บ้านในโคลน

ราวปี 2555 ผมจบกาแฟร้านประจำ น้องนักเลงพระรู้จักกันพาเด็กหนุ่มคนหนี่งมาแนะนำตัว เขาบอกว่าอ่านเรื่องสั้นและอยากเขียนมาก สองวันต่อมาเขาเอาเรื่องสั้นหัดเชียนมาให้สอง-สามเรื่อง แคดูต้นฉบับ ย่อ หน้า การใช้เครื่องหมายคำพูด เขาก็เหมือนผมตอนปี 2519-2520 คือไม่เป็น น่าขำเสมอ ผมอ่านงานเขาจบ บอกว่าความอยากเขียนเป้นต้นทุนหลัก เรียนรู้พัฒนาคือสิ่งต้องทำให้นหัก ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆโดยเฉพาะการยอมรับในฐานะ”นักเขียน”บอกให่เขียนเรื่องใหม่มาอีก