Page 159 - 018

159

9
ึ
ื
ิ
ิ
็
ี9
ิ
ตามกฎหมายของประเทศไทยทได้กําหนดมา กฎหมายอสลามถอว่า ทั4งสองเปนผู้ทรงสทธซงกัน
ู
ิ
ี9
ี9
ั
และกัน สนสอดทฝายหญงได้รบ ก็ถอเปนทรพย์สนทหะลาล ลกทเกิดมา ก็ถอว่าเปนลกทถกต้อง
่
ี9
ื
็
ั
ิ
ู
ู
ี9
ิ
ื
็
ั
ิ
ี
้
ู
สามารถนับวงศ์ตระกูลได้โดยชอบธรรม และหากสามภรรยาค่นั4น เข้ารบอสลามพรอมกัน ก็ไม่
ึ
ต้องทําการแต่งงานใหม่ เช่นเดยวกัน การซ4อขายสราในประเทศไทย ซงกฎหมายของประเทศ
ี
9
ุ
ื
็
็
ุ
็
็
ั
ี9
ิ
ิ
ิ
ี9
ไทยเหนว่า สราเปนทรพย์สนทเปนสนค้า เปนส9งทกฎหมายของพวกเขายอมรบว่า เปนส9งทชอบ
ี9
ั
็
ิ
ิ
ิ
ู
ี9
ี9
ุ
ุ
ื
ิ
็
ธรรมหรอเปนส9งทถกต้อง และการทําธรกรรมซ4อขายระหว่างผู้ทมใช่มสลมด้วยกัน กฎหมาย
ื
ื
ิ
ั
ิ
ื9
ุ
ึ
อสลามก็ให้การยอมรบถงการทรงสทธr ิของผู้ครอบครองในสรา และเมอมการซ4อขายผู้ขายก็ทรง
ี
ิ
ื
ิ
สทธในราคา ผู้ซ4อก็ทรงสทธrในสนค้า (Maroning Salaming,2553:2)
ิ
ิ
ิ
เช่นเดยวกับกรณการใช้ประโยชนจากงบสํานักงานกองทนสนับสนนการสราง
ุ
ี
ี
์
ุ
้
ี
ี9
ุ
ิ
เสรมสขภาพ (สสส.)ทมาจากภาษสรา เกิดจากการทําธรกรรมระหว่างผู้ทมใช่มสลมด้วยกัน ทั4งผู้จ่าย
ี9
ิ
ุ
ุ
ิ
ุ
ิ
ภาษ และผู้จัดเก็บภาษล้วนแล้วมใช่มสลม และการทําธรกรรมก็เกิดข4นในประเทศไทยซงเปนรฐท ี9
ิ
ุ
ึ
9
ึ
ี
ุ
ี
็
ั
ี9
ุ
9
ิ
ึ
ิ
ั
ิ
ิ
ั
มใช่รฐอสลาม ซงกฎหมายอสลามให้การยอมรบ การทําธรกรรมระหว่างผู้ทมใช่มสลมด้วยกันท ี9
ุ
ิ
ู
ี9
ั
ุ
ิ
ี9
ิ
ิ
พวกเขาให้การยอมรบว่าส9งนั4นเปนส9งทถกต้องในสังคมของพวกเขา เปนทอนมัตสําหรบมสลมใช้
ั
ุ
็
็
ิ
ุ
ิ
ื9
ประโยชน์ ในส่วนทเปนมูลค่าทหะลาลจากพวกเขา ดังทอหม่ามอบนก็อยยิม ได้กล่าวเกี9ยวกับเรอง
ิ
ี9
ี9
ี9
็
ี9
็
็
ี9
ิ
น4ว่า “เมอพวกเขาเหล่านั4น (ผู้ทมใช่มสลม) ได้ชําระค่าต่างๆ ทเปนหน้าทของพวกเขา จะเปนภาษ ี
ื9
ิ
ุ
ี9
ี
ั
ิ
ี9
ิ
ื
ั
ี9
ิ
ื9
ประจําตัว ภาษทดน ค่าปรบ สนไหม จ่ายหน4 หรออนๆ ทมาจากทรพย์สนต้องห้ามในบทบัญญัต ิ
ี
ี
ั
ื
ิ
ื
ุ
ุ
ิ
ี9
็
ั
ิ
อสลาม แต่สําหรบพวกเขาไม่ได้ถอว่าเปนส9งต้องห้าม เช่น เหล้า สกร ถอว่าเปนส9งทอนมัตสําหรบ
ิ
็
ั
ฺ
ี9
ี9
ื
ี
เราทจะได้รบจากเขาเหล่านั4น นคอทัศนะของอหม่ามอะหมัดอัล-หัมบาลย และนักกฎหมายอสลาม
ิ
ิ
ฺ
ท่านอนๆ ทเปนชาวสะลัฟ แท้จริง เหล่าผู้ที9มิใช่มุสลิม เมื9อได้ทําการซื4อขายสิ9งเหล่านั4น (สุรา ,
110
็
ี9
ื9
ิ
ี9
ิ
สกร) ระหว่างพวกเขาแล้ว ถอว่าพวกเขาได้ดําเนนธรกรรม บนพื4นฐานในส9งทพวกเขาเหนว่าเปน
็
ุ
็
ื
ุ
ื
ั
ั
ี9
ื9
ิ
ี9
สนค้า และมูลค่าทชอบธรรม และในเมอเรารบมูลค่าจากพวกเขา ก็ถอว่าเรารบมูลค่าทหะลาล ชอบ
ธรรมของพวกเขา “(Ibn al-Qaiyim,2002 : 3/53)
ุ
ุ
ิ
ี9
ิ
ู
และท่านอับดลอะซซ บน มับรก (Abd al-Aziz bin Mabruk) ก็ได้กล่าวเกี9ยวกับมอามะลาตผู้ทมใช่
ี
ั
มสลมว่า “และหากพวกเขาอยู่ในรฐหรอประเทศทมใช่เปนประเทศอสลาม แน่นอน ส9งเหล่านั4นก็
ิ
ิ
ิ
ี9
ื
ุ
ิ
็
ิ
็
ิ
เปนส9งทมความชอบธรรมสําหรบพวกเขาในเชงกฎหมายข4นมาอก เพราะพวกเขามต้องอยู่ใน
ี
ั
ึ
ี
ิ
ี9
กฎเกณฑ์ของกฎหมายอสลาม ซงมความเหนตรงกันของนักกฎหมายอสลามว่า การทําธรกรรม
ุ
ิ
ึ
ิ
็
9
ี
ี
็
ิ
ื
ิ
ื
ต่างๆ เช่น การซ4อขาย การจัดเก็บภาษ หรอการทํานตกรรมสัญญา เช่น การแต่งงาน เปนต้น

ี
ิ
ิ
ี
ิ
110 สะลัฟ คอยุคบรรดาชนบรรดาเศะหาบะฮกับตะบอนและตาบอตตาบอนเปนผู้นําเรองอัสสนนะฮ์(อัล-อะษะรย์,2548:25)
ุ
ี
ื
ฺ
ิ
็
ื9