Page 81 - 019

81

ิ
พระองค์ แม้นว่าท่านไม่เหนพระองค์แต่แท้จรงนั้น พระองค์ทรงเหน
็
็
ี

ท่าน ชายผู้นั้นถามอกว่า ดังนั้นจงบอกฉันเกี่ยวกับวันกิยามะฮ์ ท่านน

้
ู
บีตอบว่าผู้ทถกถามเกี่ยวกับมันนั้นไม่ได้มความรมากไปกว่าผู้ท ี่
ู
ี
ี่

ถามเลย ชายผู้นั้นถามต่อว่า ถ้าเช่นนั้น จงบอกฉันเกี่ยวกับสัญญาณ
ึ

ิ
ของมัน ท่านนบตอบว่าส่วนหนงจากสัญญาณของมันคอ ทาสหญง
ื
ี
่
ี
ู
่
็
็
ึ
คลอดลกเปนนายของนาง ท่านจะได้เหนผู้คนซงแต่ก่อนน้ยากจน ขัด
ื
สน สวมเส้อผ้าขาดๆ เปนผู้เล้ยงแพะได้กลายเปนผู้มความสามารถ
ี
ี
็
็
ิ
จนสรางตกได้ หลังจากนั้นชายผู้น้จงได้กลับไปฉันน่งเงยบอยู่สักคร่ ู

้
ี
ึ
ี
ึ
ู
ุ
ี
้
ึ
ี่
หนงแล้วท่านนบถามฉันว่า โอ้อมัร ท่านรไหมว่าชายคนทถามนั้น
่
ฺ
เปนใคร ฉันตอบว่าอัลลอฮและเราะสลของพระองค์นั้นทราบด ี
ู
็
ี
ี่
ทสด ท่านนบกล่าวว่า แท้จรงแล้ว เขาคอญบรลเขามายังพวกท่าน
ิ
ี
ิ
ื
ุ
เพื่อสอนท่านเกี่ยวกับศาสนาของพวกท่าน”
(บันทกโดย Muslim, 2001 : 8)
ึ
ิ
ี
้
จากอัลกุรอานและหะดษตลอดจนค ากล่าวของผู้รท าให้สรปได้ว่าส่งท ี่
ู
ุ
ื
้
ุ
ู
ิ
ฺ
นักดะอวะฮจะน าไปส่การดะอวะฮนั้นคออสลามโดยการอธบายให้มวลมนษย์รส่งทได้ระบใน
ิ
ฺ
ี่
ฺ
ู
ฺ
ุ
ิ
อัลกุรอานและแบบอย่างของท่านศาสนทูตมหัมมัดเช่นหลักการยึดมั่น หลักการปฏบัต หลักการ
ิ
ิ
ุ
ิ
ปฏสัมพันธในสังคม และจรรยามารยาทเปนต้น
์
็
3.1.5.2 นักดะอวะฮ ฺ
ฺ
บัสสาม อัลอมูช (Bassām al-‘Amüsh, 2005 : 35) ได้ให้ความหมาย
ุ
ิ
ื
ุ
ี
ฺ
ี่
์
นักดะอวะฮว่า “นักดะอวะฮ คอ บรรดามสลมทบรรลนตภาวะและมสตสัมปชัญญะทสมบูรณ และ
ฺ
ฺ
ฺ
ิ
ิ
ิ
ี่
ุ
ิ
ฺ
สามารถเปนนักดะอวะฮได้ทั้งผู้หญงและผู้ชาย”
ฺ
็
ี
วาฮับ อัลเกาะฏอนย์ (Wahaf al-Qahtāniy, 1997 : 118) ได้ให้
ู
้
ิ
ความหมายนักดะอวะฮว่า “นักดะอวะฮคอผู้ทเรยกรองไปส่อสลามและอธบายส่งต่างๆทอัลกุรอาน
ิ
ฺ
ิ
ี
ี่
ฺ
ื
ฺ
ฺ
ี่
ู
ได้น ามาและแบบอย่างของท่านศาสนฑตมหัมมัดเช่นหลักการศรทธา หลักการอบาดะฮ หลักการ
ุ
ฺ
ิ
ั
ปฏบัตต่อกัน และจรรยามารยาท ”
ิ
ิ
ี่
็
ึ
ึ
ท่านได้อธบายถงส่งทจ าเปนจะต้องรถงรากฐานและกฎเกณฑ์ต่างๆท ี่
ิ
ู
ิ
้
ี
้
ฺ
ฺ
เกี่ยวกับนักดะอวะฮ เช่น การเตรยมความพรอม ต าแหน่งหน้าท และมารยาทดังน้ ี
ี่
ฺ
ก. ต าแหน่งและหน้าทของนักดะอวะฮ ฺ
ี่