Page 37 - 019
P. 37
37
ื่
ี
ื่
ี่
ื
ึ
ของนักเผยแผ่ตลอดจนเครองมอในการเผยแผ่ และอนๆ บทท 6 ได้กล่าวถง วิธการและล าดับขั้น
ิ
ึ
ี่
ี่
ี่
ของการเผยแผ่อสลาม บทท 7 ได้กล่าวถง วิธการในการพัฒนาให้เปนนักเผยแผ่ทเชยวชาญในการ
็
ี
ี่
ิ
ึ
ู
ื
ึ
เผยแผ่อสลาม บทท 8 ได้กล่าวถง ค่มอในการฝกนักเผยแผ่
ฺ
ุ
มหัมมัด อะหมัด อัลอะดาวีย์ (Muhammad Ahmad al-„Aadawiy)
ู
ฺ
ได้เขยนหนังสอชอ (การดะอวะฮของบรรดาศาสนทูตส่อัลลอฮ)
ื่
ื
ฺ
ฺ
ี
ุ
ึ
ี่
ี
ั
ื
ู
ฺ
ส าหรบหนังสอเล่มน้ ีได้บอกถงวิธการดะอฺวะฮของบรรดาศาสนฑตต่างๆ ทได้ระบเอาไว้ใน
ิ
ฺ
ู
ู
อัลกุรอาน เช่นการ ดะอวะฮของท่านศาสนทูตนห ฮูด ซอลห อบรอหม ลด ยูซฟ ชอบ มูซา ดาวูด
ุ
ฺ
ฺ
ิ
ฺ
ี
ุ
ี
ึ
ฺ
ี
สไลมาน อสา และมุหัมมัดและได้กล่าวถงการดะอวะฮของท่านศาสนทูตมหัมมัดในขณะท ี่
ฺ
ุ
ุ
ี
ี่
ฺ
ฺ
ี่
ท่านอยู่ทนครมักกะฮและหลังจากทท่านอพยพไปนครมาดนะฮ
ุ
ี
ื
มหัมมัด อะมน หุสิน (Muhammad Amīn Husin) ได้เขยนหนังสอ
ี
ื่
ั
ฺ
ชอ (ลักษณะเฉพาะของการดะอวะฮ) ได้พิมพ์ในป ค .ศ .1983 ส าหรบ
ฺ
ี
ี
ื
ี
หนังสอเล่มน้ประกอบด้วย 3 บทใหญ่ และในแต่ละบทนั้นประกอบด้วยหัวข้อย่อยอกหลายหัวข้อ
่
ี่
ิ
ี
ิ
ด้วยกัน ซงก่อนทผู้เขยนจะเข้าส่เน้อหาของแต่ละบทนั้น ผู้เขยนได้อธบายถงค านยามของดะอฺวะฮ ฺ
ึ
ู
ึ
ี
ื
ในด้านภาษาศาสตรและในด้านวิชาการ ตลอดจนกฎเกณฑ์ในการดะอฺวะฮ เอาไว้ในบทน า หลังจาก
ฺ
์
ู
นั้นจงเข้าส่เน้อหาในแต่ละบท ส าหรบบทท 1 ได้กล่าวถงแหล่งทมาของการดะอวะฮในอสลาม
ี่
ฺ
ึ
ิ
ึ
ื
ั
ี่
ฺ
ฺ
ฺ
ี่
็
ึ
ึ
ุ
และบทท 2 ได้กล่าวถงลักษณะสากลของการดะอวะฮ และบทท 3 ซงเปนบทสดท้ายได้กล่าวถง
่
ึ
ี่
ื
ี
ิ
ฺ
็
ื
ฺ
ิ
ี่
ึ
ุ
คุณูปการของการดะอวะฮต่อมตต่างๆ ของชวิต ดังนั้นหนังสอเล่มน้จงเปนหนังสอททรงคณค่าและ
ี
ึ
ู
ิ
เหมาะกับการศกษาเพื่อให้เข้าใจการดะอฺวะฮส่อสลาม
ฺ
ี
ี
ี
มุฟด คอลด อด อะหฺมัด อด (Mufīd Khālid „Aīd Ahmad „Aīd)
ิ
ิ
ื
ิ
ื่
ิ
์
ี
ได้เขยนหนังสอชอ (ความสัมพันระหว่างนตศาสตรอสลามกับการ
ื
ู
ดะอวะฮ) ส าหรบหนังสอเล่มน้ประกอบด้วย 4 บทใหญ่ ซงก่อนทจะเข้าส่เน้อหาของแต่ละบทนั้น
ึ
ี่
่
ฺ
ื
ฺ
ี
ั
ี
ิ
ึ
ผู้เขยนได้อธบายถงการดะอวะฮและกฎหมายอสลามในมตด้านภาษาและวิชาการ เอาไว้ในบทน า
ฺ
ิ
ิ
ฺ
ิ
ี
ึ
หลังจากนั้นจงเข้าส่เน้อหาของแต่ละบท และในแต่ละบทนั้นประกอบด้วยข้อย่อยอกหลายบท
ู
ื
ฺ
ด้วยกัน ส าหรบบทท 1 ได้กล่าวถงอทธพลการดะอวะฮต่อกฎหมายอสลามในด้านต่างๆ และบทท ี่
ฺ
ิ
ิ
ิ
ี่
ึ
ั
ฺ
ี่
ึ
ฺ
ิ
2 ได้กล่าวถงผลของการเข้าใจศาสนบัญญัตต่อการดะอวะฮ และบทท 3 ได้กล่าวถงศักยภาพร่วม
ึ
