Page 324 - 024
P. 324

324


                   ผู้วิจัย : แล้วเราจะท ายังไงให้ความเข้าใจของทั้ง  กินน่ะ เขาฝากของอะไรมาก็ห้ามกินเด็ดขาดน่ะ

                                                                                          ู้
                   สามคนโอเคอยู่ตลอด                              แต่เราก็ไม่ได้เชื่อ เพราะเรารจักฝั่งนู้นเขาดี เขา
                                                       ื
                                                ึ
                       ้
                   ผู้ใหสัมภาษณ์ :  มีอะไรก็ต้องปรกษาหารอกัน      ไม่ท าเรื่องอย่างนั้นแน่
                                           ื
                   ถ้ามีอะไรที่ค้างคาในใจ หรอเข้าใจอะไรกันผิด     ผู้วิจัย : เดี่ยวนี้เขาใช้วิธีนี้กันเยอะหรือคะ
                                                                      ้
                                                      ิ
                          ี
                                                                                     ู้
                   ก็ต้องรบคุย อธิบายให้เข้าใจว่าความจรงแล้ว      ผู้ใหสัมภาษณ์ :  ไม่รเหมือนกัน แต่ญาติๆ เขา
                   เป็นไง ที่ได้ยินมาเป็นยังไง                    จะย้ าอยู่นั่นแหละ ว่าอย่ากินๆ เราเองก็งง
                   ผู้วิจัย : เวลาคุยกันนี้คุยแบบไหนค่ะ           เหมือนกันว่าท าไมต้องไประแวงขนาดนั้น เราร ู้
                   ผู้ให้สัมภาษณ์ : ก็นัดมาคุยกันปกติ อยู่ที่ว่าเรอง  ดีว่าบ้านที่หนึ่งเขาเป็นยังไง เราอยู่กันยังไง เรา
                                                         ื่
                                        ื่
                   หนักไม่หนัก ถ้าเป็นเรองที่ไม่หนักสามีก็จะ      เชื่อใจกันอยู่แล้ว ถึงแม้จะมีเสียงยุแหย่จากข้าง
                                                                                                  ั
                   เป็นคนกลาง คือเขาจะคุยกับเราให้เข้าใจ แล้ว     นอก ก็เลยไม่ได้มีผลอะไรกับครอบครวเรามาก
                   พอไปบ้านนู้นเขาก็จะอธิบายให้บ้านนู้นต่อ แต่    อย่างก๊ะคนที่หนึ่งเขาก็เจอคล้ายๆ กับเรา
                                                        ้
                                       ้
                           ื่
                   ถ้าเป็นเรองที่ต้องคุยพรอมกันก็จะมานั่งพรอม     เหมือนกัน เขาก็เล่าให้ฟังน่ะ
                   หน้าคุยกันตามปกติทั่วไปค่ะ แต่บางทีก็คุย       ผู้วิจัย : เจอยังไงค่ะ
                   เคลียรกันทางโทรศัพท์ก็จบน่ะ ดูเป็นเรองๆไป      ผู้ใหสัมภาษณ์ : เวลาเครยดไม่สบายใจก๊ะคนที่
                                                                                       ี
                                                     ื่
                                                                      ้
                         ์
                   ค่ะ                                            หนึ่งเขาก็จะไปบ้านเพื่อนเขา ไปคุยปรกษา ก็
                                                                                                    ึ
                                                                                                      ื่
                   ผู้วิจัย  :  แสดงว่าปัจจัยภายในที่ก๊ะคิดว่าส าคัญ  เป็นคนที่เขาคิดว่าจะให้ค าปรกษาที่ดีในเรองนี้
                                                                                           ึ
                                                                                                       ื่
                                                                                   ็
                   ที่สุด คือความเข้าใจของสามีและภรรยาใช่ไหม      ได้น่ะ แต่พอคุยเสรจกลับมาบ้านกลับเป็นเรอง
                   ค่ะ                                            อื่น คือ สิ่งที่เพื่อนพูดให้ฟังและให้ค าแนะน ามา
                                                                                 ี
                   ผู้ให้สัมภาษณ์ : ใช่ๆ                          ยิ่งท าให้ต้องเครยดหนักกว่าเดิม โวยวายเลย
                                                                                ี
                   ผู้วิจัย  :  แล้วปัจจัยภายนอกล่ะค่ะ คิดว่าอะไร  แหละ เพราะเครยดมาก จนสามีต้องสั่งห้ามเลย
                                                                                                       ื่
                                                      ั
                   ส าคัญที่สุด ญาติพี่น้องก๊ะตอนนี้เขายอมรบและ   ว่าบ้านนั้นห้ามไปเลยน่ะ ถ้าไปเพื่อที่จะคุยเรอง
                                                                                                      ั
                   เข้าใจครอบครัวเราด้วยดีไหมค่ะ                  นี้ห้ามไป แต่ตอนนี้ก็ปกติไม่มีอะไรแล้ว อลฮัม
                   ผู้ใหสัมภาษณ์ :  ตอนนี้ก็อลฮัมดุลิลลาฮฺ แต่ถ้า  ดุลิลาฮฺ
                                          ั
                       ้
                   เป็นตอนใหม่ๆ คนเขาก็ไม่ค่อยยอมรบ แต่ก๊ะ        ผู้วิจัย : บางทีค าพูดจากคนข้างนอกก็ส่งผลต่อ
                                                    ั
                                                                                             ั
                   เองจะเป็นคนที่ไม่ค่อยใส่ใจกับค าพูดคนอนอยู่    สภาพจิตใจของคนในครอบครวเหมือนกันน่ะ
                                                       ื่
                   แล้ว ใครจะว่าอะไรก็เลยเฉยๆ สามีเขาก็จะพูด      ค่ะ

                   อยู่เสมอๆว่า เราสามคนต้องเอาให้อยู่ แล้วที่    ผู้ให้สัมภาษณ์ :ใช่ ยิ่งช่วงใหม่ๆนั้น คนแรกเขา

                                                                      ี
                                                                                                 ื่
                   เหลือคนข้างนอกจะพูดอะไร ยังไง ก็ไม่ส าคัญ      ก็เครยดมากเหมือนกัน เพราะเป็นเรองที่หนัก
                                                                        ั
                   ตอนแต่งใหม่ๆ ญาติๆ จะเป็นห่วงมากกลัวว่า        ส าหรบเขา แม้ว่าเขาเองที่เป็นคนคอย
                                                                                                        ิ
                   เราจะโดนคนที่หนึ่งท าของใส่บ้าง ญาติก็จะ       สนับสนุนสามีให้เอาเราเข้ามา แต่เอาเข้าจรง
                   ชอบมาบอกว่าถ้าคนบ้านนู้นให้อะไรมาอย่า          กว่าเขาจะท าใจรับความจริงได้ก็ใช้เวลา
   319   320   321   322   323   324   325   326   327   328   329