Page 115 - 017
P. 115
115
2) การใช๎สํานวนที่เรียบงํายและมีความชัดเจน
จําเป็นสําหรับนักอีย๑ในการเรียนรู๎วิธีการที่จะถํายทอดความคิดของ ตนในรูปแบบ
ที่เรียบงําย ชัดเจน และงํายดาย กระทั่งความคิดของตนมีอิทธิพลตํออารมณ๑ความรู๎สึกของมัดอูย๑ และ
เกิดความสนใจ (ตํอแนวความคิดนั้น) อยํางยิ่งยวด
3) การใช๎ประโยชน๑จากโอกาสที่มีความเหมาะสม
ในการนี้ทํานเราะสูล ได๎ใช๎โอกาสในตลาดของชาวอาหรับและโอกาสในชํวง
เทศกาลหัจญ๑ที่มักกะฮฺในการดะอฺวะฮและเผยแผํสาสน๑ของผู๎ทรงอภิบาล
4) สํานวนการนําเสนอที่ดีและสนทนากับผู๎คนตามระดับสติปัญญาของพวกเขา
การกําหนดแนวทางนี้เพื่อการดะอฺวะฮฺจะต๎องกําหนดให๎สอดคล๎องกับสภาพของ
ผู๎ที่กําลังสนทนา (H ฺamid bin Nāșir, 1998:31-32) อัลลอฮฺ ตรัสไว๎วํา
...
4
ความวํา ‚และเรามิได๎สํงเราะสูล คนใด นอกจากด๎วยการพูด
79
ภาษาชนชาติของเขา เพื่อจะได๎ชี้แจงอยํางชัดแจ๎งแกํพวกเขา …‛
(อิบรอฮีม: 4)
พระองค๑ตรัสไว๎อีกวํา
17
ความวํา ‚และโดยแนํนอน เราได๎ทําให๎อัลกุรอานนี้เป็นที่เข๎าใจงําย
80
แกํการรําลึก แล๎วมีผู๎ใดบ๎างที่รับข๎อตักเตือนนั้น ‛
79 เพื่อที่จะชี้แจงบทบัญญัติของอัลลอฮ เพื่อให๎พวกเขาเข๎าใจจุดมุํงหมายของพระองค๑ และเพื่อให๎เป้าหมาย
ฺ
ของการเป็นเราะสูล มีความสมบูรณ๑
