Page 33 - 019
P. 33
33
ี่
ค าพูดของเขา หากเขาไม่มความสามารถก็ให้เขาเปลยนมันด้วยใจ
ี
่
ุ
ี
็
ื
ของเขา และนั่นก็ถอเปนขั้นต าสดของระดับอมาน”
ึ
(บันทกโดย Muslim, 2001: 49)
ี่
ุ
1.3.2.3 นักดะอวะฮจ าเปนอย่างยิ่งทจะต้องใช้ค าพูดทสภาพเรยบรอยดังเช่น
ฺ
ี่
ฺ
้
ี
็
ู
ี่
ตัวอย่างทท่านศาสนฑตได้กระท าเปนแบบอย่างไว้ว่า รายงานมาจากท่านอับบาสได้กล่าวว่า
็
282 2001
ความว่า “ในขณะทพวกเราอยู่ในมัสญดร่วมอยู่กับท่านเราะสล
ี่
ู
ิ
ี
ึ
ิ
ในมัสญดก็มชายชาวชนบทคนหนงได้เข้ามาในมัสญดและได้
่
ิ
ฺ
ั
ู
ปสสาวะในมัสญดบรรดาเศาะหาบะฮของท่านเราะสลก็พากัน
ิ
กล่าว มะฮ มะฮ ท่านเราะสลได้กล่าวว่า “พวกท่านอย่าได้ห้ามให้
ู
ฺ
ฺ
เขาหยุดจากการปสสาวะ ปล่อยให้เขาท าภาระกิจของเขาต่อไปให้
ั
ฺ
็
ึ
เสรจ” บรรดาเศาะหาบะฮจงปล่อยให้ชายผู้นั้นท าภารกิจต่อไปจน
ู
ี
เสรจหลังจากนั้นท่านเราะสลจงได้เรยกชายผู้นั้น แล้วจงกล่าวแก่
ึ
็
ึ
ี
็
ี่
ิ
ชายผู้นั้นว่า “ในมัสญดเช่นน้เปนสถานทไม่สมควรอย่างยิ่งส าหรบ
ั
ิ
็
ี่
ั
็
ิ
น ้าปสสาวะและอนใดทเปนส่งสกปรก” หากแต่ว่ามัสญดเปนสถานท ี่
ื่
ึ
ั
ส าหรบการกล่าวร าลกถงอัลลอฮฺการละหมาด การอ่าน อัล
ึ
ึ
กุรอาน” หรอเช่นดังกล่าวน้ทท่านเราะสลได้กล่าวข้น ท่าน อับบา
ื
ี
ู
ี่
ู
สได้กล่าว ว่าท่านเราะสลได้สั่งชายผู้หนงในบรรดา เศาะ
ึ
่
ฺ
ี่
ี
หาบะฮ (ไปเอาน ้า) ชายผู้นั้นได้น าภาชนะทมน ้ามาแล้วได้ เท
ช าระล้างสถานท”
ี่