Page 27 - 017
P. 27

27






                                    ความวํา  ‚บุคคลใดที่พบเห็นความชั่ว   ในหมูํพวกเจ๎า  เขาจง

                                    เปลี่ยนแปลงด๎วยมือ      (ด๎วยอํานาจที่เขามีอยูํ) หากเขาไมํมี


                                    ความสามารถ เขาจงยับยั้งด๎วยลิ้น (วาจา) และหากเขาไมํสามารถเขา

                                    จงรังเกียจมัน (ความชั่วดังกลําว)  ด๎วยหัวใจ ดังกลําวนั้น คือ  อีมาน

                                    (การศรัทธา) ที่อํอนแอที่สุด‛


                                                                                                          (บันทึกโดย Muslim: 49)


                                          8
                                     หะดีษ  ข๎างต๎นเป็นอีกหลักฐานหนึ่งที่กลําวถึงภาพรวมของผู๎ปฏิบัติการดะอฺวะฮฺ

                      คําวํา “ ‛ (อํานวํามั่น) ในหะดีษข๎างต๎นซึ่งแปลวํา ‚บุคคลใด‛ นั้น เป็นคําทั่วไปที่สามารถเข๎าใจได๎

                      วําเป็นบุรุษก็ได๎หรือสตรีก็ได๎

                                     ประวัติศาสตร๑ได๎บันทึกวําความรุํงโรจน๑ของอิสลามนั้นสํวนหนึ่งมาจากการมี

                      สํวนรํวมของสตรีมุสลิม ครูผู๎อบรมที่เป็นสตรี นักตํอสู๎สตรีที่ทําหน๎าที่พยาบาลในสนามรบ นัก

                      วรรณกรรมและนักประพันธ๑สตรี นักทํองจําอัลกุรอานสตรี และนักรายงานหะดีษสตรี เป็นต๎น (อัน


                      นัดวีย๑และคณะ, 2549: 27) และผู๎ที่อยูํเบื้องหลังความสําเร็จและสนับสนุนทางการงานเงินรายใหญํ
                      ในการทํางานและการดะอฺวะฮฺอิสลาม  คือมุสลิมะฮฺที่มีนามวํา ทํานหญิงเคาะดีญะฮฺ บุ ตรี คุวัยลิด


                           (อุสมาน ราษฏร๑นิยม,    2553:  24) นอกจากนี้แล๎วสตรที่มีความโดดเดํนในการดะอฺวะฮฺในหมูํ
                                                                        ี
                      สตรีและตํอเศาะหาบะฮฺ คือ ทํานหญิงอาอิชะฮฺ     ภรรยาของทํานนบี     มารดาแหํงศรัทธาชน

                      เหตุที่ทํานหญิงมีความโดดเดํนในเรื่องนี้ สืบเนื่อง จากความศรัทธาที่ล้ําลึกในหัวใจของทําน  กอปร

                      กับความรู๎วิชาการที่ทํานมีมากกวําเหนือสตรีทํานอื่นๆ ในขณะนั้น ไมํวําจะเป็นวิทยาการทางด๎าน

                      อัลกุรอาน หะดีษ กฎหมายอิสลาม และอื่นๆ ที่อํานวยตํอภารกิจนี้ เชํน ความสามารถในทางภาษา

                      และวาทศิลป์ ดังที่มีรายงานจากทํานอุรฺวะฮฺ บิน  ซุบัยรฺ จากบิดาของทํานวํา   ‚ฉันไมํเคยเห็นผู๎ใดที่

                      รอบรู๎เรื่องอัลกุรอานและบทบัญญัติตํางๆ ในเรื่องหะลาลและหะรอม และบทกวีภาษาอาหรับและ


                      การลําดับเชื้อสายวงศ๑ตระกูลมากไปกวําทํานหญิงอาอิชะฮฺ    ‛  (มุรอม บินติ ศอลิหฺ,  2554:  18)






                      8   หะดีษ หมายถึงสิ่งตํางๆ  ที่มีรายงานพาดพิงถึงทํานเราะสูล      ไมํวําเป็นคําพูด การกระทํา การยอมรับ หรือ
                      คุณลักษณะของทําน
   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32