ อามร อบน กุรอฏ ได้รบมรดกเปนจ านวนมากจาก
ุ
็
ฺ
ุ
การเสยชวิตของสามทมชอว่าเฮาซะฮ์ อบน อัลหะนะฟย์ (Ibn Sa‘d, 1990: 8/121; Al-Baladhuri,
ุ
ิ
ื่
ี
ี่
ี
ี
ี
ี