Page 146 - 019

146

นยบัตจากมูลนธค่ะ” และสอดคล้องกับการศกษาวิจัยของมานะ หมัดโน้ต (2005 : บทคัดย่อ) พบว่า
ิ
ิ
ี
ิ
ึ
ี
ี่
ิ
ี่
“ทางด้านหน้าทของมอัลลัฟนั้นมหน้าททั้งทางด้านหลักศรทธาและหลักการปฏบัตเช่นเดยวกับว่า
ั
ี
ิ
ุ
็
ิ
ิ
ั
ี
ุ
ิ
ิ
เขานั้นเปนมสลมผู้ศรทธา”หลักการปฏบัตของอสลามมห้าประการสอดคล้องกับหะดษของท่าน
ี
ศาสนทูตมหัมมัดว่า : “อสลามนั้น ถกสรางอยู่บนหลักการห้าประการ นั่นคอการปฏิญาณตนว่าไม่ม ี
ิ
้
ุ
ื
ู
ุ
ื่
ื
ี
ฺ
ี่
ู
พระเจ้าอนใดทควรแก่การเคารพภักดนอกจากอัลลอฮและมหัมมัดนั้นคอเราะสลของอัลลอฮ ฺ
ึ
ฺ
่
ี
ิ
ี
การด ารงไว้ซงการละหมาด การจ่ายซะกาต การประกอบพิธหัจญ์ ณ บัยตลลาฮ และการถอ ศล
ื
ี
13
14
ี
อดในเดอนรอมฎอน ” และยังสอดคล้องกับหะดษ ของท่านนบว่า “จากท่านอมัรได้เล่าว่า: "วัน
ุ
ื
ู
ึ
หนงในขณะทพวกเราก าลังนั่งอยู่กับท่านเราะสลลลอฮทันใดนั้นก็มชายคนหนงสวมเส้อผ้าทขาว
ุ
ี
่
ี่
ึ
ี่
ื
่
ฺ
็
ิ
โพลนมผมทด าสนท และไม่เหนร่องรอยของการเดนทางได้ปรากฏข้นมายังพวกเรา และไม่มผู้ใด
ี
ิ
ี่
ึ
ี
เลยในหมู่พวกเราทรจักเขา จนในทสดเขาได้เข้ามานั่งทท่านเราะสลแล้วเขาก็เอาเข่าทั้งสองข้าง
ุ
ี่
ี่
้
ู
ู
ี่
ของเขายันกับเข่าทั้งสองข้างท่านเราะสลและได้วางมอของเขาบนขาของท่านเราะสลแล้วเขาก็
ู
ื
ู
ู
ิ
้
ฺ
ุ
ึ
ู
๋
กล่าวข้นว่า “โอ้มหัมมัดเอย จงบอกให้ฉันรเกี่ยวกับอสลามเถด?” แล้วท่านเราะสลลลอฮ ก็กล่าวว่า:
ุ
ิ
อสลามคอการทท่านกล่าวปฏิญาณว่าไม่มพระเจ้าอนใดทควรแก่การเคารพภักดนอกจากอัลลอฮ
ื่
ิ
ี่
ฺ
ี่
ี
ี
ื
่
ี่
ี
ึ
ื
ุ
ฺ
ู
็
และมหัมมัดนั้นเปนเราะสลของอัลลอฮการทท่านด ารงไว้ซงการละหมาด จ่ายซะกาต ถอศลอด
ื
ในเดอนรอมฎอน และไปประกอบพิธหัจญ์ ณ บัยตลละฮ หากท่านมความสามารถเดนทางไปได้.
ิ
ี
ี
ฺ
ิ
เขากล่าวว่า “จรงอย่างทท่านพูด”
ิ
ี่
ิ
ั
ฺ
ิ
ี่
ั
ส าหรบผู้ทศรทธาต่ออัลลอฮนั้นจะต้องปฏบัตศาสนกิจอย่าง
่
เคร่งครด เช่นการละหมาด การจ่ายซากาต เปนต้น ซงสอดคล้องกับอัลกุรอานทอัลลอฮตรสว่า
ั
ึ
ั
ี่
ฺ
็
3
่
ึ
้
ความว่า “คือบรรดาผู้ศรทธาต่อส่งเรนลับ และด ารงไว้ซงการ
15
ิ
ั
ี
่
ึ
ละหมาด และส่วนหนงจากส่งทเราได้ให้เปนปจจัยยังชพแก่พวกเขา
ิ
ี่
็
ั
ิ
นั้น พวกเขาก็บรจาค”

13
ึ
(บันทกโดย Bukhāriy, 2001 : 7)
14
ึ
(บันทกโดย Muslim, 2001 : 8)

15
ิ
ฺ
หมาถงส่งทพ้นญาณวิสัยของมนษย์ เช่น อัตตะของอัลลอฮมลาอกะฮของพระองค์ และสภาพของปรโลก ตลอดจนการ
ฺ
ุ
ี่
ึ
ิ
ี่
ู
ื่
ฺ
ี่
ี
ุ
้
ั
ฺ
ู
ื
สอบสวนของมุงกัร และนะกีร แก่ผู้ทเสยชวิตไม่ว่าจะถกฝงไว้ในสสานหรอถกเก็บไว้ในทอนใดก็ตาม พรอมด้วยการตอบแทน และ
ี
ื
ลงโทษบุคคลเหล่านั้นในเบ้องต้นก่อนดัวย