Page 110 - 55thJFK
P. 110

รศ. ดร. ฤทัยชนนี


                                           สิทธิชัย




                                                                                                                      ำ
                                                                                                            ิ
                                                                                                                              ิ
                                                                                       ที่่มิ และการเห์นัคุณค่าข้องวัชื่าชื่่พื่ที่่�เรากาลังก้าวัเด้นัไปด้้วัยกนั
                                                                                                  ็
                                                                                                                                     ั
                                           รื่ศ. ดรื่. ฤทยชีนน สทธชีย
                                                          ิ
                                                       ้
                                                            ั
                                                        ิ
                                                  ั
                                                                                              ห์อสมิด้ จึงไมิ่ใชื่่เพื่ยงคลังห์นัังสอห์รอตำาราเรยนั แต่เป็นั “สถุานัที่ � ่
                                                                                                                       ่
                                                                                                                                 ่
                                                                                                            ่
                                                                                                                          ่
                                                                                                   ุ
                                           ิ ศษยเก�คณะมนัษยศ�สำตรและสำงคมศ�สำตร
                                                                  ั
                                               ่
                                                             ์
                                             ์
                                                                          ์
                                                      ุ
                                                                                       ปลูกฝังตวัตนั” ที่่�เราได้้เติบโตที่างควัามิคด้ จิตใจ และที่ศินัคต ผ่่านัการใชื่้เวัลา
                                                                                                                                     ิ
                                                                                                                      ิ
                                                                                             ั
                                                                                                                                ั
                                           ว ิ ช�เอกบรรณ�รกษศ�สำตร
                                                      ั
                                                              ์
                                                                                                          ้
                                                                                                                                  ั
                                                                                       เง่ยบ ๆ กับตนัเอง การคนัควั้าอย่างมิุ่งมิันั และการแบ่งปนัควัามิรู้กับเพื่่�อนั ๆ
                                                                                                                     �
                                            ั
                                                 ึ
                                              ั
                                           รหสำนักศกษ� 3034111
                                                                                         ่
                                                                                             ้
                                                                                                                              ่
                                                                                                   ่
                                                                                                                       ์
                                                                                        �
                                                                                        ่
                                                                                       ที่รวัมิเสนัที่างเด้ยวักันั ข้อบพื่ระคุณอาจารยทีุ่กที่่านัที่�เคยกรุณาถุ่ายที่อด้ควัามิร ้ ู
                                                              ิ
                                                       ์
                                                                        ์
                                           รองศ�สำตร�จั�รยสำ�ข�พฤตกรรมศ�สำตร
                                                                                                                         ุ
                                                                                                                                                ุ
               บทคว�ม                      คณะมนัษยศ�สำตรและสำงคมศ�สำตร                ข้อบคุณบรรณารักษ์์และเจ้าห์นั้าที่่�ข้องห์อสมิด้ ทีุ่กที่่านั ที่่�คอยดู้แล สนัับสนันั
                                                       ์
                                                ุ
                                                                    ์
                                                            ั
                                                                                           ำ
                                                                                                                 �
               ระลึกถึง                                                                และอานัวัยควัามิสะด้วักด้้วัยรอยยิมิและควัามิตั�งใจตลอด้มิา
                                                                                              ตลอด้ชื่วังเวัลาที่่�ศิึกษ์าอยู่ ณ มิห์าวัที่ยาลัย ฉนัมิ่โอกาสได้้เร่ยนัรู้และ
                                                                                                                                ั
                                                                                                                         ิ
                                                                                                    ่
                                 ควิามทริงจาในหอสมุดจอห์น เอฟ เคนเนดี�:
                                          ำ
                                                                                                                                              �
                                                                                                               ำ
                                                                                                          ่
                                                                 ั
                                 พั่�นที�แห่งการิเต้ิบโต้ทั�งทางวิิชีาการิแลัะหวิใจ    เติบโตไปพื่ร้อมิกับเพื่่�อนัรวัมิรุ่นัจานัวันั 13 คนั พื่วักเรามิาจากต่างที่่� ต่างพื่่นัเพื่
                                                                                         ่
                                                                                       แตมิ่จด้รวัมิเด้ยวักนัคอ “ห์อสมิด้” ห์้องสมิด้แห์่งนั�เปนัเห์มิอนัศินัย์กลางที่ที่าให์้
                                                                                           ุ
                                                                                                                                             ่
                                                                                                                                      ู
                                                                                                                                             �
                                                                                                              ุ
                                                                                                                            ่
                                                                                                                              ็
                                                                                                                      ุ
                                                                                                                                               ำ
                                                                                                                                  ่
                                                                                                       ่
                                                                                             ่
                                                                                                 ่
                                                                                                    ั
                                                                                                                                             ่
                                                                                                                       ิ
                                                                                                                    ั
                                                                                                          ้
                                                                                                                                                ั
                                                                                                                                 ำ
                                                                                       เรามิาเจอกนั ได้้ใชื่้เวัลาคนัควั้า แบ่งปนั ตวัห์นัังส่อ ที่ารายงานั และรวัมิกนั
                                                                                               ั
                            เมิ�อย้อนักลับไปในัชื่วังเวัลาที่ฉนัยังเปนันัักศิึกษ์าระด้ับปริญญาตร  ่  ฝ่าฟันับที่เรยนัชื่่วัิตในัร�วัมิห์าวัิที่ยาลัย ทีุ่กวันันั�ที่�แต่ละคนัสามิารถุเติบโตในัเส้นั
                                            ่
                                                          ็
                                                   ่
                                                   �
                              ่
                                                    ั
                                                                                                                       ั
                                                                                                        ั
                                                                                               ่
                                                                                                                         ่
                                                                                                                          ่
                                                                             ่
                                                               ่
                                                                ุ
                                                               �
                                                    ่
                                                     ่
                                                     �
                                           ่
                                           �
                                             ่
                          ุ
                     ห์อสมิด้จอห์์นั เอฟ เคนัเนัด้ คอสถุานัที่�ที่ฉันัไปบ่อยที่สด้รองจากห์้องเรยนั   ที่างข้องตนัเองได้้อย่างมินัคง ไมิวั่าจะในัฐานัะอาจารย นัักวัชื่าการ บรรณารักษ์  ์
                                                                                                         �
                                                                                                                                   ิ
                                                                                                         ั
                                                                                                               ่
                                                                                                                               ์
                             ั
                     แมิ้ในัยุคนันัจะยังไมิ่มิคาเฟ่ มิุมิถุ่ายรูป ห์รอพื่นัที่�ไลฟ์สไตล์แบบที่�นัักศิึกษ์า   บรรณาธิิการ นัักบรห์าร ห์รอนัักพื่ัฒนัา ที่�งในัห์นั่วัยงานัข้องรัฐและเอกชื่นั
                             �
                                                      ่
                                                           ่
                                                         ่
                                                         �
                                      ่
                                                                         ่
                                                                                                             ่
                                                                                                      ิ
                                                                                                                        ั
                                                                               ู
                                                                           ่
                            ุ
                                                           ่
                     ยุคให์มิ่ค้นัเคย แต่สำาห์รับฉันัแล้วั ห์อสมิุด้แห์่งนั�คอ “ห์วัใจข้องการเรยนัร้”   ฉนัเชื่่�อวั่า  ห์อสมิด้จอห์์นั  เอฟ  เคนัเนัด้่  ค่อห์นัึ�งในัเบ่�องห์ลังสาคัญข้องควัามิ
                                                            ่
                                                                ั
                                                                                                    ุ
                                                                                                                     �
                                                                                        ั
                                                                                                                                      ำ
                     อย่างแที่้จริง อาจารย์ห์ลายที่่านัเคยกล่าวัไวั้เสมิอวั่า “ห์อสมิุด้คอห์ัวัใจข้อง  สาเร็จนัันั
                                                                       ่
                                                                                            �
                                                                                        ำ
                                                           ั
                                                                             ู
                                             ึ
                                    ุ
                                                                           ำ
                                                     ู
                                                                    ั
                                                                    �
                                                                        ่
                     การศิึกษ์าในัระด้ับอด้มิศิึกษ์า” ซึ่�งในัควัามิร้สึกข้องฉนั ณ เวัลานันั ก็ไมิมิ่คาพื่ด้ใด้     ในัวัาระครบรอบ 55 ปข้องห์อสมิด้จอห์์นั เอฟ เคนัเนัด้่ ข้อรวัมิแสด้ง
                                                                                                                       ุ
                                                                                                                                       �
                                                                                                                                           ่
                                                                                                               ี
                     จะอธิิบายได้้ชื่ด้เจนักวั่านั่อ่กแลวั ทีุ่กครั�งที่่�ก้าวัเข้้าสู่ห์อสมิด้ ควัามิสงบเง่ยบในั  ควัามิยนัด้อย่างจริงใจ และข้อให์้สถุานัที่�แห์่งนั�ยังคงเปนั “แห์ล่งเรยนัรที่มิ่ชื่่วัิต”
                                        �
                                             ้
                                ั
                                                                 ุ
                                                                                            ิ
                                                                                                                                       ่
                                                                                                                    ่
                                                                                                                               ็
                                                                                              ่
                                                                                                                         ่
                                                                                                                                            ่
                                                                                                                                            �
                                                                                                                                          ู้
                     นันัเสมิอนัเป็นัเกราะบาง ๆ ที่ชื่่วัยตด้โลกภายนัอกออกไป เปิด้พื่นัที่�ให์้จิตใจ  และ “พื่่นัที่่�ปลูกฝังแรงบนัด้าลใจ” ให์กับนัักศิึกษ์าทีุ่กยุคทีุ่กสมิัยตลอด้ไป
                                                 ั
                                            ่
                                            �
                      �
                      ั
                          ่
                                                                       ่
                                                                          ่
                                                                       �
                                                                                                         ั
                                                                                             �
                                                                                                                   ้
                                                                             ั
                                  ู
                                                                    ั
                                     ั
                                                                            �
                                                                            ่
                                                    ่
                                                                  ุ
                                                 ่
                     ได้้ห์ันักลับมิาอย่กับตวัเองและห์นัังสอเบ�องห์นั้า ฉนัชื่อบมิมินั�งประจำาที่ชื่�นั 2
                                                           ั
                     ตด้ห์นั้าต่าง แสงแด้ด้ธิรรมิชื่าติที่่�ส่องลอด้เข้้ามิาในัยามิสายที่าให์้การเปด้ตารา
                                                                           ิ
                      ิ
                                                                   ำ
                                                                             ำ
                                                               ็
                                                             �
                           ่
                      ่
                                                                         ั
                     เรยนัห์รออ่านัห์นังสอเล่มิโปรด้ กลายเป็นัชื่่วังเวัลาที่เตมิไปด้้วัยพื่ลงและแรง
                                                             ่
                                  ั
                                    ่
                      ั
                     บนัด้าลใจ
                            ส�งที่นั่าประที่ับใจอกอย่างห์นั�งค่อ “ห์้องปฏิบติการบรรณารักษ์ศิาสตร์”
                                                             ั
                                                           ิ
                                                 ึ
                               ่
                             ิ
                                          ่
                               �
                                   �
                     ที่่�ตั�งอยู่ในับริเวัณชื่ันั 2 ข้องห์อสมิด้ ห์้องนั่�แมิ้จะมิ่ข้นัาด้ไมิ่ให์ญ่นััก แต่กลับเตมิ
                                              ุ
                                                                               ็
                     ไปด้้วัยควัามิที่รงจาอนัอบอุ่นั  เราเร่ยนักนัที่ั�งเชื่ิงที่ฤษ์ฎ่และปฏิิบต  ที่ั�งระบบ
                                                                      ั
                                   ำ
                                     ั
                                                                       ิ
                                                    ั
                      ้
                          ุ
                                                   ู
                     ห์องสมิด้ การลงรายการ MARC การใชื่คมิ่อ AACRII, และ DDC ฯลฯ บรรยากาศิ
                                                  ้
                                                   ่
                                                         ่
                                           ่
                                                   ู
                                                         �
                            �
                     ในัห์้องนันัชื่่างเป็นักันัเอง มิอาจารย์ผ่้สอนัที่ด้และเปี�ยมิด้้วัยควัามิเมิตตา
                                                          ่
                            ั
                             ำ
                                  �
                                                              ็
                                                                ่
                                                                          ็
                     คอยแนัะนัาทีุ่กข้ันัตอนัอย่างละเอ่ยด้ เพื่่�อนั ๆ ต่างคนักชื่วัยกนัอย่างเตมิใจ เรา
                                                                   ั
                                    ิ
                                                          �
                                                                  �
                     เร่ยนัรู้ผ่่านัการลองผ่ด้ลองถุูก  พื่ากเพื่่ยร  ห์้องนัันัไมิ่ใชื่่แคพื่่นัที่่�ข้องการเร่ยนัรู้
                                                                 ่
                           ิ
                     ที่ักษ์ะวัชื่าชื่่พื่เที่่านัันั แตยังเปนัพื่่นัที่่�ที่่�เราฝึกควัามิเข้้าใจผู่้อนั การที่างานัเปนั
                                   �
                                                                  ่�
                                                                         ำ
                                                                               ็
                                        ่
                                            ็
                                              �
                     55 ปี หอสมุดจอห์น เอฟ เคนเนดี้                                                                                        105
   105   106   107   108   109   110   111   112   113   114   115