Page 438 - 024
P. 438
438
เคยพูดกับซาฮาบัต มีฮะดีษหนึ่ง เมื่อตอนที่นะ ผู้ใหสัมภาษณ์ : เป็นความโชคดีของผมที่ไม่
้
บีนั่งอยู่แล้วมีคนมาขอทาน นะบีก็บอกว่า “อิน เหมือนกับคนอน คือตอนนี้ ผมไม่ได้อยู่บ้าน
ื่
ั
ซาอลลอฮฺ กลับไปก่อนเดี่ยวค่อยมาใหม่” ท่าน เดิม อพยพไป อพยพมา จนกระทั่งตอนนี้มาซื้อ
ุ
ื
อมัรก็บอกว่า “แล้วบอกเขาไม่ได้หรอว่าท่าน บ้านที่นี่ พ่อแม่ก็ไม่อยู่แล้ว และพ่อแม่ของ
ุ
ิ
ไม่มี” อบนุอมัรที่นั่งิยู่ด้วยซึ่งเป็นลูกของอมัร ภรรยาผมคนแรกก็ไม่มีแล้วเหมือนกัน ก็มีแต่
ุ
เองบอกว่า บอกอย่างนะบีนั่นแหละถูกแล้ว เรา ส่วนคนที่สองนี้คือมีน้องชายเขาไม่ค่อยดี
เพราะเราไม่รว่านั่งๆอยู่ แล้วอลลอฮฺอาจส่งมา ด้วยกับเรา เราเลยไปมาหาสู่ไม่ค่อยสะดวก แต่
ู้
ั
ให้ก็ได้ ถ้าบอกเขาว่า “ไม่มี ไม่ต้องมาแล้ว” เขา แม่เขาก็ปกติด้วย ก็จะนัดเจอกันข้างนอก มีอยู่
ู้
จะรู้สึกยังไง ถ้าเป็นเราเรารสึกยังไง พอชายคน ครั้งหนึ่งที่ผมไปบ้านเขา น้องชายเขาเห็นผมนั่ง
นั้นกลับไปซักพัก ก็มีคนเอาเงินมาให้ พอเขามา อยู่เขาโกรธมาก เราไม่อยากจะทะเลาะด้วยก็
อีกครั้งก็ให้เขาไป เลยเลี่ยงเจอเขา เราอย่าไปกันดีกว่า เรามีปัญหา
ผู้วิจัย : ขอโทษน่ะค่ะ ภรรยาทั้งสามคนเคยเจอ ตรงนี้ก็เป็นการแก้ปัญหาในส่วนอน เราอย่าไป
ื่
ี
กันใช่ไหมค่ะ มองแค่ตรงนั้น วันอดของเราก็เลยง่ายเลย ไป
ผู้ให้สัมภาษณ์ : สองคนแรกเคยเจอกัน แต่คนที่ นั่น ไปนี่ ใครอยากไปละหมาดที่ไหนก็ไปกัน
ี
สามยังไม่เคยเจอครับ เราไม่เคยมีที่ละหมาดอดประจ า ปีนี้ละหมาด
ผู้วิจัย : สองคนแรกนี้เขาสนิทกันใช่ไหมค่ะ บ้านนั้น พอปีนี้มาละหมาดบ้านนี้ ย้ายกันอยู่
ผู้ให้สัมภาษณ์ : เมื่อก่อนคนที่หนึ่งกับคนที่สอง ตลอด
นี้สนิทกัน เขาก็อยู่ด้วยกัน ไปไหนมาไหน ผู้วิจัย : เวลาไปก็ขนไปกันหมดหรือเปล่าค่ะ
่
ด้วยกัน กินด้วยกันทั้งหมด แต่มาหลังๆ นี้ห่าง ผู้ใหสัมภาษณ์ : แล้วแต่ใครจะไป ส่วนใหญก็
้
กันหน่อย ไม่ใช่เพราะเขาแต่เป็นเพราะตัวผม พาลูกๆ ไป แม่บ้านเขาจะละหมาดกันมัสยิด
เอง คือมันมีข้อบกพรองในตัวเราเอง แต่ ใกล้ๆ ลูกๆ คนไหนอยากไปก็พาไป บางทีคน
่
ก่อนก๊ะคนแรกเขาจะเลี้ยงดูลูกของคนที่สอง โตก็อยากไป คนเล็กๆ ก็อยากไป ก็พากันไป
เหมือนลูกเอง บรรยากาศอย่างนั้นมันก็หา หมด ประเด็นที่ต้องเลือกว่าไปรายอบ้านไหนก็
ยากน่ะ หุงข้าวด้วยกัน กินด้วยกัน แต่มาตอน เลยตัดออกได้เลย ถ้าจะไปเยี่ยมญาติ ก็หลัง
หลังนี้ ตัวผมเองที่ท าผิดเอง และก็ไม่ยากให้เขา ละหมาดอีดค่อยไป บางทีก็ไปวันรุ่งขึ้น
ิ
ื่
ล าบากใจกัน เป็นความผิดในเรองของผม ผู้วิจัย : คิดว่าเราควรส่งเสรมให้ผู้ชายในยุค
ั
กับอลลอฮฺ ก็เลยให้เขาแยกกันอยู่ดีกว่า แต่วัน ปัจจุบัน มีภรรยาหลายคนไหมค่ะ
หนึ่งเขาก็ต้องรบรอยู่แล้ว แต่แค่ยังไม่อยากให้ ผู้ใหสัมภาษณ์ : โดยส่วนตัวผมน่ะ ผมส่งเสรม
ั
ู้
้
ิ
ั
เขารบร ณ ตอนนั้น เป็นเรองส่วนตัวระหว่าง เพราะปัญหาสังคมที่เกิดขึ้นมากมาย เราก็รบ
ั
ื่
ู้
เรากับอัลลอฮ รอยู่ ผู้ชายที่ดีมีอยู่น้อย ท าให้ผู้หญงดีๆ บางคน
ิ
ู้
ผู้วิจัย : แล้วเวลาวันรายอ วันอด อย่างนี้จัดเวลา ก็จ าต้องเลือกคนไม่ดีมาเป็นสามี
ี
ให้สมาชิกแต่ละบ้านกันยังไงค่ะ
