Page 118 - 55thJFK
P. 118

น�งส�ววิรงค์รอง


                               ศรีสวัสดิ์





                                                                                                      ้
                                                                                                       ั
                                                                                                 ั
                                                                                                    ่
                                                                                                                 ั
                                                                                                                      ิ
                                                                                                                                      ำ
                                                                                                                 �
                                                            ั
                                                              ิ์
                                                    ์
                                                          ้
                                                 ิ
                                           น�งส�ววรื่งครื่อง ศรื่สวสด                         จนัวันันั�แมิตวัจะอยู่นัอกรวัมิห์าวัที่ยาลัย นัอกองค์กรสานัักวัิที่ยบริการ
                                                                                                     ิ
                                                                                                          ุ
                                                                                                                           �
                                                                                                                                 ั
                                                                                                                           ่
                                           ิ
                                           ศษยเก�คณะมนัษยศ�สำตรและสำงคมศ�สำตร          แล้วั แต่ลึก ๆ จนัวันัาที่่สด้ที่้ายข้องลมิห์ายใจที่ฉันัมิ่ ฉนัพื่ร้อมิจะบอกใคร ๆ
                                             ์
                                                                  ั
                                                                          ์
                                                             ์
                                               ่
                                                      ุ
                                                                                                                                              ิ
                                                                                                            ั
                                                                                               ั
                                                                                                                   ิ
                                                                                                                                ิ
                                                                                                               ำ
                                                                              ์
                                           สำ�ข�วช�บรรณ�รกษศ�สำตรและสำ�รนัเทศศ�สำตร    ได้้เลยวั่า ฉนัรักองค์กรข้องฉนั สานัักวัที่ยบริการ มิห์าวัที่ยาลัยสงข้ลานัครนัที่ร  ์
                                               ิ
                                                       ั
                                                                      ิ
                                                               ์
                                                                                        ิ
                                                                                                                                 ่
                                                                                                                          ั
                                                                                                                                        ั
                                             ั
                                                 ิ
                                           (ระดบปรญญ�โท)                               วัที่ยาเข้ตปัตตานั่ และฉันัจะเป็นัตัวัตนัข้องฉนัอย่างที่�แมิ่ข้องฉนัได้้กล่าวัไวั
                                                 ิ
                                                      ้
                                           ้
               บทคว�ม                      เจั�ของกจัก�ร ร�นักนัอยยนั                  ตลอด้ไป
                                                            ู
                                                            ่
                                                         ิ
                                                              ื
               ระลึกถึง
                                                      ิ
                               ุ
                            ในัจด้ที่่�ฉนัได้้ย่นัอยู่อย่างสข้ใจ ณ วันัาที่่นั่ ผ่่านัประสบการณมิากมิาย
                                                ุ
                                                           �
                                   ั
                                                                         ์
                                                      ู
                     ที่�งชื่่วังเวัลาค้นัห์าตัวัตนัในัวััยเรยนั จนัเข้้าส่วััยควัามิรับผ่ิด้ชื่อบต่อการที่ำางานั
                      ั
                                             ่
                                                         ้
                                 ึ
                     และครอบครวั ซึ่�งก็เก่อบจะคร�งห์นั�งข้องชื่่วัิตแลวั เวัลาย้อนัคด้วั่าชื่วังเวัลาไห์นั
                               ั
                                               ึ
                                            ึ
                                                                   ิ
                                                                       ่
                                           ั
                      ่
                     ที่มิควัามิสข้ที่สด้ คำาตอบที่ชื่ด้เจนัเสมิอมิาคอ ชื่่วังเวัลาข้องการที่ำางานั และ
                             ุ
                                 ุ
                               ่
                               �
                      �
                                                       ่
                                          ่
                       ่
                                          �
                     ชื่่วังเวัลาที่ที่รมิานัใจที่สุด้คอ ชื่่วังวััยเรยนั เพื่ราะพื่่อแมิ่ลำาบากต้องส่งเสยลูก
                                                                            ่
                                                  ่
                             �
                             ่
                                      ่
                                          ่
                                      �
                             ั
                                      ้
                     วััยไล่เล่�ยกนัเร่ยนัจบให์สูงเที่่าที่่�ที่่านัมิ่กาลังส่งเส่ยตามิที่่�ที่่านัห์วัังไวั ้
                                                  ำ
                                  ั
                                                    ุ
                            ควัามิต�งใจ คอส�งเด้ยวัที่�เป็นัที่นัเด้ิมิชื่่วัิต และติด้ตวัมิาจากควัามิ
                                            ่
                                       ่
                                                                    ั
                                                ่
                                         ิ
                                                                           ้
                                     �
                                                       ำ
                     ลาบากที่่�เรามิ่ จึงมิุ่งมิันัให์้เร่ยนัจบไวัได้้งานัที่าที่่�ด้่ และมิ่ควัามิมิันัคง ให์พื่่อแมิ ่
                      ำ
                                                                     �
                                                                           ้
                                                          ิ
                                                            �
                                                                            �
                                              ำ
                     ได้้ภาคภูมิิใจ และที่ั�ง 2 สิ�งที่่�ฉนัที่าได้้สาเร็จนัันัเกด้ข้ึนัอย่างภูมิิใจภายใตรัวัข้อง
                                                  ำ
                                           ั
                                                       �
                                                                        ั
                                           ์
                                                              ิ
                         ิ
                     มิห์าวัที่ยาลัยสงข้ลานัครนัที่ร วัิที่ยาเข้ตปัตตานั่ มิห์าวัที่ยาลัยข้องฉนั
                                        ิ
                                                                        ิ
                                           ้
                            องค์กรที่�ระลึกถุึงแลวัตรึงควัามิภูมิิใจในัทีุ่กคร�ง องค์กรที่�เปด้โอกาสให์ ้
                                                                      ่
                                   ่
                                                              ั
                     ฉนัได้้เข้้าที่างานั เปนัควัามิสาเร็จห์นัึ�งที่่�พื่่อแมิฉนัภูมิิใจ องค์กรที่่�มิุ่งมิันัสร้างคนั
                                                        ั
                                                       ่
                                          ำ
                      ั
                             ำ
                                                                        �
                                   ็
                      ำ
                           ้
                     ที่างานัด้วัยห์ัวัใจ ให์้โอกาสข้ัด้เกลาจิตใจบุคลากรผ่่านัโครงการพื่ัฒนัาบุคลากร
                                                        ำ
                                        ็
                     ที่ั�งในัและต่างประเที่ศิ เปนัองค์กรตวัอย่างที่่�นัาร่องในัทีุ่ก ๆ ด้้านั องค์กรที่่�เปนั
                                                ั
                                                                               ็
                                ั
                                          ิ
                     บ้านัห์นัึ�งข้องฉนั ค่อ สานัักวัที่ยบริการ
                                      ำ
                                  ำ
                                    ู
                                           ่
                                            ั
                            ฉนัจาคาพื่ด้ข้องแมิฉนัได้้เสมิอวั่า
                                ำ
                             ั
                                      ่
                                   แมิ : “สานัักฯ เปล่�ยนัลูกได้้”
                                          ำ
                                            ้
                                   ลูก : นัึกแลวัก็แอบถุามิแมิ่กลับไปวั่า “ยังงัยล่ะแมิ่?”
                                   แมิ : “กลูกเปนัคนัมิากข้ึนั”
                                              ็
                                      ่
                                          ็
                                                      �
                                                                  ็
                                                                          ็
                                                              ็
                                                                         ่
                                                        ่
                                            ำ
                                   ลูก : แอบข้าในัใจปกติคงไมิค่อยเปนัผู่้เปนัคนั แตกยิมิรับ
                                                                           �
                                                                    ู
                                                                 ำ
                                         อย่างภาคภูมิิ เมิ่�อแมิ่ตบที่้ายด้้วัยคาพื่ด้ที่่�วั่า
                                           ิ
                                      ่
                                                  ่�
                                   แมิ : ลูกคด้ถุึงคนัอนัก่อนัเสมิอ
                     55 ปี หอสมุดจอห์น เอฟ เคนเนดี้                                                                                        113
   113   114   115   116   117   118   119   120   121   122   123