Page 285 - 017

285

เสริมสร๎างความรู๎ ความเข๎า ให๎ลึกซึ้งมากขึ้นจากที่มีอยูํโดยเฉพาะกรรมการหรือสมาชิกที่อาจจะยัง

ขาดองค๑ความรู๎ในเรื่องนี้อยูํ

5.7.1.2 ผลการศึกษาวิธีการดะอฺวะฮฺขององค๑กรมุสลิมะฮฺในสามจังหวัดชายแดน

ภาคใต๎ และกรุงเทพมหานคร องค๑กรมุสลิมะฮฺควรนําผลการศึกษาวิธีการ ดะอฺวะฮฺขององค๑กรอื่น ที่

เหมือนหรือคล๎าย กับองค๑กรของตน แตํมีรายละเอียดที่แปลกใหมํ นําสนใจ เพื่อนํามาปรับใช๎กับ

องค๑กรของตน และควรศึกษาวิธีการดะอฺวะฮฺขององค๑อื่นๆ ที่มีความนําสนใจและเกิดประโยชน๑ จริง

เพื่อนําวิธีการดะอฺวะฮฺนั้นมาบรรจุในองค๑กร หรือปรับวิธีการนั้นให๎เหมาะสมกับสภาพขององค๑กร

สังคม และกลุํมเป้าหมายที่ทางองค๑กรกําหนดไว๎

5.7.2 ข๎อเสนอแนะในการวิจัยครั้งตํอไป

1) ควรมีการศึกษาวิธีการดะอฺวะฮฺขององค๑กรมุสลิมะฮฺ โดยจํากัดขอบเขตของ

กลุํมตัวอยํางให๎มีขนาดเล็กลงและเฉพาะเจาะจงไป เชํน ศึกษาวิธีการดะอฺวะฮฺขององค๑กรมุสลิมะฮฺ

ในจังหวัดตํางๆ ของภาคใต๎ หรือศึกษาวิธีการดะอฺวะฮฺขององค๑กรมุสลิมในจังหวัดภาคกลางและภาค

อื่น เพื่อให๎ได๎ข๎อมูลเชิงลึก

2) ควรมีการศึกษาการดะอฺวะฮฺขององค๑กรมุสลิมะฮฺในไทย และประเทศอื่นๆ ใน

อาเซียนเชิงเปรียบเทียบ

3) ควรใช๎เครื่องมือในการเก็บข๎อมูล หลายวิธีการ โดยเฉพาะการสังเกตแบบมีสํวน

รํวม และไมํมีสํวนรํวม เพื่อได๎เห็นปรากฏการที่เกิดขึ้นจริงในองค๑กร และการสนทนากลุํม เพื่อให๎

ได๎ข๎อมูลที่ รอบด๎านขึ้น

4) ควรมีการศึกษาการดะอฺวะฮฺด๎านอื่นๆ ของสําหรับมุสลิมะฮฺ เชํน สภาพปัญหา

อุปสรรคและแนวทางการแก๎ไขขององค๑กรดะอฺวะฮฺมุสลิมะฮฺ เพื่อเป็นประโยชน๑ตํอการแก๎ไขปัญหา

และสร๎างศักยภาพขององค๑กร การศึกษาบทบาทการดะอฺวะฮฺของมุสลิมะฮฺในบ๎าน โรงเรียน

โรงพยาบาล เป็นต๎น เพื่อเป็นแนวทางในการดะอฺวะฮฺของมุสลิมะฮฺที่เป็นแมํบ๎าน และมุสลิมะฮฺที่

ทํางานนอกบ๎าน