Page 150 - 017
P. 150

150






                      สนธิสัญญาหุดัยบิยะฮฺกับมุชริกมักกะฮฺนั้น มุสลิมสํวนใหญํไมํพอใจข๎อตกลง และเงื่อนไขในสัญญา

                      เพราะเห็นวําสัญญาฉบับนี้ทําให๎มุสลิมเสียเปรียบ เพราะหนึ่งในข๎อตกลงของสนธิสัญญานี้คือ


                      มุสลิมจะไมํได๎รับอนุญาตให๎เข๎ามักกะฮฺในปีนี้และจะต๎องกลับไปโดยไมํได๎ทําหัจญ๑ ดังนั้นทําน

                      เราะสูล    จึงได๎ขอให๎บรรดาสาวกของทํานเพื่อสัตว๑พลีที่หุดัยบิยะฮฺเพื่อเป็นสัญลักษณ๑การสิ้นสุด

                      พิธีหัจญ๑และกลับบ๎าน มุสลิมหลายคนเสียใจในเรื่องนี้เป็นอยํางมาก ( S.M. Madani,  2544: 83-84)

                      ณ ที่หุดัยบิยะฮฺ เราะสูล   ได๎สั่งใช๎บรรดาเศาะหาบะฮฺ เชื่อดสัตว๑เพื่อทํากุรบาน และโกนศรีษะ แต ํ

                      พวกเขาไมํปฏิบัติตามคําสั่งของทํานเราะสูล    โดยไมํทราบสาเหตุ ทํานเราะสูล    จึงได๎เข๎าพบ

                      ทํานหญิงอุมมุสะละมะฮฺ     ที่เต๎นท๑พักของนาง ในสภาพที่ไมํพอใจตํอปฏิกิริยาของพวกเขา  ทําน

                      ได๎กลําวแกํทํานหญิงอุมมุสะละมะฮฺ      วํา ‚เป็นครั้งที่  3 แล๎วที่ฉันได๎สั่งใช๎พวกเขาในการทํา


                      กุรบานและโกนศรีษะ แตํพวกเขาไมํสนใจ (ตํอคําสั่งของฉัน) ‛  ทํานหญิงอุมมุสะละมะฮฺ     ได๎

                      กลําวตอบไปวํา ‚โอ๎ทํานเราะสูล   ทํานไมํสามารถที่จะทําให๎ผู๎คนจํานวน 1,500 คนปฏิบัติในสิ่งที่

                      พวกเขาไมํความรู๎ ฉะนั้นทํานจงปฏิบัติหน๎าที่ ๆ อัลลอฮฺ    ได๎บัญชามายังทําน จงปฏิบัติการงาน

                      นั้นด๎วยตัวของทํานเอง ในสถานที่ๆ เปิดเผย เพื่อที่ทุกๆ คนจะได๎เห็นการปฏิบัติของทําน‛  ทํานเราะ

                      สูล   ได๎ประจักษ๑ถึงคําชี้แนะดังกลําว ทํานจึงได๎ออกจากเต๎นท๑ของอุมมุสะ  ละละฮฺ    เมื่อ

                      อาทิตย๑ทอแสงและสํองความสวํางให๎พื้นดิน ทํานเราะสูล   ได๎ออกไปยังฝูงสัตว๑ (ที่จะเชือด) เศาะ

                      หาบะฮฺทุกคนตํางก็ให๎ความสนใจตํอการกระทําของเราะสูล   ครั้งนี้ ทํานเราะสูล    ได๎นําอูฐตัว

                      หนึ่งไปยังสถานที่ๆ เปิดเผย ทํานได๎ผูกขาของอูฐ (พร๎อมจับลงตะแคงเพื่อเชือด) พร๎อมกับกลําวนาม

                      ของอัลลอฮฺ   และกลําวตักบีร (อัลลอฮุ    อักบัร) (Ummu ‘Urwah, 1987: 81-82)  และทํานเราะ


                      สูล   ได๎โกนศรีษะเพื่อปลดการครองเอี๊ยะรอม การปฏิบัติของทํานเราะสูล   ในเรื่องดังกลําวทํา

                      ให๎เศาะหาบะฮฺเกิดความเข๎าใจและสามารถปฏิบัติตามคําสั่งใช๎ของทํานเราะสูล     ได๎อยํางไมํ

                      ผิดพลาด การชี้แนะครั้งนี้ของทํานหญิงอุมมุสะละมะฮฺ    เป็นเพียงตัวอยํางหนึ่งเทํานั้น ที่แสดง

                      ถึงให๎เห็นถึงไหวพริบปฏิภานและความเฉลียวฉลาดของนาง

                                     3.4.2.2 การเป็นแบบอยํางที่ดี

                        การที่บรรดาอุมมะฮาตอัลมุอ๑มินีน           เป็นผู๎ที่มีศรัทธาที่สูงสํงและหนักแนํน เป็นผล

                      ให๎การปฏิบัติตัวของทํานนั้นดีงาม นํายกยํอง และเป็นแบบอยํางที่ดีให๎แกํสตรีด๎วยกันในยุคนั้น และ


                      แกํสตรีทุกยุคสมัยตราบจนวันกิยามะฮฺ  อุมมะฮาตอัลมุอ๑มินีนมีแบบอยํางที่ดีหลายประการที่ควร
   145   146   147   148   149   150   151   152   153   154   155