Page 85 - 019
P. 85
85
ึ
่
ี
ส่วนหนงจากมารยาทและคณลักษณะอันดงามของท่าน
ุ
ฺ
ุ
็
ื
ฺ
ึ
่
ิ
ศาสนทูตมหัมมัดซงเปนต้นแบบของนักดะอวะฮคอมความเมตตาสงสารต่อประชาชาตของท่าน
ี
ั
ี่
ฺ
ดั่งทอัลลอฮตรสว่า
485
ิ
ี
ู
ึ
่
ความว่า “แท้จรงมเราะสลคนหนงจากพวกท่านเองได้มาหาพวกท่าน
ี่
็
็
ี่
ุ
ั
ิ
แล้ว เปนทล าบากใจแก่เขาในส่งทพวกท่านได้รบความทกข์ยาก เปน
ุ
็
ั
ผู้ห่วงใยท่าน เปนผุ้เมตตา ผู้กรณาสงสาร ต่อบรรดาผู้ศรทธา”
(อัตเตาบะฮ : 128)
ฺ
4) สภาพ อ่อนโยน นอบน้อม
ุ
ดั่งทอัลลอฮตรสว่า
ฺ
ี่
ั
( 217 :
ั
ความว่า “. และจงลดปก ของเจ้าแก่บรรดาผู้ศรทธาทปฏบัตตามเจ้า”
ี่
28
ี
ิ
ิ
ฺ
(อัชชอะรออ : 215)
ุ
ี
5) ร่วมสมาคม และปลกตัวออกห่าง สันโดษ
่
็
็
ุ
การร่วมสมาคมเปนส่งจ าเปน เพราะมนษย์เปนสัตว์สังคมซง
็
ึ
ิ
ี
โดยธรรมชาตของมนษย์ไม่สามารถใช้ชวิตอย่างล าพังได้ แต่ถ้ามก็เปนเพียงส่วนน้อยเท่านั้นและ
็
ุ
ี
ิ
ุ
ี่
็
ี
มนษย์ส่วนใหญ่ก็ไม่สามารถลอกเลยนแบบได้ ทกล่าวมานั้นเปนเรองราวทเกี่ยวกับทางโลก ด้าน
ี่
ื่
ศาสนาก็เช่นกันไม่สามารถทจะปฏบัตในส่งจ าเปนได้หากปราศจากการร่วมสมาคม เช่นการ
ิ
ี่
ิ
็
ิ
ละหมาดํมอะฮ การละหมาดวันอดทั้งสองเปนต้น
ฺ
ุ
ี
็
ิ
ี
การสันโดษหรอปลกตัวออกห่างเปนส่งจ าเปน เพราะในบาง
็
ื
็
ฺ
ื
ิ
ิ
ิ
ิ
เวลามบางประการทศาสนาส่งเสรมให้ปฏบัตอย่างสันโดด เช่นการเอยะอตกาฟในเดอนรอมฏอน
ี
ี่
ี
ื
ื
และการละหมาดในตอนกลางคนของเดอนรอมฏอน และการนั่งในมัสยิดเพื่อรอคอยการละหมาด
ี่
ในเวลาดังกล่าวการปลกตัวจากการร่วมสมาคมต่อมนษย์ถอเปนส่งทด ี
ิ
ื
็
ี
ุ
28
จงนอบน้อมอ่อนโยน
